نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال مدنی زندانی با انتشار نامهای در اعتراض به عدم آزادی زندانیان سیاسی در میانه بحران شیوع کرونا و « شرایط ظالمانه» در زندانهای جمهوری اسلامی، در زندان اوین اعتصاب غذا کرد.
رضا خندان، فعال حقوق بشر و همسر نسرین ستوده روز سهشنبه ۲۱ مرداد در گفتگو با صدای آمریکا گفت، خانم ستوده طی هفتهها و ماههای گذشته مکاتباتی را در رابطه با حق و حقوق زندانیان، شرایط زیست زندانیان داخل زندان، ملاقاتهای حضوری، مرخصی زندانیان و صدور احکام زندان طولانی مدت برای زندانیان سیاسی با مسئولین زندان، سازمان زندانها و همچنین مسئولین قوه قضائیه آغاز کرده بود که روز جاری، در اعتراض به بیجواب ماندن کلیه مکاتباتش و عدم آزادی زندانیان سیاسی، در زندان اعتصاب غذا را آغاز کرد.
آقای خندان با اشاره به خواستههای خانم ستوده از مقامات قضایی به صدای آمریکا گفت، این فعال مدنی زندانی، زمان دقیقی را برای پایان اعتصاب غذای خود اعلام نکرده، اما ممکن است در صورتی رسیدن به کلیه خواستههای اعلام شده و یا حتی بخشی از آن به اعتصاب خود پایان دهد.
خانم نسرین ستوده در نامهای که یک کپی از آن توسط آقای خندان به صدای آمریکا ارسال شده، خطاب به فعالان حقوق بشر اعلام کرده است که، «در میانهی بحران کرونا که ایران و جهان را در برگرفته است شرایط زندانیان سیاسی چنان سخت و دشوار شده است که ادامهی حبس با این شرایط ظالمانه غیرممکن شده است.»
به گفته این وکیل دادگستری و فعال مدنی زندانی، «بسیاری از زندانیان هم اکنون مشمول آزادی مشروط هستند و بسیاری از آنان با اعمال قانون جدید آزاد میشوند اما با زندانیان به گونهای رفتار میشود که گویی قانونی وجود ندارد و هیچیک از آنان حق برخورداری از هیچ روزنهی قانونی را ندارند. مکاتبات زندانیان برای یافتن راههای قانونی تنفسی بیپاسخ مانده است.»
رضا خندان، فعال حقوق بشر با اشاره به نامه نسرین ستوده و خواستههای این وکیل دادگستری و فعال مدنی زندانی به صدای آمریکا گفت: «در حال حاضر فشارهای زیادی بر روی زندانیان سیاسی در زندان حاکم است، جلوی آزادی مشروط زندانیانی که به دلایل مختلف شرایطش را دارند را گرفتهاند، محدودیتهای تلفنی ایجاد کردهاند و حتی احکامی که برای زندانیان سیاسی صادر میشود بسیار ظالمانهای هستند.»
آقای خندان میگوید: «همسر من و خیلی از زنان و مردانی که در زندانها به عنوان زندان سیاسی هستند و صرفا به دلیل انتقاد در شبکههای اجتماعی و مصاحبه با شبکههای مختلف انتقادهای خود را اعلام کردند آیا از جرم کسی که به زعم قوه قضائیه برای موساد جاسوسی کرده جرمشان بیشتر است که بیشتر از ۱۰ سال حکم گرفتند؟ صدور چنین احکامی باعث میشود که عرصه برای زندانی تنگ شود و از امکاناتی که برای اعتراض دارد از جمله اعتصاب غذا استفاده کند و اعتراضش را به گوش همه برساند.»
این فعال حقوق بشر همچنین با اشاره به مسدود شدن حسابهای بانکی نسرین ستوده طی ماههای گذشته با حکم دادستان تهران و بدون اعلام قبلی گفت: «این حکم در حالی صادر و اجرا شده است که ما بارها به نهادهای مختلف قوه قضائیه مراجعه کردیم و دلیل مسدود شدن حسابهای خانم ستوده را جویا شدیم، اما سوال اینجاست که دادستان چگونه وارد حریم شخصی افراد میشود و به خود اجازه میدهد با دستور قضایی حسابهای فردی را که محکومش کردند، ناعادلانه مسدود کند؟»
آقای خندان ابراز نگرانی کرد که «ممکن است این حکم برای افراد زیادی اجرا شود و همین محدودیت و مصادره حسابهای بانکی به املاک و داراییهای فعالان برسد و آنها را توقیف کنند که این یک خطر جدی برای تمامی زندانیان، فعالان مدنی و فعالین حقوق بشر ایران است.»
این اولین بار نیست که نسرین ستوده، وکیل دادگستری و فعال برجسته حقوق زنان که در زندان اوین دوران محکومیت خود را سپری میکند، اعتصاب غذا میکند. او پیشتر از جمله زندانیان سیاسی بود که روز دوشنبه ۲۶ اسفند با انتشار بیانیهای در واکنش به جلوگیری از آزادی زندانیان سیاسی در شرایط شیوع ویروس کرونا و گسترش آن در زندانهای ایران اعلام کرده بود که اعتصاب غذا میکند.
خانم ستوده که از تاریخ ۲۳ خرداد ماه در بازداشت به سر میبرد از سوی شعبه ۲۸ دادگاه انقلاب اسلامی بابت اتهامهای «اجتماع و تبانی علیه امنیت ملی»، «فعالیت تبلیغی علیه نظام»، «عضویت موثر در گروهک غیرقانونی و ضد امنیتی کانون مدافعان حقوق بشر، لگام (حذف اعدام) و شورای ملی صلح»، «تشویق مردم به فساد و فحشا و فراهم آوردن موجبات آن و ظاهر شدن بدون حجاب شرعی در محل شعبه بازپرسی»، «اخلال در نظم و آسایش عمومی» و «نشر اکاذیب به قصد تشویش اذهان عمومی» مجموعا به ۳۸ سال زندان و تحمل ۱۴۸ ضربه شلاق محکوم شده است که بر اساس قانون مجازات اسلامی ۱۲ سال از این حکم برای او اجرا خواهد شد.
مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، چندی پیش در یک کنفرانس خبری گفت: «ما نه تنها از سوریه، که از جمهوری اسلامی ایران هم خواستهایم در این شرایط نه تنها شهروندان آمریکایی، بلکه تمامی کسانی که ناعادلانه به زندان افتادهاند را آزاد کند. این اقدامی بشردوستانه است و گذشته از اینکه این افراد غیرقانونی به زندان افتادهاند، در این شرایط اصل بشردوستی حکم میکند که از زندان آزاد شوند.»