خانواده‌های شهروندان آمریکایی زندانی در خارج از این کشور از جمله ایران، روسیه، و چین فشارها بر دولت بایدن جهت مداخله وی در آزادی بستگان خود را افزایش داده‌اند.
آنها با اشاره به نتایج اندک دیپلماسی سکوت، به شیوه‌ای دسته‌جمعی صدای خود را بلند کرده‌اند تا با تحت فشار قرار دادن بایدن، مساله آزادی عزیزانشان را به اولویت کاخ سفید تبدیل کنند.
در روزهای اخیر، سیامک نمازی، زندانی ایرانی-آمریکایی با انتشار نامه‌ای در نیویورک تایمز و بریتنی گراینر، دارنده دو مدال طلای المپیک به همراه تیم ملی بسکتبال زنان آمریکا، از طریق نامه‌ای دست‌نوشته از جو بایدن خواسته‌اند در راه آزادی‌شان اقدامی انجام دهد.
بریتنی گراینر روز پنجشنبه در یک دادگاه روسیه‌ای اتهام حمل مواد مخدر را پذیرفت اما زیر پا گذاشتن عامدانه قوانین روسیه را تکذیب کرد.
دولت آمریکا آماری رسمی درباره تعداد زندانیان آمریکایی در خارج از این کشور را منتشر نکرده است.
اما بنیاد جیمز دبلیو فولی فهرستی از بیش از ۶٠ شهروند آمریکایی را در کشورهایی همچون بلاروس، چین، کوبا، مصر، ایران، روسیه، عربستان سعودی، سوریه، ترکیه، امارات متحده عربی، یمن، و ونزوئلا منتشر کرده است.
نگار شرقی: با هم نیرومندتریم
نگار شرقی، خواهر عماد شرقی، تاجر ایرانی-آمریکایی زندانی در ایران، در این باره به خبرگزاری رویترز گفته است علیرغم تفاوت پرونده‌های مختلف، «می‌دانیم آنچه که رئیس جمهوری باید انجام دهد، برای همه یکسان است.» به گفته وی، این خانواده‌ها در کنار هم در مقایسه با تلاش انفرادی و مجزا برای آزادی عزیزانشان، نیرومندانه‌تر عمل خواهند کرد.
برخی از این خانواده‌ها با راه‌اندازی «کارزار اعضای خانواده‌مان را به خانه بازگردانید» و برگزاری تظاهرات در مقابل کاخ سفید، تلاش‌هایشان را علنی‌تر کرده‌اند.
یک مقام کاخ سفید که نخواسته نامش فاش شود، به خبرگزاری رویترز گفته که دولت بایدن سخت در تلاش است زمینه آزادی تمامی آمریکایی‌های به اشتباه زندانی در خارج از ایالات متحده را فراهم کند.
برخی از خانواده‌های زندانیان نیز علیرغم قدردانی از افزایش توجه دولت بایدن به این مساله گفته‌اند کاخ سفید به جای ارائه نقشه راه جهت عمل عمدتا به ارائه همدردی بسنده می‌کند.
سیامک نمازی در نامه خود به جو بایدن ضمن اصرار به لزوم مداخله رئیس جمهوری آمریکا جهت پایان دادن به «کابوس» زندان، افزوده رویکرد فعلی کاخ سفید «به طرز چشمگیری» شکست خورده است.
انتقاد برخی از خانواده‌های زندانیان از دولت بایدن این است که نسبت به مبادله زندانیان از خود اکراه نشان می‌دهد. در مقابل، مخالفان تبادل زندانی می‌گویند، چنین اقدامی انگیزه برای گروگانگیری بیشتر را افزایش داده و ممکن است به عنوان امتیازدهی سیاسی نگریسته شود.
