در پی کشته شدن امیرمحمد خالقی درمیان، دانشجوی ۱۹ ساله کارشناسی مدیریت کسب‌وکار دانشگاه تهران، که مطابق گزارش‌ها بر اثر ضربات چاقوی زورگیران در تهران روی داد، دانشجویان خوابگاه کوی پسران با اعتراض به بی‌توجهی مسئولان دانشگاه در تأمین امنیت دانشجویان و تمرکز آنها بر سرکوب و برخوردهای انضباطی، تجمع کردند.
ویدئوهای منتشرشده در شبکه‌های اجتماعی از تجمع روز جمعه ۲۶ بهمن دانشجویان نشان می‌دهد که معترضان با شعارهای «مسئول بی کفایت، استعفا، استعفا»، «یکی از ما کم شده، کی میخواد جواب بده؟» و «زارع بی‌کفایت، مسئول این جنایت» (اشاره به محمدعلی زارع چاهوکی، مدیرکل امور خوابگاه‌های دانشگاه تهران) جمع شده‌اند.
گزارش‌های منتشرشده در فضای مجازی همچنین حاکی از ممانعت حراست از خروج دانشجویان از دانشگاه است.
شماری از کاربران نیز از جو شدید امنیتی در نزدیکی خروجی کوی پسران، حوالی مجتمع خوابگاهی کوی پسران، و خوابگاه دخترانه چمران دانشگاه تهران خبر داده‌اند.
دانشجویان معترض می‌گویند مسئولان دانشگاه هرگونه اعتراض حتی به کیفیت غذا را «امنیتی و سیاسی» می‌دانند و به شدت سرکوب می‌کنند.
روزنامه اینترنتی «فراز» که با شماری از دوستان امیرمحمد خالقی، دانشجوی کشته‌شده، گفت‌و‌گو کرده نوشته است: «حراست اصلا توجهی به چاقو خوردن یک دانشجو در نزدیکی خوابگاه نداشت و هیچ‌گونه پیگیری برای وضعیت درمان امیرمحمد انجام نداد و حتی شماره همراه خانواده این دانشجو را در اختیار دوستانش قرار نداد.»
رسانه‌ها به نقل از گزارش پلیس درباره جزئیات این واقعه می‌گویند که امیرمحمد خالقی چهارشنبه شب ۲۴ بهمن در حال بازگشت به خوابگاه دانشجویی در منطقه امیرآباد تهران مورد ضربه جسم تیز توسط دو زورگیر موتورسوار قرار گرفت و سارقان در زمان ربودن کوله پشتی، مقتول را مورد اصابت چاقو قرار دادند.
بر اساس این گزارش، او صبح پنجشنبه ۲۵ بهمن در نتیجه جراحت ناشی از این حمله جان باخت.
او به تازگی ترم چهارم تحصیلی خود را شروع کرده بود و به گفته دوستانش روز حادثه اولین روز کاری‌اش بود و او هنگام حادثه در حال بازگشت از محل کار خود در میدان انقلاب به خوابگاه بود.
بنا بر روایت‌های منتشرشده در فضای مجازی، زورگیری در محوطه در پشتی کوی دانشگاه تهران سال‌ها است که به صورت مداوم و بنا بر برخی روایت‌ها «هر روز و هر هفته در این مکان و در محیط اطراف دیگر مجتمع‌های خوابگاهی» رخ داده می‌دهد.
شورای صنفی دانشکده علوم اجتماعی در بیانیه‌ای ضمن اشاره به عدم امنیت محیط اطراف مجتمع‌های خوابگاهی و بی‌توجهی مسئولان به این موضوع از دانشگاه خواسته است تا با فشار آوردن به ارگان‌های مربوطه هرچه زودتر از تکرار این فاجعه جلوگیری کند.
این شورا تأکید کرده است که «بی‌اهمیت شمردن جان دانشجویان، همدستی در قتل محسوب می‌شود.»
مسئولان دانشگاه علاوه بر بی‌توجهی به تأمین امنیت، از پیگیری این موضوع توسط دانشجویان نیز ممانعت می‌کردند.
یکی از دانشجویان پیگیر این موضوع به روزنامه اینترنتی «فراز» گفته است: «یکی از مسئولان دانشگاه با من تماس گرفت و از من درخواست کرد گروه مجازی تشکیل‌شده با هدف پیگیری امنیت در پشتی خوابگاه) حذف شود.»
کاربران در شبکه‌های اجتماعی بی‌توجهی مسئولان دانشگاه به تأمین امنیت دانشجویان را در شرایطی که آنها با سرعت به پرونده‌سازی و برخوردهای انضباطی با دانشجویان معترض و یا در رابطه با مسائلی چون عدم رعایت حجاب اجباری مشغول هستند برجسته کرده‌اند.
کانال تلگرامی «توییتر دانشگاه تهرانی‌ها» نوشته است: «دانشگاه تهران در این دو سه سال کلی خرج خرید دوربین و گیت و تجهیزات دیگر نظارت و کنترل دانشجویان داخل دانشگاه کرد ولی فکری برای آن کوچه خلوت پشت کوی که از ۲۵ سال پیش ناامن بود نکرد.»
با تشدید سرکوب دانشجویان در ایران به ویژه پس از اعتراضات سراسری «زن، زندگی، آزادی» شماری از دانشگاه‌ها با هدف کنترل حجاب اجباری و همچنین رصد کردن «ساعت تردد» دوربین‌های تشخیص چهره در داخل محوطه دانشگاه نصب کردند.
