سینمای ایران در برزخی میان دو قطب متفاوت قرار دارد: محصور میان آزادی خلاقیت و سایه ایدئولوژی سینمای مستقل و فستیوال‌پسند که با تمرکز بر مضامین انسانی و اجتماعی، مخاطبان جهانی را به خود جذب می‌کند، و از سوی دیگر، سینمای حکومتی که بیشتر در خدمت ایدئولوژی و سیاست رسمی است،‍ یک بحران هویت میان هنر مستقل و نگاه رسمی ایجاد کرده است. در این برنامه، به بررسی این تقابل و تأثیر آن بر آینده سینمای ایران از نگاه مصطفی عزیزی (تهیه کننده، نویسنده و آگاه به مسائل سینمای ایران) می‌پردازیم.