نمایش فیلم سینمایی کمال‌الملک ساخته علی حاتمی در سال ۱۳۶۴، با واکنش‌هایی ضدونقیض روبه‌رو شد. عده‌ای به‌تندی به فیلم تاختند و برخی منتقدین اما فیلم را نشانی از جنبه شاعرانگی فیلمساز در مواجهه با تاریخ دانستند. مخالفان می گفتند:‌ در فیلم، بعضی رویدادها پس و پیش شده‌است، بعضی وقایع مهم حذف، و بعضی دیگر تحریف شده‌اند و دست آخر اینکه تاریخ رمان و قصه نیست که برداشت آزاد از آن داشت. اما حاتمی دیگر در بند تاریخ نبود. این در بند نبودن نه به دلیل تاریخ‌ ندانی‌ علی حاتمی، بلکه نمودی از تبعیت عاطفی ذهنی فیلمسازبا وضعیت تاریخی بود. علی حاتمی در کمال الملک از وابستگی یا شایستگی یک هنرمند و میزان تاثیر یا بی تاثیری هنر او در زمان نزدیکی به سیستم قدرت می گوید.