سازمان عفو بین‌الملل طی فراخوانی خواستار اقدام فوری درباره ابراهیم بابایی، فعال سیاسی، شد که توسط مقامات جمهوری اسلامی ایران مورد «ناپدیدسازی قهری» قرار گرفته است.
در این فراخوان که روز سه‌شنبه ۱۳ اردیبهشت انتشار یافته، عفو بین‌الملل به ناپدید شدن ابراهیم بابایی در روز ۳۰ آذر ۱۴۰۰ اشاره کرده که «در جریان تلاش برای ترک ایران و گریز از مجازات‌های ناعادلانه زندان و شلاق، قهرا ناپدید شده است.»
این نهاد بین‌المللی حقوق بشری تأکید کرده است: «سرنوشت و محل نگهداری ابراهیم بابایی از خانواده‌اش مخفی نگاه داشته شده و او در معرض خطر شکنجه و دیگر رفتارهای ظالمانه، غیرانسانی و تحقیرآمیز قرار دارد.»
از ناپدیدسازی قهری ابراهیم بابایی، کنشگر سیاسی ۵۶ ساله، حین تلاش برای گذر از مرز ایران به سوی ترکیه برای پناهندگی، بیش از چهار ماه می‌گذرد.
عفو بین‌الملل در این فراخوان، از غلام‌حسین محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضاییه ایران خواسته «سرنوشت و محل نگهداری ابراهیم بابایی را فورا روشن» کند و تضمین کند که «او به یک بازداشتگاه رسمی و شناخته‌شده منتقل شده، از ناپدیدسازی قهری، شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها در امان بوده، به طور منظم با خانواده و وکیل مورد انتخاب خودش ارتباط داشته و از مراقبت‌های پزشکی کافی برخوردار باشد.»
شیما بابایی، فعال حقوق بشر ساکن بلژیک، پیش‌تر به صدای آمریکا گفته است که جمهوری اسلامی در سناریویی برای کشاندن او به روستایی در مرز ایران و ترکیه و بازداشتش، تلاش کرده او را متقاعد کند که پدرش ابراهیم بابایی، در نزدیکی شهر وان ترکیه درگذشته است.
بر اساس گزارش عفو بین‌الملل، ابراهیم بابایی دارای سابقه بیماری‌های متعدد، از جمله بیماری قلبی، آسیب‌دیدگی مزمن از ناحیه پا و مشکلات روحی است و نیاز به مراقبت‌های درمانی و دارویی دارد.
این نخستین بار نیست که جمهوری اسلامی تلاش می‌کند فعالان مخالف خود را در خارج از کشور برباید. نهادهای امنیتی جمهوری اسلامی بارها شهروندان دوتابعیتی ایرانی و نیز شهروندان خارجی را به اتهامات واهی بازداشت کرده و در مواردی از آن‌ها به عنوان اهرم فشار و ابزار «باج‌گیری» در مذاکره با کشورهای غربی استفاده کرده‌اند.
