សៀវភៅម្ហូបខ្មែរ «Cooking The Cambodian Way» លក់បានច្រើនជាងចំនួនអ្នកចូលរួម នៅក្នុងការផ្សព្វផ្សាយជាលើកទីមួយដើម្បីប្រមូលថវិកាជួយសិស្សក្រីក្រនៅប្រទេសកម្ពុជា។ កម្មវិធីនេះធ្ចើនៅសមាគមអាស៊ី Asia Society នៅរដ្ឋធានីវ៉ាស៊ីនតោនកាលពីល្ងាចថ្ងៃពុធទី៨ខែមិថុនា។
អ្នកស្រីណារិន ជេមសុន អ្នកនិពន្ធសៀវភៅនេះ ដែលមានម្ហូបខ្មែរ៨៤មុខ បានប្រាប់អ្នកចូលរួមជិត១០០នាក់ថា អ្នកស្រីនឹងយកថវិកាបានពីការលក់សៀវភៅ១.៥០០ក្បាលនេះ ទៅឧបត្ថម្ភអង្គការ Caring for Cambodia ដែលបានជួយសិស្សក្រីក្រនៅខេត្តសៀមរាប ប្រទេសកម្ពុជា។
ក្រោយពីអ្នកស្រីបានផ្សព្វផ្សាយអំពីគុណភាពនិងរបៀបធ្វើម្ហូបខ្មែរនោះ លោកស្រីបានឆ្លើយប្រាប់អ្នកចូលរួមក្នុងកម្មវិធីសំណួរ ចម្លើយថា៖
«ហើយសំនួរទី២ថា ហេតុអ្វីមិនមានភោជនីយដ្ឋានខ្មែរ ចម្លើយគឺមកពីខ្មែរមិនពូកែរកស៊ី»។
ចម្លើយនេះនាំឲ្យមានការផ្ទុះសំណើចពីអ្នកចូលរួម ហើយនឹងអ្នកស្រីផ្ទាល់។ បន្ទាប់មកលោកស្រីពន្យល់ថា ហេតុផលមិនមែនមកពីម្ហូបខ្មែរមិនឆ្ងាញ់ពិសារទេ។
«ក្រោយពីសង្គ្រាម និងសម័យខ្មែរក្រហម ខ្មែរធ្វើម្ហូបឲ្យតែបានរស់ មិនគិតឆ្ងាញ់ពិសារទេ តែឥឡូវម្ហូបខ្មែរឆ្ងាញ់ពិសារដូចពីដើមវិញហើយ»។
អ្នកស្រី Jamie Amelio ជាស្ថាបនិក និងជានាយកប្រតិបត្តិអង្គការ Caring for Cambodia ដែលឧបត្ថម្ភសាលារៀនចំនួន១៤ខ្នងនិងសិស្សជាង៦.០០០នាក់ក្នុងខេត្តសៀមរាប។ អ្នកស្រីបានរំឭកពីដំណើររឿងដែលនាំឲ្យអ្នកស្រីណារិន ជេមឺសុនចាប់អារម្មណ៍នឹងអង្គការរបស់អ្នកស្រី ហើយសម្រេចលក់សៀវភៅនេះយកថិវិកាជួយ Caring for Cambodia។
អ្នកស្រីរំឭកយ៉ាងដូច្នេះថា៖
«មានរឿងគួរឲ្យចាប់អារម្មណ៍ ពេលខ្ញុំជួបអ្នកស្រីណារិន។ សំណាងល្អ ផ្ទះរបស់អ្នកស្រីនៅស្រុកខ្មែរឋិតនៅជិតសាសាមួយរបស់យើង។ ពេលយើងពិភាក្សាគ្នា អ្នកស្រីចាប់អារម្មណ៍នឹងការងារអប់រំរបស់យើង។ ខ្ញុំនិងអ្នកធ្វើការឲ្យ Caring for Cambodia ស្រឡាញ់ប្រទេសគាត់។ យើងនឹងយកលុយរបស់គាត់ទៅជួយកុមារកម្ពុជាមិនឲ្យបាត់មួយដុល្លារឡើយ»។
សូមជម្រាបថា អ្នកចូលរួមខ្លះជាវសៀវភៅ Cooking The Cambodian Way ដល់ទៅ៥ ឬ៦ក្បាលឯណោះគឺទិញទុកជាអំណោយដល់មិត្តភក្តិ ឬសហការីដែលផ្តាំឲ្យទិញឲ្យ ព្រោះរវល់មិនបានមកចូលរួម។
អ្នកស្រីរស្មី ណូរិន បុគ្គលិកក្រសួងការបរទេសស.រ.អា.បានប្រាប់វីអូអេ សំឡេងស.រ.អា.ថា៖
«ខ្ញុំទិញសៀវភៅច្រើនដើម្បីធ្វើជាអំណោយសម្រាប់ពួកម៉ាកធ្វើការជាមួយខ្ញុំ។ ខ្ញុំទិញសៀវភៅច្រើនដើម្បីជួយស្រុកខ្មែរយើង ព្រោះអីលុយលក់សៀវភៅនេះយកទៅជួយស្រុកខ្មែរយើង ជួយធ្វើសាលានៅស្រុកខ្មែរយើង។ ហើយទី២ ខ្ញុំទិញច្រើនដើម្បីឲ្យគេដឹងពីម្ហូបខ្មែរ ហើយធ្វើយ៉ាងម៉េច។ ម្ហូបយើងឆ្ងាញ់ ម្ហូបយើងល្អ»។
លោកស្រីបន្ថែមថា៖
«បានសៀវភៅហ្នឹងទៅ ខ្ញុំនឹងធ្វើម្ហូបជប់លៀងជាមួយពួកម៉ាក។ ខ្ញុំចង់ធ្វើញាំស្វាយខ្ចី សម្លម្ជូរគ្រឿង សម្លឆាគ្រឿង»។
ជនជាតិអាមេកាំងក៏ជាវសៀវភៅច្រើនដែរ ដូចជាអ្នកស្រី Eleny Scheidt។ អ្នកស្រីឲ្យដឹងថា៖
«ថ្ងៃនេះខ្ញុំទិញសៀវភៅនេះពីរក្បាល មួយក្បាលសម្រាប់ខ្លួនខ្ញុំ មួយក្បាលទៀតសម្រាប់កូនស្រីខ្ញុំ។ ខ្ញុំបានដឹងថា អ្នកស្រី Jamie Amelio ចាប់ផ្តើមបើកអង្គការCaring for Cambodia ដូច្នេះយើងទៅប្រទេសកម្ពុជាដើម្បីជួយសាលារបស់គាត់នៅសៀមរាប ហើយយើងក៏ចាប់ផ្តើមចូលចិត្តម្ហូបខ្មែរ»។
លោកកឹម សុស ទីប្រឹក្សានៃវិទ្យុអាស៊ីសេរី ពន្យល់ថា បច្ចុប្បន្ន អ្នកបរិភោគចូលចិត្តម្ហូបវៀតណាម និងម្ហូបថៃជាងម្ហូបខ្មែរគឺដោយសារគេស្គាល់ មិនមែនដោយសាររសជាតិទេ។
លោកបកស្រាយថា៖
«ឥឡូវខ្មែរយើងគេកាន់តែស្គាល់ច្រើនឡើងៗ ហើយម្នាក់ៗចង់ភ្លក្សម្ហូបខ្មែរ។ កាលណាមានសៀវភៅអញ្ចឹង គេចេះតែចាប់អារម្មណ៍ហើយ។ ដូច្នេះគេចាប់
អារម្មណ៍ច្រើនឡើងៗ។ ដូចឥឡូវនេះ ឃើញមនុស្សមកច្រើនណាស់។ ខ្ញុំភ្ញាក់។ មនុស្សឥឡូវគេចាប់អារម្មណ៍ពីសុខភាពណាស់។ យើងឃើញហើយថា ម្ហូបខ្មែរយើងមានបន្លែច្រើនណាស់ ដូច្នេះវាជួយសុខភាពច្រើនណាស់»។
លោក Matthew King មន្ត្រីក្រសួងសន្តិសុខមាតុភូមិចូលចិត្តម្ហូបខ្មែរ។ លោកបានរៀនធ្វើនំបញ្ចុកសម្លខ្មែរជាលើកទី១ តែដោយគ្មានបទពិសោធន៍ លោកធ្វើមិនបានឆ្ញាញ់ដូចនំបញ្ចុកដែលលោកធ្លាប់ពិសារនៅស្រុកខ្មែរទេ។
លោកនិយាយថា៖
«ខ្ញុំរៀនធ្វើនំបញ្ចុកតាមសៀវភៅ តែខ្ញុំធ្វើមិនល្អ ហើយកូនៗសើច។ ដូច្នេះខ្ញុំត្រូវសូមឲ្យអ្នកស្រីណារិនមកបង្រៀនខ្ញុំ»។
ក្នុងពេលឆ្លើយសំនួរ អ្នកស្រីណារិនជេមឺសុន ប្រាប់អ្នកចូលរួមថា អ្នកស្រីអាចបើកវគ្គបង្រៀនរបៀបធ្វើម្ហូបខ្មែរនៅវត្តខ្មែរគឺវត្តពុទ្ធិការ៉ាម នៅក្រុង Silver Spring រដ្ឋម៉ារីឡេន៕