هنگامه قاضیانی، بازیگر سینما و تلویزیون، با دریافت احضاریه ای به شعبه نهم دادسرای فرهنگ و رسانه تهران احضار شد.
خبرگزاری هرانا، ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران، خبر داد که در این احضاریه از خانم قاضیانی خواسته شده است تا ظرف مدت پنج روز از زمان ابلاغ، جهت دفاع از اتهامات «نشر اکاذیب و تبلیغ علیه نظام» در شعبه نهم این دادسرا حاضر شود.
پیشتر در روز یکشنبه هفتم آبان، علی صالحی، دادستان تهران، از بابت اتهام «نشر اکاذیب رایانه ای و نشر مطالب بدون سند»، در خصوص واکنشها به مرگ آرمیتا گراوند، علیه هشت تن از اهالی سینما از جمله هنگامه قاضیانی اعلام جرم کرده بود.
ترانه علیدوستی، مژگان ایلانلو، هنگامه قاضیانی، تهمینه رضایی میلانی، امید توشه، سحر ولدبیگیان، مریم بوبانی و هانیه توسلی چهرههایی هستند که اعلام شده بود که برای آنها پرونده قضایی تشکیل شده است.
احضار خانم قاضیانی تنها مورد از احضارها در بین هنرمندان نیست و هانیه توسلی نیز روز هشتم آبان از احضارش به دادگاه فرهنگ و رسانه خبر داده است. خانم توسلی در اینستاگرام به جان باختن آرمیتا گراوند واکنش نشان داده بود.
دادستان تهران روز ششم آبان نیز علیه صادق زیباکلام، دو فعال رسانهای منتقد حکومت و یک کانال خبری تلگرامی اعلام جرم کرده بود.
اتهام صادق زیباکلام، میلاد علوی، سارا معصومی و کانال تلگرامی «روزآروز»، «انتشار مطالب کذب، بدون سند و خلاف واقع» عنوان شده بود.
انتشار فهرست اسامی ممنوعالفعالیت شدن شماری از بازیگران زن به خاطر حجاب اختیاری آنها و سخنان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مورد اجرای قانون در مورد این بازیگران با واکنش گسترده هنرمندان مواجه شده است.
هنگامه قاضیانی در استوری اینستاگرام خود نوشت که از دنیای بازیگری خداحافظی کرده است.
او با تاکید بر تصمیم خود برای کناره گیری از بازیگری در دوران بازداشتش در روز ۲۹ آبان ۱۴۰۱ نوشت: «در ۹ تیر ۱۴۰۲ در اینستاگرام نوشتم خداحافظ بازیگری؛ چرا حس این را دارید که شما مرا ممنوع الکار کرده اید؟ سال ها نشانه مهم شخصیت هنری من در حفظ عزت نفس و قدرت اراده من بوده »
پیشتر کتایون ریاحی در واکنش به خبر ممنوعالفعالیت شدن خود در یک استوری اینستاگرامی نوشته بود: «شرافتم اجازه کار در سینمای امروز را نمی دهد... شما کی باشید؟»
دنیا مدنی هم در شبکه اجتماعی «ایکس» نوشته بود: «باعث افتخار و سربلندی بنده است که تحت نظارت هیچ رژیم و حکومتی نیستم.»
رضا کیانیان، بازیگر، نیز در واکنش به این اتفاقات، رویکرد دولت را سرمایه سوزری دانست و نوشت: «این هنرمندان سرمایه های ملی هر کشوری هستند. آیا «سرمایه سوزی برای کشور ما کار صحیحی است؟ به جای تعامل با این هنرمندان، تیغ کشیدن و بریدن رشته گفتگو صحیح است؟»
او اضافه کرد که «من از آقای اژهای می پرسم. آیا دستگاه قضا چنین حکمی صادر کرده است؟ چون کار کردن حق طبیعی هر کسی است.»
محمدمهدی عسگرپور، رئیس هیئت مدیره خانه سینما، به اعتماد گفته است که «اگر آقایان مبنا را قانون قرار داده اند و معتقدند هرکس قانون را رعایت نمی کند، نمی تواند فعالیت کند، پس بدانند خودشان اولین کسانی هستند که باید ممنوع الفعالیت شوند.»
آقای عسگرپور تاکید کرد: «مدیران و مشخصا مسئولان وزارت ارشاد و مدیران سینمایی قانون را رعایت نمی کنند.»
او افزود: «اگر جلوی رفتار این آقایان گرفته نشود این تسری پیدا می کند و فردا از رئیس گرفته تا دربان دم در به خودشان اجازه می دهند بر مبنای مسئولیتی که دارند فعالیت را از هرکسی سلب کنند و این یعنی هرج ومرج و این برای کشور ما خوب نیست.»
به تازگی حبیب ایلبیگی، معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی، از ممنوعالفعالیت شدن زنان بازیگر مخالف حجاب اجباری خبر داده و اعلام کرده بود این بازیگران دیگر در «فیلم تازه ای بازی نخواهند کرد.»
پس از آن، محمدمهدی اسماعیلی، وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، هم حجاب اجباری را قانون خواند و گفت: «کار کردن برای کسانی که قانون را اجرا نمی کنند، امکان پذیر نیست.»
وب سایت «سینما دیلی»، رسانه آنلاین سینما و تلویزیون، اسامی بازیگران ممنوعالفعالیت شده را «باران کوثری، ویشکا آسایش، ترانه علیدوستی، کتایون ریاحی، پانته آ بهرام، هنگامه قاضیانی، پگاه آهنگرانی، مریم بوبانی، گلاب آدینه، فاطمه معتمدآریا، شقایق دهقان و افسانه بایگان» اعلام کرده است.
به نوشته این رسانه، از این جمع، افسانه بایگان و هنگامه قاضیانی از عرصه بازیگری خداحافظی کرده اند و پگاه آهنگرانی و ویشکا آسایش هم در خارج از ایران به سر می برند.
اعلام فهرست ممنوعالفعالیت شدن شماری از بازیگران زن سینمای ایران پیشتر نیز با واکنش سینماگران سرشناس نیز همراه شده بود. رخشان بنیاعتماد، نویسنده و کارگردان، مرداد ۱۴۰۱ در متنی به موج قبل ممنوعالفعالیت شدن هنرمندان واکنش نشان داده و نوشته بود: «هنرمندِ بیاعتنا به شرایط جامعه، هنرمند نیست. هنرمند، مزدور و رعیت اربابانِ پادگانی نیست که سر به امربری خم کند.»
خانم بنی اعتماد، ممنوعالفعالیت کردن هنرمندان سینما و تئاتر را در ارعاب اهالی فرهنگ و هنر برای سکوت در مقابل اتفاقات پیرامون دانسته و تاکید کرده بود: «گرو گرفتنِ حق مسلم کار و بیان، به ازای سکوت و انفعال در برابر فشار و تنگنا و رنجی که در این دوران بر مردمان تحمیل شده، رسم دولتمردی نیست.»
پس از آغاز اعتراضات سراسری در شهریور ماه ۱۴۰۱، شماری از هنرمندان و بازیگران زن ایرانی ضمن انتقاد از حجاب اجباری، خواستار لغو این قانون شدند و از پوشش مورد نظر خود استفاده کردند.