آمار سازمان بهداشت جهانی حاکی است که بیش از ۳۵ میلیون تن در جهان به نوعی فراموشی مبتلا هستند که به نام آلزایمر شناخته می شود و شمار این افراد تا سال ۲۰۳۰ دوبرابر خواهد شد. آلزایمر رایجترین نوع فراموشیهای شناخته شده است. موارد این بیماری در میان ایرانیان نیز در سالهای اخیر افزایش یافته است.
به موازات افزایش طول عمر ساکنان کرۀ زمین، دانشمندان و پژوهشگران تلاش می کنند که برای درمان یا پیشگیری از ابتلا به آلزایمر، دارو یا واکسنی پیدا کنند.
کاترین سبلیوس - وزیر بهداشت آمریکا - می گوید که اخیراً نخستین سرمایه گذاری عمده همراه با تعهدی ۱۵ ساله برای تحقیق و مطالعه در این عرصه ایجاد شده است.
در گذشته، تشخیص آلزایمر تنها در پی کالبدشکافی پس از مرگ بیمار ممکن بود.
یک محقق آلزایمر با نام رانلد پیترسن روشهای نوین درمان آلزایمر را امیدوار کننده می داند و می گوید: «استفاده از مایع نخاع و آزمایش خون و آزمایشهایی که برروی مغز بیماران انجام می شود، در واقع رد پای بیماری و چگونگی تآثیر پذیرفتن مغز از آن را به محققان نشان می دهد.»
انستیتو آلزایمر بَنِردر فینکسِ آریزونا میزان پیشرفت بیماری را در مغز مبتلایان آن نشان می دهد.
طی نشستی که در ماه مه در آمریکا برگزار شد، شیوه ای از تحقیق روی آلزایمر مطرح شد که طی آن، از طریق سرنگ به درون بینی بیماران آلزایمری انسولین تزریق می کنند، و به این ترتیب انسولین وارد نرونهای مغز می شود. نتیجۀ بررسی این تحقیق حاکی است که نزدیک به سه چهارم بیماران داوطلب در این تحقیق طی دوره ای چهار ماهه بهتر شدند و علایم کمتری از آلزایمر در آنها مشهود بود.
یک گروه تحقیق دیگر، به پژوهشی گسترده روی خانواده پر جمعیتی پرداخته که یکسوم اعضای آن به آلزایمر مبتلا هستند. در این خانواده مسن ترها سالم ترند و از نسلهای جوانتر خانواده که در دهه های سوم و چهارم عمرشان به آلزایمر مبتلا می شوند، مراقبت می کنند.
این خانواده موردی نادر از ابتلای وسیع به آلزایمر است که توجه گروهی از دانشمندان و محققان را که درصدد یافتن راه پیشگیری از آلزایمر هستند، جلب کرده است.
به موازات افزایش طول عمر ساکنان کرۀ زمین، دانشمندان و پژوهشگران تلاش می کنند که برای درمان یا پیشگیری از ابتلا به آلزایمر، دارو یا واکسنی پیدا کنند.
کاترین سبلیوس - وزیر بهداشت آمریکا - می گوید که اخیراً نخستین سرمایه گذاری عمده همراه با تعهدی ۱۵ ساله برای تحقیق و مطالعه در این عرصه ایجاد شده است.
در گذشته، تشخیص آلزایمر تنها در پی کالبدشکافی پس از مرگ بیمار ممکن بود.
یک محقق آلزایمر با نام رانلد پیترسن روشهای نوین درمان آلزایمر را امیدوار کننده می داند و می گوید: «استفاده از مایع نخاع و آزمایش خون و آزمایشهایی که برروی مغز بیماران انجام می شود، در واقع رد پای بیماری و چگونگی تآثیر پذیرفتن مغز از آن را به محققان نشان می دهد.»
انستیتو آلزایمر بَنِردر فینکسِ آریزونا میزان پیشرفت بیماری را در مغز مبتلایان آن نشان می دهد.
طی نشستی که در ماه مه در آمریکا برگزار شد، شیوه ای از تحقیق روی آلزایمر مطرح شد که طی آن، از طریق سرنگ به درون بینی بیماران آلزایمری انسولین تزریق می کنند، و به این ترتیب انسولین وارد نرونهای مغز می شود. نتیجۀ بررسی این تحقیق حاکی است که نزدیک به سه چهارم بیماران داوطلب در این تحقیق طی دوره ای چهار ماهه بهتر شدند و علایم کمتری از آلزایمر در آنها مشهود بود.
یک گروه تحقیق دیگر، به پژوهشی گسترده روی خانواده پر جمعیتی پرداخته که یکسوم اعضای آن به آلزایمر مبتلا هستند. در این خانواده مسن ترها سالم ترند و از نسلهای جوانتر خانواده که در دهه های سوم و چهارم عمرشان به آلزایمر مبتلا می شوند، مراقبت می کنند.
این خانواده موردی نادر از ابتلای وسیع به آلزایمر است که توجه گروهی از دانشمندان و محققان را که درصدد یافتن راه پیشگیری از آلزایمر هستند، جلب کرده است.
