پژوهشگران با استفاده از یک سیستم پیشرفته نقشه برداری هوایی، بقایای ده ها هزار بنای باستانی تمدن مایا را که قرن ها در اعماق جنگل های انبوه شمال گواتمالا پنهان و محفوظ مانده بود را کشف کردند.
۶۰ هزار بنای تازه کشف شده شامل پل های هوایی، مراکز شهری با پیاده رو، خانه، تراس، زمین های کشاورزی پهناور در اندازه صنعتی، کانال های آبیاری، مراکز رویدادهای تشریفاتی، یک هرم با ارتفاع ۳۰ متر، چندین قلعه و خندق هستند.
استیون هیوستون، استاد زمین شناسی و مردم شناسی در دانشگاه «برائون» آمریکا به بی بی سی گفت نمایان شدن این تمدن گسترده آمریکای مرکزی خیلی هیجان انگیز بود. پروفسور هیوستون گفت: «شاید به نظر اغراق آمیز بیاید، ولی ... اشک به چشمانم آورد.»
یک گروه متشکل از باستان شناسان آمریکایی، اروپایی، و گوتمالایی، با «بنیاد طبیعت و میراث مایاها در گواتمالا» به مدت دو سال روی این پروژه کار کردند.
تمدن مایا حدود هزار و پانصد سال پیش در اوج شکوفایی خود بود، در مناطقی که امروز جنوب مکزیک، گواتمالا، و بخش هایی از بلیز، السالوادور، و هندوراس را تشکیل می دهند.
مارسلو کانوتو، باستان شناسی از دانشگاه «تولین» آمریکا و یکی از کاووشگران ارشد این پروژه گفت این کشفیات «انقلابی در باستان شناسی تمدن مایا» محسوب می شود.
اطلاعات به دست آمده جدید نشان می دهد این ناحیه که اکنون به ناحیه «پتان» گوتمالا شناخته می شود، میلیون ها نفر بیشتر از آنچه پیشتر تخمین زده شده بود، جمعیت داشته است.
پژوهشگران می گویند اکنون باور بر این است که به جای ۵ میلیون نفر، حدود ۱۰ تا ۱۵ میلیون نفر در این منطقه زندگی می کردند.
پژوهشگران از یک متد حسگر به نام «لیدار» LiDAR که یک فناوری سنجش از راه دور است برای کشف گنجینه پنهان این تمدن باستانی استفاده کردند؛ تمدنی که «نشنال جئوگرافیک» اکنون آن را با تمدن های باستانی دیگری چون یونان و چین مقایسه می کند.
«لیدار» با فرستادن اشعه لیزر به زمین و بعد تجزیه و تحلیل نور منعکس شده توانسته ارتفاع، اختلاف سطح، و خطوط خارجی ساختمان ها و بناها را در جنگل های انبوه در محوطه ای حدود دو هزار و صد کیلومتر مربع ردیابی و کشف کند.
آقای کانوتو گفت: «اکنون دیگر لازم نیست که برای کشف آنچه در اعماق جنگل ها هست، درخت ها را بریده و وارد آن شویم.»
