رتبه آخر ایران در سیاستگذاری و عملکرد مربوط به تغییرات اقلیمی، مهاجرت‌های داخلی ناشی از این رویداد، و کاهش ۷۶ درصدی منابع آبی تجدیدپذیر در نیم قرن گذشته از موضوعات مطرح‌شده در «نشست تخصصی آب، توسعه، و مهاجرت اقلیمی» بودند.
به گزارش رسانه‌های ایران، این نشست روز ۲۹ خرداد در محل «رصدخانه مهاجرت ایران» در تهران برگزار شد. بهرام صلواتی، از سخنرانان این نشست، تاکید کرد که چالش‌های هیرمند، خشکسالی و ریزگردها در استان سیستان و بلوچستان نیز در سال گذشته موجب خروج ۱۰ هزار خانوار از زابل شده است. صلواتی ایران را کشوری «بلاخیز» خواند و افزود که از مجموع ۴۱ نوع بلایای طبیعی شناخته‌شده در جهان، ایران با ۳۲ نوع از این بلایا مواجه است.
پیشتر هم احد وظیفه، رئیس مرکز ملی خشکسالی ایران، کاهش منابع آبی قابل دسترس در ایران را منجر به «تخریب» محیط زیست و «آغاز مهاجرت اقلیمی» ذکر کرده بود.
مهدی ضرغامی، یکی دیگر از سخنرانان «نشست تخصصی آب، توسعه، و مهاجرت اقلیمی»، هم از کاهش ۷۶ درصدی منابع آبی تجدیدپذیر ایران در پنجاه سال گذشته خبر داد.
به گفت این عضو هیئت علمی دانشگاه تبریز، منابع آبی تجدیدپذیر در حال حاضر به ۱۳۰۰ متر مکعب کاهش یافته و در صورت رسیدن آن به هزار مترمکعب، ایران دچار فقر آبی می‌شود.
بنا بر اعلام مدیر رصدخانه مهاجرت ایران، تغییرات اقلیمی سالانه در فاصله سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۹۵ موجب مهاجرت داخلی یک میلیون نفر در کشور شده و این در حالی است که ایران از لحاظ شاخص سیاستگذاری و عملکرد در حوزه تغییرات اقلیمی در میان ۶۳ کشور، در جایگاه آخر قرار گرفته است.
به تازگی همچنین معاون شرکت آب و فاضلاب ایران از وقوع بحران آب در ۲۷ هزار روستای ایران با جمعیتی بالغ بر ۱۰ میلیون تن خبر داده بود.
عیسی منصوری، متخصص مطالعات توسعه و از سخنرانان «نشست تخصصی آب، توسعه و مهاجرت اقلیمی»، نیز از عدم سیاستگذاری و مدیریت مصرف آب در کشور انتقاد کرده است.
او با اشاره به افزایش ۳۴ درصدی مصرف آب در کشور، کاشت محصولات پرمصرف آبی در مناطق بدون آب را از جمله نمونه‌های سوء سیاستگذاری مطرح کرده است.
مقامات جمهوری اسلامی از عواملی همچون کمبود بارندگی و خشکسالی به عنوان دلایل اصلی بروز بحران آبی در کشور یاد می‌کنند.
این در حالی است که برخی کارشناسان سوءمدیریت، عدم هماهنگی میان نهادهای مسئول، و بی‌توجهی به امور زیست‌محیطی را موجب بروز مشکلات آبی در ایران می‌دانند.
