واکنش‌ها به موج تازه اخراج اساتید و جایگزین کردن «نیروهای انقلابی» در دانشگاه‌ها کماکان ادامه دارد و در تازه‌ترین آنها یک استاد اخراج شده از دانشگاه تهران گفته که وقتی «اخراج شوی درست مثل این است که مُردی»؛ استاد دیگر دانشگاه تهران نیز تهدید دانشگاه تهران را به «تهدید ایران» تعبیر کرد.
عباس کاظمی، جامعه شناس در واکنش به اخراج خود از دانشگاه تهران گفته است که «وقتی مرا از دانشگاه تهران به بیرون پرت کردند، متوجه شدم که اخراج اساتید بیشتر از اینکه پدیده‌ای متمرکز و از بالا باشد ناشی از فضای قبیله‌گی در گروه‌های آموزشی است.»
کاظمی تاکید کرده است که «وقتی اخراج شدم نه تنها دانشگاه با من قطع ارتباط کرد بلکه تمامی همکاران هم با من قطع ارتباط کردند.»
او گفته «وقتی اخراج شوی درست مثل این است که مردی و کار تمام شده و خلاص شدی.»
حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران نیز در یادداشتی نوشته است به دلیل جایگاه شغلی «اعتراف می‌کنم که نمی‌توانم همه واقعیت‌ها را آنطور که لازمه اطلاع رسانی حرفه‌ای و شفاف است، بگویم.»
آخانی تاکید کرده در سیستم جذب دانشگاه‌ها «سد علمی» برای افراد کم نفوذ و مستقل با بالاترین حد استاندارد اعمال می‌شود.
به گفته او اگر افرادی چون مریم میرزاخانی متقاضی استخدام در دانشگاه‌های ایران بودند ممکن بود به دلیل کم بودن مقالات، شانسی برای استخدام و تبدیل وضعیت نداشته باشند.
این استاد دانشگاه همچنین از شکل گیری «هسته‌های باندی» و «حسادت‌ها» در گروه‌ها و دانشکده‌ها خبر داده و گفته است که اینها گاهی «مرزهای حرفه‌ای و اخلاقی را به طور حیرت انگیزی جابجا می‌کنند.»
این استاد دانشگاه تهران می‌گوید اگر حاکمیت اقدام به حل مشکلات کلان سیاسی، اقتصادی، بین المللی و محیط زیستی نکند، جامعه از وجود افراد مستعد و متخصص در بسیاری از زمینه‌ها محروم شده و «این افت به نفع هیچ جریان سیاسی در ایران نیست.»
آخانی بر این باور است که به‌جز نخبگان، مردم عادی نیز اگر به دلایل سیاسی و اجتماعی هم نخواهند از کشور بروند، تحمل شرایط زیستی و اقتصادی، آنها را مجبور به رفتن می‌کند. او تاکید کرده است که «فقط ایران را دریابید.»
طی هفته‌های اخیر اساتید مستقل و منتقد دولت از دانشگاه‌های مختلف به نام «قطع همکاری» اخراج و نیروهای انقلابی و نزدیک به حکومت جایگزین آنها شده‌اند.
اعضای هفت انجمن علمی کشور نیز روز یکشنبه ۱۹ شهریور در بیانیه‌ای ضمن هشدار درباره «اخراج گسترده استادان و برخوردهای امنیتی با دانشجویان» اعلام کردند که اضمحلال تدریجی و «در حال حاضر شتابناک» نهاد علم، ناکارآمدی اسف‌بار کنونی نظام حکمرانی را تشدید می‌کند.
در آستانه بازگشایی دانشگاه‌ها موجی از اخراج اساتید «منتقد» یا «مخالف» نظام از دانشگاه‌های کشور به راه افتاده که این اخراج‌ها و فشار همزمان به دانشجویان معترض، با واکنش منفی دانشگاهیان و اقشار مختلف مردم روبرو شده است.
