منابع خبری گزارش می‌دهند، جداسازی زنان و مردان در رستوران ها و پارکهای هرات آغاز شده است. اداره محلی امر به معروف و نهی از منکر طالبان در ولایت هرات به رستوران‌های این شهر دستور داده تا اجازه ندهند اعضای زن و مرد خانواده در کنار هم غذا صرف کنند. با اجرای این طرح بخش خانوادگی رستورانها حذف شده و زنان باید در بخش زنانه و مردان در بخش مردانه غذا بخورند.
رهبر طالبان روز شنبه هم طی حکمی اعلام کرده بود که زنان افغانستان باید صورت خود را در اماکن عمومی با استفاده از برقع بپوشانند و تنها چشمهایشان بیرون باشد.
تشدید محدودیت‌های فزاینده بر زنان توسط طالبان، واکنش جامعه جهانی و بسیاری از فعالان مدنی را در پی داشته است.
وحید پیمان روزنامه‌نگار و دیپلمات سابق وزارت خارجه افغانستان در گفتگوی اختصاصی با صدای آمریکا در این رابطه گفت: «یکی از مشکلات اساسی این است که افغانستان طی بیست سال گذشته تغییر کرده اما طالبان تغییر نکرده‌اند. جامعه افغانستان طی بیست سال دموکراسی، متحول شده اما طالبان همچنان چند دهه عقب‌تر از جامعه افغانستان هستند.»
او درباره مسئله قوانین سختگرانه علیه زنان افغانستان به نبود اتفاق نظر در میان رهبری طالبان نیز اشاره کرد و گفت:« طالبان به دو دسته بزرگ تقسیم شده اند. دسته حقانی‌ها که قدرت اصلی را اکنون در کابل در دست دارد و دسته ملا برادر که در واقع تیم دیپلماسی طالبان در دوحه بود.»
این دیپلمات سابق معتقد است، دسته یا گروه ملابرادر، بنا به تعهداتی که در گفت‌وگوهای قطر به جهان داد، دستکم علاقه دارد که مدارس دخترانه بازگشایی شوند. البته به این معنا نیست که گروه ملا برادر گروه دموکراسی‌خواه باشد، بلکه این گروه زیر فشار تعهداتش، علاقه‌مند است تا راهی برای باز شدن مدارس دخترانه پیدا شود.، اما دسته حقانی که عمدتا تعلیم یافتگان مدارس دینی پاکستان هستند، بانی اصلی سختگیری‌ها بر زنان افغانستان هستند.
از نظر وحید پیمان، گروه حقانی حتی از وضعیت موجود در افغانستان راضی نیست و نظرش این است که باید محدودیت‌ها بر زنان همچنان افزایش پیدا کند.
به گفته او:«زنان افغانستان به طور سنتی محجبه هستند. با وصف تغییرات زیاد اجتماعی در افغانستان و شکل‌گیری بسیاری از ارزش‌های دموکراتیک، اما بحث حجاب برای بسیاری از زنان افغانستان، یک عُرف زنانه، یک باور دینی و یک ارزش اجتماعی بود، به گونه‌ای که در هیچ کشوری در دنیا به اندازه افغانستان، زنان محجبه را نمی‌توان جستجو کرد، حتی در زمان جمهوریت و بیست سال دموکراسی در افغانستان، حجاب در افغانستان یک امر معمول بود. زنان در این سال‌ها وکیل پارلمان شدند، وزیر شدند، فوتبالیست شدند، بازرگان شدند، فعال حقوق بشر شدند و غیره .. اما بنا بر عرف موجود، حجاب داشتند.»
این روزنامه نگار تعریف طالبان از حجاب را متفاوت می داند و می‌گوید: « آنان اعتقاد دارند که صورت زنان باید با برقع پوشیده باشد و کسی نباید صورت زنان را ببیند. چنین رفتاری در قرن حاضر، برای هیچکس قابل قبول نیست.»
وحید پیمان همچنین در رابطه با اقدام اخیر طالبان در جداسازی زنان و مردان در رستورانها و پارکها گفت: «هرات، زادگاه من است. بستر اجتماعی موجود در هرات با بسیاری از ولایت های افغانستان متفاوت بود. هرات دارای بیشترین، بهترین و زیباترین رستوران‌های افغانستان است. غذا خوردن کنار خانواده در رستوران‌های هرات در سالهای اخیر به تنها سرگرمی خانواده‌ها تبدیل شده بود.طالبان، با طرح یک قانون قرون وسطایی دیگر، نشان دادند که حکومت‌داری را به ایجاد محدودیت بر زنان خلاصه کرده‌اند. ظاهرا طالبان از مسایل مهمی چون حکومت داری، اقتصاد، روابط با جهان، تحصیلات عالی، بهداشت عمومی «صحت عامه» سر در نمی‌آورند. اکثر تصمیم‌هایشان، بر محور زنان، خلق محدودیت اجتماعی دیگر مانند محدود ساختن آزادی بیان و سایر آزادی‌های اجتماعی است.»
او در پایان با اشاره به تجاوز روسیه به اوکراین گفت:«در این شرایط، متاسفانه جهان به صورت وحشتناکی افغانستان را فراموش کرده و گرفتار مسئله اوکراین شده است. اکنون نه بر طالبان فشار نظامی است و نه فشار سیاسی. جنگ اوکراین، بهترین اتفاق برای طالبان بود.»
