در آستانه روز جهانی مبارزه با اعدام و در سیوهفتمین هفته اعتصاب غذای زندانیان در کارزار سهشنبههای سیاه، گروهی از نهادها و کنشگران حقوق بشری سهشنبه ۱۷ مهر در یک برنامه زنده ۲۴ ساعته بیوقفه ضمن مخالفت با صدور و اجرای احکام اعدام توسط جمهوری اسلامی در ایران، از این کارزار حمایت کردند.
در این برنامه که سازمان حقوق بشر ایران آن را از کانال یوتیوب به صورت زنده پخش میکند، گروهی از کنشگران حقوق بشر به سخنرانی و بحث درباره نقض حقوق بشر در ایران و افزایش روزافزون صدور و اجرای احکام برای شهروندان پرداختند.
در این نشست، چهرههایی از جمله شیرین عبادی حقوقدان و برنده جایزه نوبل صلح، مهرانگیز کار حقوقدان و فعال حقوق بشر، کوثر افتخاری فعال حقوق بشر و از آسیبدیدگان سرکوب اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، شعله پاکروان مادر دادخواه زندانی اعدامشده ریحانه جباری، و محمود امیری مقدم فعال حقوق بشر و مدیر سازمان حقوق بشر ایران، سخنرانی کردند.
شیرین عبادی، برنده جایزه نوبل صلح، در این نشست ضمن شرح روند گسترش «جنبش نه به اعدام» پس از بهمن ۵۷ و «تبدیل تدریجی آن از حالت تکصدایی به گروهی»، بر ضرورت بالا بردن «صدای مخالفت با مجازات غیرقانونی اعدام» تأکید کرد.
مهرانگیز کار، حقوقدان، با نام بردن از جمهوری اسلامی ایران و چین به عنوان کشورهایی که در صدر اعدامکنندگان در جهان قرار دارند، گفت که جمهوری اسلامی در رده نخست اعدامها است.
به گفته خانم کار، «بیشترین مسئله مورد توجه مخالفان مجازات اعدام در جهان، موضوع برگشتناپذیر بودن مجازات در صورت تشخیص خطا در قضاوت توسط دستگاه قضایی است.»
همچنین، کوثر افتخاری فعال حقوق بشر، با بیان این که اعدام گسترده توسط جمهوری اسلامی به معترضان خلاصه نمیشود، گفت که مجازات سلب حق حیات «در جرایم مربوط به مواد مخدر، اغلب فقرا و محرومان جامعه را هدف قرار داده است.»
او بر ضرورت پایبندی دولتهای غربی به ارزشهای حقوق بشری و ایستادگی آنها در برابر اعدامهای جمهوری اسلامی تأکید کرد.
علاوه بر این، شعله پاکروان، فعال حقوق بشر و مادر دادخواه ریحانه جباری از اعدامشدگان سالهای گذشته توسط جمهوری اسلامی، گفت که «خواست پایان دادن به اعدامها در حال تبدیل شدن به یک مطالبه ملی است» و «باید توجه ویژهای به اعدامهای مربوط به قصاص و مواد مخدر بشود.»
محمود امیری مقدم، مدیر سازمان حقوق بشر ایران و برگزارکننده این نشست، پیام نسرین ستوده وکیل و مدافع حقوق بشر در ایران را قرائت کرد که در آن گفته بود: «بدترین نوع استبداد، استفاده بیپروا از مجازات اعدام است.»
خانم ستوده صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی و پخشان عزیزی را «انتقام جمهوری اسلامی از جنبش زن، زندگی، آزادی» دانست.
همچنین، نرگس محمدی زندانی سیاسی در ایران و برنده جایزه نوبل صلح در پیامی به «نشست نه به اعدام» تأکید کرد که جمهوری اسلامی «در بلندی صدای هیاهو و طبل جنگ، سرکوب و اعدام» را تشدید کرده و «هر روز با بیم جنگ و وحشت اعدام و زندان میگذرد.»
او در این پیام با بیان این که «آمار اعدام نه سالانه» بلکه «در شتاب هولناک چرخ اعدام، ماهانه اعلام میشود»، افزوده است، «ما به صدایی بلند از سراسر جهان برای نه به اعدام نیاز داریم» و «انتظار حمایتی جهانی و تأثیرگذار از سوی محافل حقوق بشری برای حمایت از مخالفان اعدام در ایران داریم.»
برنامه ۲۴ ساعته حمایت از کارزار سهشنبههای نه به اعدام از سوی سازمان حقوق بشر ایران و کارزار جهانی نه به اعدام در ایران، با شرکت گروه قابل توجهی از نهادها و کنشگران ایرانی و بینالمللی در روز ۱۷ مهر برگزار شده است.
همزمان، سی و هفتمین دور از اعتصاب غذای زندانیان در کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» در ۲۲ زندان در ایران برگزار شد.
اعضای این کارزار در بیانیهای اعلام کردند که در روزهای ۱۰ و ۱۱ مهر، دستکم ۳۰ تن در زندانهای مختلف ایران توسط مقامات قضایی جمهوری اسلامی اعدام شدند که از این تعداد، سه نفر زن بودهاند. همچنین، «محمود دهمرده»، یک زندانی محکوم به اعدام در زندان زابل، به دلیل سکته قلبی و عدم رسیدگی پزشکی جان خود را از دست داده است.
زندانیان عضو این کارزار از نهادها و سازمانهای سیاسی، مدنی و حقوق بشری داخلی و بینالمللی دعوت کردهاند تا برای «نجات جان محکومان به اعدام در ایران» اقدام کنند و از جامعه جهانی بخواهند که «سران رژیم ایران را به خاطر چهار دهه جنایت علیه بشریت و کشتار زندانیان» مورد بازخواست قرار دهند.
اعتصاب غذای روز سه شنبه به عنوان عمل اعتراضی اعضای این کارزار، این سهشنبه در زندانهای اوین (بند زنان و بندهای ۴ و ۸)، زندان قزلحصار (واحدهای ۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، تهران بزرگ، خرمآباد، اراک، اسدآباد اصفهان، نظام شیراز، بم، مشهد، لاکان رشت (بند زنان و مردان)، قائمشهر، اردبیل، تبریز، ارومیه، سلماس، خوی، نقده، سقز، بانه، مریوان و زندان کامیاران برگزار شده است.