چند منبع خبری غیررسمی گزارش دادند که بلال نصرویی (ریگی)، خواننده معترض بلوچ، شامگاه سهشنبه در زاهدان توسط افراد ناشناس مورد حمله با سلاح سرد قرار گرفت و کشته شد.
بنا بر گزارش منابع غیررسمی در روز چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت، افراد ناشناس شامگاه سهشنبه «با چاقو» به بلال نصرویی حمله کردهاند و با ضرباتی به «قلب» او، موجب جان باختن این هنرمند بلوچ شدهاند.
حساب کاربری «رسانک» که اخبار مرتبط با سیستان و بلوچستان را دنبال میکند، با تأیید این خبر در ایکس اعلام کرده که تشییع و خاکسپاری بلال نصرویی در «روستای فتحآباد» در شهرستان میرجاوه برگزار میشود.
بر اساس گزارش «رسانک»، این خواننده معترض جوان پیش از این «تحت تعقیب» نهادهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی قرار گرفته و «چندین بار نیز تهدید به ترور شده بود.» بنا بر این گزارش او در پی این اقدام مهاجرت کرده بود، اما «پس از مدتی با وساطت معتمدین طایفه نصرویی با شرط این که خوانندگی را کنار بگذارد، به زندگی عادی خود در زاهدان برگشته بود.»
همچنین حساب کاربری «حالوش» در ایکس نوشته که در پی کشته شدن بلال نصرویی، «گمانهزنیها از نقش دستگاههای امنیتی در قتل این شهروند توسط عوامل این نهادها بالا گرفته است.»
بنا بر گزارش «حالوش»، حمله به بلال نصرویی توسط «سرنشینان یک خودرو سواری» و «در امنیتیترین نقطه شهر زاهدان مقابل لشکر ۸۸ زرهی و جنب اداره اطلاعات این شهر» که با «دوربینهای مداربسته و هوشمند کنترل میشود» صورت گرفته و این خواننده معترض «پیش از رسیدن به بیمارستان خاتمالانبیا» جان خود را از دست داده است.
برخی منابع میگویند در روزهای گذشته نیروهای اطلاعاتی جمهوری اسلامی در پی بازداشت بلال نصرویی بودهاند.
شورای بازنشستگان ایران نیز در گزارشی این هنرمند بلوچ را «هنرمند آزادیخواه» معرفی کرده و کشته شدن او را «ضایعهای جبرانناپذیر برای فرهنگ و هنر» بلوچی دانسته است.
در روزهای گذشته دو شهروند ایرانی بلوچ بر اثر حمله پهپادی نیروهای حکومتی جمهوری اسلامی در محدوده شهرستان زاهدان کشته شدند.
فقر گسترده در سیستان و بلوچستان موجب روی آوردن شمار زیادی از ساکنان آن به پدیده سوختبری برای تأمین مایحتاج اولیه خود و خانوادههایشان شده است.
پس از آغاز جمعههای اعتراضی از ۸ مهر سال ۱۴۰۱، تمرکز جمهوری اسلامی به سرکوب مردم بلوچستان و ایجاد محدودیت برای مولوی عبدالحمید، امام جمعه اهل سنت، بوده است و شرایط مردم این استان در حوزه رفاه عمومی و دسترسیها نسبت به گذشته بدتر هم شده است.