شیرین عبادی، حقوقدان و برنده جایزه صلح نوبل، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» را «حاصل تسلیم نشدن در برابر فشار و سرکوب» و همچنین «تأکید بر اتحاد و عمل جمعی» دانست.
خانم عبادی در گزارشی درباره کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» بر اساس گفت‌وگو با خانواده‌های زندانیان سیاسی زندان قزل‌حصار و همچنین بنا بر گزارش‌های منتشر شده درباره این کارزار، اعلام کرد که انتخاب روزهای سه‌شنبه برای اعتصاب غذای عمومی زندانیان «این بوده که این روز نماد آخرین روز زندگی زندانیانی است که در شرف اعدام هستند و نشانه مقاومت در برابر این مجازات غیرانسانی است.»
در این گزارش به نقل از یکی از اعضای خانواده زندانیان سیاسی آغازگر کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، تأکید شده که در هفته اول بهمن ۱۴۰۲ در روزی که فرهاد سلیمی و محمد قبادلو «به صورت ناگهانی» همراه با شماری از زندانیان مربوط به جرایم مرتبط با مواد مخدر اعدام شدند، زندانیان سیاسی قزل‌حصار این مسئله را مطرح کردند که «برای مقابله با این اعدام‌ها» که «مسئله‌ای هرروزه» است، «چه باید کرد؟» و «به کاری فراگیرتر و بنیادین‌تر فکر می‌کردند تا علاوه بر زندانیان سیاسی، از زندانیان مواد مخدر و دیگر زندانیان زیر حکم اعدام نیز حمایت شود.»
به گفته شیرین عبادی، وکیل پیشین دادگستری و برنده جایزه صلح نوبل، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» دارای چهار ویژگی شامل «توجه بیشتر نسبت به اعدام زندانیان با جرائم غیرسیاسی، تأکید بر عمل جمعی به منظور موفقیت، لزوم استمرار و تداوم عمل جمعی، و توجه بیشتر به زندانیان سیاسی و عقیدتی گمنام زیر حکم اعدام» است.
خانم عبادی تأکید کرده است که این کارزار، «حاصل تسلیم‌نشدن در برابر فشار و سرکوب، و مقاومت همراه با داشتن ابتکار عمل و تداوم و تأکید بر اتحاد و عمل جمعی است و همچنان ادامه دارد.»
هم‌زمان با سفر مسعود پزشکیان به سازمان ملل، اعضای کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام از مجمع عمومی سازمان ملل متحد خواستند که «موج گسترده کشتار و اعدام زندانیان» توسط جمهوری اسلامی در ایران را محکوم کنند.
دهم بهمن سال گذشته ۱۰ تن از زندانیان سیاسی محبوس در زندان قزل‌حصار در استان البرز اعلام کردند از این به بعد هر سه‌شنبه در اعتراض به اعدام‌ها با عنوان «سه‌شنبه‌های سیاه» اعتصاب غذای گروهی خواهند کرد.
بنا بر گزارش اختصاصی بخش فارسی صدای آمریکا در دهم بهمن ۱۴۰۲، «زرتشت احمدی راغب، جعفر ابراهیمی، احمدرضا حائری، لقمان امین‌پور، میثم دهبان‌زاده، سعید ماسوری، رضا محمدحسینی، رضا سلمان‌زاده، حمزه سواری، و سپهر امام جمعه» نخستین زندانیانی بودند که اعلام کردند روزهای سه‌شنبه در اعتراض به روند اعدام‌ها اعتصاب غذا خواهند کرد.
این کارزار حقوق بشری که در هفته‌های بعد به عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» شناخته شد، با استقبال زندانیان سیاسی و شماری از زندانیان عادی در سایر زندان‌های ایران مواجه شد و در حال حاضر در دست‌کم ۲۱ زندان جریان دارد.
