فرهاد ثابتان، سخنگوی جامعه جهانی بهائیان می‌گوید: میلیاردها دلار مصادره اموال، منع تحصیل، منع کار و اعدام بهائیان کارنامه ۴۰ ساله جمهوری اسلامی ایران در قبال جامعه بهائی ایران است.
فرهاد ثابتان، سخنگوی جامعه جهانی بهائیان در گفتگو با صدای آمریکا گفت: وقتی به کارنامه ۴۰ ساله جمهوری اسلامی نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم که این کارنامه، نقطه سیاهی در تاریخ جمهوری اسلامی ایران در برخورد با اقلیت مذهبی بوده و تمام افراد بهائی ساکن ایران در این سال‌ها مورد آزاد و اذیت قرار گرفته‌اند.
به گفته آقای ثابتان، جمهوری اسلامی ایران پس از انقلاب ۵۷ شهروندان بهائی را با آنکه آئین بهائی در کشورهای دیگر برابر با دیگر ادیان الهی بوده و در مطالعه ادیان نیز به عنوان یک دین شناخته شده بود از دو جنبه ایدئولوژیک و عملی مورد آزار و اذیت قرار داد و در حال حاضر نیز حقوق اولیه شهروندان بهائی مانند حق تحصیل و حق کار آنها در ایران زیر پا گذاشته می‌شود.
سخنگوی جامعه جهانی بهائیان به صدای آمریکا گفت دانشجویان بهائی از همان آغاز انقلاب از دانشگاه اخراج شدند و هنوز شهروندان بهائی نتوانسته‌اند به طور قانونی وارد دانشگاه‌های ایران شوند. محصلین بهائی نیز در مدارس ایران نیز تحت نظر هستند و با آنها بدرفتاری می‌شود.
اسقف اعظم دزموند توتو، برنده جایزه صلح نوبل و فعال اجتماعی اهل آفریقای جنوبی در زمستان ۱۳۹۳ با انتشار بنانیه‌ای اقدام دولت ایران در جلوگیری از حق ادامه تحصیلات تکمیلی جامعه بهائی را محکوم کرد. در بخشی از این بیانیه آمده است که «ما می‌توانیم به دولت ایران و جهان بگوییم که محروم کردن بهائیان، یا هر گروه دیگر، از حق ادامه تحصیل در مقاطع تکمیلی، به خود ایران و مردم ایران آسیب می‌زند؛ زیرا آپارتاید به ما آموخته که هر گونه تبعیض به همه آسیب می‌رساند.»
در سال جاری نیز دهها نفر از شهروندان بهائی در پی قبولی در آزمون سراسری راهیابی به دانشگاه، از تشکیل پرونده و ثبت نام در دانشگاه محروم شده‌اند.
سال گذشته نیز دستگاه قضایی جمهوری اسلامی سه جوان بهائی که از ثبت نام در دانشگاه محروم شده و برای رفع این محرومیت تلاش کرده بودند را به زندان محکوم کرد.
فرهاد ثابتان به صدای آمریکا گفت، رویکرد جمهوری اسلامی با جامعه بهائی از تمامی جهات پر از نقض حقوق بشر است و اگر از آغاز انقلاب به برخورد دولت ایران با این جامعه نگاه کنیم متوجه می‌شویم که در این سال‌ها تعداد زیادی از شهروندان بهائی به اتهامات واهی همچون جاسوسی و اقدام علیه امنیت کشور بازداشت و به دفعات زندانی شده‌اند. اتهاماتی که جمهوری اسلامی هنوز با گذشته ۴۰ سال نتوانسته کوچکترین مدرک، شاهد و یا سند محکمه پسندی برای اثبات آن ارائه کند.
به گفته آقای ثابتان در ۴۰ ساله گذشته جمهوری اسلامی بیش از ۲۰۰ شهروند بهائی را در ایران اعدام کرده است، اعدام‌هایی که با فشار نهاد حقوق بشری و بین المللی متوقف شده است.
مونا محمودنژاد یکی از شهروندان بهائی بود که آبان ۱۳۶۱ توسط سپاه پاسداران دستگیر و پس از چند هفته به زندان عادل آباد شیراز منتقل شد. او در دادگاه انقلاب شیراز به اعدام محکوم و در ۲۸ خرداد ۱۳۶۲ زمانی که هفده سال سن داشت اعدام شد. نام مونا محمودنژاد، دانش آموز دبیرستان و معلم کلاس درس اخلاق کودکان بهائی، یکی از ٢٠۶ نامی است که در گزارش سال ١٩٩٩ جامعه جهانی بهائی به چشم می‌خورد.
فرهاد ثابتان، سخنگوی جامعه جهانی بهائیان به صدای آمریکا گفت یکی دیگر از نمونه‌های آزار و اذیت جامعه بهائی نابود کردن و غیر قانونی دانستن محافل و نهادهای بهائی پس از انقلاب ۵۷ بود، به طوریکه ۹ عضو محفل اصلی ایران پس از انقلاب ناپدید شدند و هنوز معلوم نیست چه بر سر آنها آمده است. هشت نفر از ۹ عضو محفل دوم نیز در دی ماه سال ۱۳۶۰ بازداشت و بدون محاكمه اعدام شدند. هفت عضو سومین محفل بهائیان نیز در شهریور ۱۳۶۲ بازداشت و اعدام شدند.
بعد از تعطیلی محافل قانونی، هفت نفر از شهروندان بهائی که به صورت غیر رسمی به امور جامعه بهائی ایران می‌پرداختند بازداشت و هر کدام به ۱۰ سال زندان محکوم شدند.
اعضای گروه هفت نفره موسوم به «یاران ایران» که فعالیت اداری جامعه بهائیان ایران را انجام می‌دادند، اردیبهشت ۱۳۸۷ بازداشت شدند. فریبا کمال‌آبادی، مهوش ثابت، جمال الدین خانجانی، عفیف نعیمی، سعید رضایی، بهروز توکلی و وحید تیزفهم اعضای این گروه بودند که در غیاب «محفل روحانی ملی»، عهده دار امور اداری جامعه بهائیان بودند.
به گفته آقای ثابتان در سال‌های اخیر به قتل رساندن شهروندان بهایی از مواردی بوده است که مقامات قضایی با وجود درخواست شهروندان بهائی ایران حاضر به پیگیری آن نبوده‌اند.
عطالله رضوانی، شهروند بهائی بود که شهریور ماه سال ۱۳۹۲ به ضرب گلوله به قتل رسید، یک سال پی از این حادثه مسئولان قضائی ایران به خانواده او، فشار آورند تا آنها قبول کنند که پرونده او بسته شود.
در تاریخ ۵ مهر ۱۳۹۵، فرهنگ امیری، شهروند بهائی با ضربات چاقوی دو برادر بیرون از خانه‌اش در یزد به قتل رسید. این دو برادر به قتل اعتراف کردند و گفته بودند که آقای امیری را کافر می‌دانستد و قتل او ضامن بهشت رفتن این دو بوده است. در تابستان ۱۳۹۷ برادر بزرگتر به اتهام قتل به ۱۱ سال حبس و دو سال تبعید و برادر کوچکتر به ۵ و نیم سال حبس محکوم شد.
در قوانین جمهوری اسلامی مجازات قتل فرد مسلمان حکم اعدام دارد، اما قتل یک بهائی یا پیروان دیگر ادیانی که حکومت آنها را به رسمیت نمی‌شناسد، مجازات‌هایی بسیار سبکتر دارد.
به گفته آقای ثابتان جمهوری اسلامی در این ۴۰ سال حتی به مردگان جامعه بهائی نیز رحم نکرده و در بسیاری از مواقع اجازه کفن و دفن اجساد بهایی به خانواده آنها داده نشده است.
سال گذشته پیکر شمسی اقدسی اعظمیان، یکی از شهروندان بهایی گیلاوند، از توابع دماوند با آنکه در تاریخ ۲ آبان‌ماه به خاک سپرده شده بود، توسط افراد ناشناس نبش قبر شده و چهار روز پس از خاکسپاری به خانواده او خبر داده می‌شود که جسد او در بیابان‌های اطراف جابان پیدا شده است. نیروهای امنیتی پیشتر به بهایان هشدار داده بودند که دیگر حق دفن اموات‌شان را در این شهر ندارند.
