گزارش‌های رسیده به صدای آمریکا حاکی از ادامه محدودیت‌ها علیه زندانیان سیاسی زن در زندان وکیل‌آباد مشهد است.
پیش از این، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان ایران از آغاز این محدودیت‌ها در روز جمعه ۱۶ آذر خبر داده بود.
یک زندانی سابق وکیل‌آباد مشهد که به تازگی از این زندان آزاد شده است در گفت‌و‌گو با صدای آمریکا ضمن اشاره به این‌که این محدودیت «بدون هیچ اطلاع قبلی، در پی دیدار زندانیان بند ۶ با فاطمه سپهری، زندانی سیاسی، در خارج از این بند در روز ۱۵ آذر و به دستور یکی از ماموران به نام جمیله رحیم‌زاده» انجام شد، می‌گوید: «درهای بندهای ۵ و ۶ زندان زندان وکیل‌آباد مشهد از آن هنگام بدون ارائه هیچ توضیح بسته شده است.»
او می‌افزاید: «دسترسی زندانیان به حداقل امکانات زندان از جمله بهداری، فروشگاه، آشپزخانه، سالن ورزشی، و کارگاه‌های آموزشی در چند روز نخست به طور کل قطع بود و هیچیک از زندانیان زن اجازه خروج نداشت. به آنها گفته شده بود که اگر به چیزی نیاز دارند، بگویند تا خریداری و یا تحویل داده شود.»
بر اساس این گزارش، پس از اعتصاب غذای فرزانه قره‌حسنلو، فهیمه تشکری، آگرین صدیقی، و زهرا کهنه‌کار در بند ۶ در اعتراض به شرایطی مانند برخوردار نبودن از هواخوری و شرایط حمام، هادی اسماعیل زادگان، رئیس زندان، در دیدار با آنها وعده داده بود که به مطالبات‌شان رسیدگی خواهد شد.
این زندانی آزاد شده اشاره کرد: «اما تنها تغییر انجام شده آن است که الان یک زندانی تنها در صورت همراهی مامور زندان امکان بیرون آمدن از بند را دارد؛ آن‌هم پس از مدت‌ها بی‌توجهی به زندانیان.»
وی اضافه می‌کند: «به آنان هم گفته شده است که از این به بعد روال همین خواهد بود که این شرایط زندان را برای آنان به مراتب سخت‌تر می‌کند.»
زندانیان بند ۶ زنان پیش از این در اعتراض به بدرفتاری ماموران زندان و شرایط خود اعتصاب غذا کرده‌اند.
این زندانی سابق در بخش دیگری از گفت‌و‌گوی خود با صدای آمریکا اظهار داشت که روز شنبه ۱۷ آذر هم خانواده‌های زندانیان بند ۶ قصد تحصن در مقابل زندان را داشتند ولی نیروهای امنیتی زندان اجازه ندادند و آنها را پراکنده کردند.
او در مورد این شرایط به صدای آمریکا گفت: «زندانیان تحت فشار روانی مداوم از سوی ماموران امنیتی زندان قرار دارند که از جمله شامل تنش‌های روانی برای زندانیان، تلاش برای مسموم کردن فضای ارتباطی بین آنها، دادن وعده‌های دروغین عفو و بخشش و پرونده‌سازی برای زندانیان می‌شود.»
او تاکید کرد که محروم کردن زندانیان بند زنان از حداقل امکانات، علاوه بر شکنجه روحی، شکنجه جسمی نیز محسوب می‌شود.
این زندانی سابق در بخشی از سخنانش اشاره کرد که مقامات زندان وکیل‌آباد مانع بازدید نمایندگان دستگاه‌های ناظر در جمهوری اسلامی از بندهای ۵ و ۶ می شوند و در این ارتباط وسایل کهنه را در مقابل در بند می گذارند و آنها را انبار توصیف می‌کنند و همین موضوع بارها اعتراض زندانیان از جمله فرزانه قره‌حسنلو را به دنبال داشته است.
در این حال، کانال «امتداد» به نقل از محسن بیات، وکیل خانم قره‌حسنلو، اظهار داشت که روز ۱۵ آذر، موکلش با محدودیت‌های شدید به قرنطینه زندان وکیل‌آباد منتقل شده است.
با این همه، برخی دیگر از گزارش‌ها حاکی از آن است که فهیمه تشکری، هم بندی فرزانه قره‌حسنلو، به این بند اعزام شده است.
یک زندانی سابق زندان وکیل‌آباد به صدای آمریکا گفت که قرنطینه زندان وکیل‌آباد به دلیل شرایطش «رسما شکنجه‌گاه است.»
او در سخنانش با اشاره به شرایط فرزانه قره‌حسنلو در زمان «تبعید» به وکیل‌آباد که با محدودیت‌هایی مانند ممکن نبودن دیدار مرتب با فرزندان و خانواده‌اش به دلیل دوری راه برای آنان مواجه شده است، می‌گوید: حتی هنگامی که برادر این زندانی سیاسی درگذشت، به او مرخصی ندادند.
به گفته این منبع آگاه، مجموع این شرایط باعث شده است که فرزانه قره‌حسنلو تاکنون دست‌کم دو بار دچار حمله عصبی شود.
بدرفتاری با دیگر زندانیان زن در زندان وکیل‌آباد سابقه داشته است. یک منبع آگاه در مرداد سال جاری در گفتگو با بخش فارسی صدای آمریکا از دو بار اعتراض زنان زندانی و سرکوب شدید و خشن به دست مسئولان و ماموران این زندان خبر داد.
به گفته یک عضو خانواده‌های یکی از زندانیان زندان وکیل‌آباد مشهد، اولین اعتراض در اولین هفته مرداد و همزمان با گرمای شدید در مشهد و دومین اعتراض روز ۱۳ مرداد انجام شد و زندانیان زنان در زندان وکیل آباد مشهد به مشکلات خود اعتراض کردند و «شیشه‌ها، مهتابی‌ها، و دوربین‌ها» را شکستند.
این منبع آگاه که نخواست نامش فاش شود، در توضیح دلایل این اعتراض‌ها گفت که دلیل اصلی، گرمای طاقت‌فرسای بندها و آشپزخانه بود که از سوی زندانیان به جهنم تشبیه شده است. او همچنین به «افتضاح بودن غذا»، کثیف بودن آشپزخانه، نبود یخچال و لباس‌شویی، وجود ساس، سوسک، و موش، نبود وسایل گرم‌کننده در زمان سرما و یا نبود وسایل تهویه هوا در زمان گرما، کثیف بودن پتوها، و ازدحام بیش از حد زندانیان در بندها اشاره کرد و افزود که اجاق‌های گاز هم نسبت به تعداد زندانیان بسیار کم است.
او اضافه کرد که نظافت بندها با زندانیان است، اما حتی مواد شوینده و ضد عفونی‌کننده به آنها داده نمی‌شود و از طرف دیگر، در شرایطی که ماشین لباس‌شویی در دسترس زندانیان نیست، آنها مجبور هستند تا در حمام، دست‌شویی و یا در جایی که خود و یا ظرف‌های‌شان را می‌شویند، لباس‌های خود را بشویند.
به گفته این منبع، از طرفی چون ساختمان بسیار قدیمی است و برای مدت طولانی، به نظافت ساختمان رسیدگی نشده، دیوارها قارچ و کپک‌زده هستند و این مسائل موجب می‌شود زندانیان به بیماری‌های پوستی دچار شوند و چون رسیدگی‌های پوستی از داروهای ممنوع در زندان است، بهداری به این مشکلات توجهی ندارد و زندانیان مورد درمان قرار نمی‌گیرند.
صدای آمریکا در حال حاضر به دلیل محدودیت شدید جریان اطلاعات و بسته بودن فضای اطلاع‌رسانی در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی نمی‌تواند این روایت‌ها را به طور مستقل راستی‌آزمایی کند. اما گزارش‌ها از خشونت مقامات زندان‌ها علیه زندانیان، پیش از این نیز سابقه داشته است.
در یکی از تازه‌ترین موارد یک منبع آگاه روز دوشنبه ۱۹ آذر به بخش فارسی صدای آمریکا از خشونت بی‌بهانه مقامات زندان قزل‌حصار علیه زندانیان عادی خبر داد.
منابع صدای آمریکا پیش از این نیز گزارش داده بودند که به دستور مسئولان حفاظت زندان» قزل‌حصار، گارد ویژه در محوطه زندان «جو روانی و تهدیدآمیز» ایجاد کرده و زندانیان سیاسی را آزار می‌دهند؛ اقدامی که موجب شده بود چند تن از زندانیان سیاسی با «شعارهای ضدحکومتی» به این اقدام اعتراض کنند.
