اکبر گلپایگانی، خواننده سرشناس، و از چهره‌های تأثیرگذار موسیقی ایرانی، درگذشت، او هنگام مرگ ۹۰ سال داشت.
به گزارش رسانه‌های داخل ایران، آقای گلپایگانی که به «گلپا» مشهور بود، پس از مدتی بیماری شنبه ۱۳ آبان درگذشت.
اکبر گلپایگانی در بهمن ۱۳۱۲ در تهران متولد شد. او پس از ورود به دبستان فرهنگ به دلیل صدای خوش به‌عنوان قاری قرآن کلاس انتخاب شد و پس از آشنایی با تعزیه در محله خود، اصول ابتدایی آوازخوانی را فرا گرفت.
او از سال ۱۳۲۰ بصورت جدی به یادگیری دستگاه‌های موسیقی نزد پدرش پرداخت و برای نخستین بار حضور در ارکستر و گروه کر را تجربه کرد.
گلپا در سال ۱۳۲۷ به عضویت انجمن موسیقی مدرسه نظام درآمد و فعالیت‌های موسیقایی خود را ادامه داد. او از سال ۱۳۲۸ به بعد با تعدادی از هنرمندان برجسته موسیقی ایرانی آشنا شد و زیر نظر این اسانید آموزش دید.
حسن یکرنگی، نورعلی برومند، اسماعیل قهرمانی، ابولحسن صبا، یوسف فروتن، محمد ایرانی مجرد، عبدالله دوامی، ادیب خوانساری، حسین طاهرزاده، و سلیمان امیرقاسمی از جمله این هنرمندان بودند.
او به واسطه اجراهای خاطره‌انگیز خود در «گل‌ها» از محبوبیت زیادی در میان هنردوستان ایرانی برخوردار بود، گلپا بیشترین اجرا را در این برنامه رادیویی داشت.
اکبر گلپایگانی که از او به‌عنوان «مرد حنجره طلایی موسیقی ایرانی» یاد می‌شود، به دلیل کنسرت‌ها و برنامه‌های هنری خود در کشورهای مختلف، از جمله در سازمان «یونسکو» شهرتی جهانی داشت.
موی سپید، مست عشق، عقیق، دل ای دل، بزم عاشقان، روی برگی بنویس عشق، چرا عاشق نباشم، و قدر محبت از جمله آلبوم‌های این خواننده ایرانی است.
او تجربیاتی نیز در بازیگری داشت و در فیلم «مرد حنجره طلایی» به کارگردانی مهدی میثاقیه در سال ۱۳۴۸ در نقش اول هنرنمایی کرد.
اکبر گلپایگانی به واسطه سال‌ها حضور درخشان در عرصه موسیقی دهها جایزه، تقدیرنامه، و مدرک دکترای افتخاری دریافت کرد.
او پس از انقلاب ۱۳۵۷ مدتی از فعالیت‌های هنری منع شد ولی در دهه هشتاد خورشیدی به صحنه بازگشت، و همچنین به آموزش موسیقی و آوازخوانی به هنرمندان جوان پرداخت.
گلپا در جریان اعتراضات سراسری اخیر در ایران، پیامی در همبستگی با مردم منتشر کرد و گفت: «من خودم را متعلق به مردم سرزمینم می‌دانم و تا زنده هستم، کنارشان خواهم بود. مهسا امینی‌ها مثل فرزندان خود من هستند.»
