رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، روز چهارشنبه سوم بهمن گفت که جمهوری اسلامی ایران در غنی‌سازی اورانیوم تا درجه تسلیحاتی، «پایش را روی پدال گاز فشار می‌دهد.»
گروسی در مجمع جهانی اقتصاد در داووس سوئیس به خبرنگاران گفت : «پیش از این، جمهوری اسلامی ماهانه حدود ۷ کیلوگرم اورانیوم را تا خلوص ۶۰ درصدی غنی‌سازی می‌کرد. اکنون این میزان، ۳۰ کیلوگرم یا بیشتر شده است. این، نشانه واضحی از شتاب گرفتن [غنی‌سازی] است.»
او ماه گذشته گفته بود که جمهوری اسلامی ایران به آژانس بین‌المللی انرژی اتمی اطلاع داده است که غنی‌سازی اورانیوم را تا خلوص ۶۰ درصدی، یعنی نزدیک‌تر به سطح ۹۰ درصدی مورد نیاز برای ساخت تسلیحات هسته‌ای، تسریع خواهد کرد.
کشورهای غربی می‌گویند هیچ توجیهی برای غنی‌سازی تا این سطح وجود ندارد و هیچ کشور دیگری بدون تولید تسلیحات هسته‌ای این اقدام را انجام نداده است.
جمهوری اسلامی ایران همواره ادعا کرده که برنامه‌اش صلح‌آمیز است و این حق را دارد که اورانیوم را تا هر سطحی که می‌خواهد غنی‌سازی کند.
بر اساس معیار آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، حدود ۴۲ کیلوگرم اورانیوم غنی شده برای ساخت یک بمب هسته‌ای کافی است.
رافائل گروسی می‌گوید ایران در حال حاضر حدود ۲۰۰ کیلوگرم اورانیوم غنی شده با خلوص ۶۰ درصدی در اختیار دارد.
او تأکید کرد که نصب و راه‌اندازی سانتریفیوژهای اضافی به زمان نیاز دارد ولی روند شتاب‌گیری آغاز شده است و از این پس، این روند افزایشی، مداوم خواهد بود.
مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی روز سه‌شنبه دوم بهمن خواستار پیشبرد دیپلماسی میان جمهوری اسلامی ایران و دولت دونالد ترامپ شد.
آقای ترامپ در دوره اول ریاست‌جمهوری خود، ضمن خروج از برجام، سیاست «فشار حداکثری» را علیه حکومت ایران دنبال کرد.
آنتونیو گوترش، دبیرکل سازمان ملل متحد، نیز در اجلاس جهانی اقتصاد در داووس گفت که جمهوری اسلامی باید با روشن کردن این موضوع که هدفش تولید سلاح هسته‌ای نیست، نخستین گام را جهت بهبود روابط با کشورهای منطقه و ایالات متحده بردارد.
در دسامبر سال میلادی گذشته، بریتانیا، آلمان و فرانسه، حکومت ایران را متهم کردند که ذخایر اورانیوم غنی‌شده خود را به «سطوح بی‌سابقه‌ای» افزایش داده است، بدون آن که «هیچ توجیه غیرنظامی معتبری» برای این اقدام ارائه دهد.
این سه متحد قدرتمند ایالات متحده در اروپا تاکید کردند که «ما بر عزم خود برای استفاده از همه ابزارهای دیپلماتیک برای جلوگیری از دستیابی جمهوری اسلامی ایران به سلاح هسته‌ای تأکید می‌کنیم، از جمله استفاده از سازوکار ماشه در صورت لزوم.»
سازوکار ماشه که بخشی از توافق سال ۲۰۱۵ یا برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) است، به امضاکنندگان توافق این امکان را می‌دهد که در صورت «عدم اجرای قابل‌توجه تعهدات»، تحریم‌های سازمان ملل متحد را دوباره علیه جمهوری اسلامی ایران اعمال کنند.
گزینه فعال کردن این سازوکار در اکتبر امسال منقضی می‌شود و این مسئله فوریت بیشتری به تلاش‌های دیپلماتیک جاری داده است.
