برخی منابع حقوق بشری از ناپدیدسازی قهری عثمان مامه، شهروند کُرد ساکن بوکان، از ۱۰ ماه پیش تاکنون و احتمال کشته‌شدن او زیر شکنجه خبر داده‌اند.
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، عثمان مامه، ۵۵ ساله، در جریان اعتراضات سراسری سال گذشته روز ۲۷ آبان‌ماه پس از جراحت به وسیله گلوله ساچمه‌ای، از سوی ماموران حکومتی بازداشت شد.
بنا بر این گزارش، او از زمان بازداشت هیچگونه تماسی با خانواده‌اش نداشته است و نهادهای حکومتی و قضایی نیز تاکنون از هرگونه پاسخگویی و اطلاع‌رسانی درباره وضعیت این شهروند بازداشت‌شده خودداری کرده‌اند و «خانواده اش به این نتیجه رسیدند که او زیر شکنجه کشته شده است.»
پیشتر سازمان حقوق بشری هه‌نگاو به نقل از نزدیکان خانواده عثمان مامه، اداره اطلاعات و اطلاعات سپاه پاسداران را مسئول پرونده این شهروند کُرد معرفی کرده بود.
به گزارش هه‌نگاو، عثمان مامه در یک کارگاه پرورش مرغ در شهر دوکان اقلیم کردستان عراق مشغول کارگری بود.
به گزارش سازمان حقوق بشر ایران، نهادهای حکومتی با تهدید خانواده این معترض، از خبررسانی درباره ناپدیدسازی قهری او جلوگیری کرده‌اند.
بی‌خبری مطلق از وضعیت عثمان مامه درحالی‌ست که همسرش هم در جریان اعتراضات هدف اصابت ۵۵ گلوله ساچمه‌ای به سرش قرار گرفته و تاکنون مورد عمل جراحی قرار نگرفته است.
نهادهای حقوق بشری بارها اعلام کرده‌اند که جمهوری اسلامی ایران به شکل «سازمان‌یافته و فراگیر» از ناپدیدسازی قهری و شکنجه علیه منتقدان و معترضان بهره می‌برد.
کمیسیون آمریکا در امور آزادی مذهبی بین‌المللی در گزارش اخیرش تاکید کرده که حکومت جمهوری اسلامی برای سرکوب معترضان به ناپدیدسازی قهری و قتل آنها یا محروم کردن از برقراری تماس با نزدیکانشان متوسل می‌شود.
عفو بین‌الملل هم در فروردین‌ماه سال جاری در گزارشی به تشدید تبعیض و خشونت علیه زنان، اقلیت‌های جنسی، مذهبی، و قومی در ایران پرداخته و اعلام کرد که جمهوری اسلامی همچنان به ناپدیدسازی‌های قهری و شکنجه به شکل سازمان‌یافته و فراگیر ادامه می‌دهد.
سعید زینالی که در سال ۱۳۷۸ در جریان اعتراضات دانشجویی کوی دانشگاه تهران به وسیله ماموران امنیتی در منزلش بازداشت شد از جمله باسابقه‌ترین ناپدیدشدگان قهری محسوب می‌شود و نهادهای حکومتی از ۲۴ سال پیش تاکنون از اطلاع‌رسانی درباره او خودداری کرده‌اند.
