ភ្ជាប់​ទៅ​គេហទំព័រ​ទាក់ទង

ព័ត៌មាន​​ថ្មី

កេនយ៉ា​ចាត់​វិធានការ​រក្សា​ភាសា​ភាគ​តិច​ដែល​កំពុង​ប្រឈម​នឹង​ការ​បាត់បង់


រូបឯកសារ៖ ស្រ្តីម្នាក់បីក្អមដើរកាត់ផ្ទះមួយនៅប្រទេសកេនយ៉ា។
រូបឯកសារ៖ ស្រ្តីម្នាក់បីក្អមដើរកាត់ផ្ទះមួយនៅប្រទេសកេនយ៉ា។

អង្គការ UNESCO បាន​ចាត់​ថ្នាក់​ភាសា Yakunte ជា​ភាសា​ដែល​បាន​បាត់បង់ ប៉ុន្តែ​កុលសម្ព័ន្ធ​ភាគ​តិច Yiaku នៅ​ក្នុង​ព្រៃ Mukogodo និង​នៅ​តំបន់​ជុំវិញ ក្នុង​ស្រុក Laikipia នៅ​ភាគ​កណ្ដាល​ផ្នែក​ខាង​ជើង​ប្រទេស​កេនយ៉ា កំពុង​ប្រឹងប្រែង​រក្សា​ភាសា​នេះ​មិន​ឲ្យ​វិនាស​សាបសូន្យ។

លោក​តា Leriman Letiko អាយុ ១០២ ឆ្នាំ អង្គុយ​ក្រោម​ដើមឈើ​មួយ​ដើម​ផ្ទេរ​ចំណេះដឹង​វប្បធម៌ និង​គ្រាម​ភាសា​មួយ​ប្រភេទ ដែល​ប្រហែលជា​ជិត​បាត់បង់។

លោក​តា Letiko និង​ប្អូន​ប្រុស​របស់​លោក​តា​អាយុ ៩៥ ឆ្នាំ ឈ្មោះ Leteiyon គឺ​ជា​មនុស្ស​ពីរ​នាក់​ដែល​នៅ​រស់រាន​មាន​ជីវិត​នៅ​ក្នុង​កុលសម្ព័ន្ធ​មួយ ដែល​មាន​មនុស្ស​ប្រហែល ១ ម៉ឺន​នាក់ ដែល​អាច​និយាយ​ភាសា Yakunte បាន​យ៉ាង​ស្ទាត់​ជំនាញ។

អង្គការ UNESCO បាន​ចាត់​ថ្នាក់​ភាសា Yakunte ជា​ភាសា​ដែល​បាន​បាត់បង់ ប៉ុន្តែ​កុលសម្ព័ន្ធ​ភាគ​តិច Yiaku នៅ​ក្នុង​ព្រៃ Mukogodo និង​នៅ​តំបន់​ជុំវិញ ក្នុង​ស្រុក Laikipia នៅ​ភាគ​កណ្ដាល​ផ្នែក​ខាង​ជើង​ប្រទេស​កេនយ៉ា កំពុង​ប្រឹងប្រែង​រក្សា​ភាសា​នេះ​មិន​ឲ្យ​វិនាស​សាបសូន្យ។

លោក​តា Letiko និយាយ​ថា៖ «ទាំង​ម្ដាយ​របស់​ខ្ញុំ និង​ទាំង​ជីដូន​របស់​ខ្ញុំ​សុទ្ធតែ​ចេះ​និយាយ​ភាសា Yakunte។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​ចាប់ផ្ដើម​ទំនាក់ទំនង​ទៅ​ខាង​ក្រៅ​កាន់តែ​ច្រើន​ជាង​មុន និង​រៀបការ​ជាមួយ​នឹង​ក្រុម​ជនជាតិ​ភាគ​តិច Maasai គឺ​នៅ​ពេល​នោះ​ហើយ​ដែល​ភាសា Yakunte ចាប់ផ្ដើម​បាត់បង់។ នៅ​ពេល​ដែល​យើង​រៀបការ​ជាមួយ​អ្នក​ដែល​មក​ពី​កុលសម្ព័ន្ធ​ផ្សេង យើង​បាន​ប្រើ​ភាសា​របស់​ពួកគេ»។

ជនជាតិ​ភាគ​តិច Yaakus ភាគ​ច្រើន​ឥឡូវ​នេះ​និយាយ​ភាសា Kimaasai ដែល​ជា​ភាសា​របស់​កុលសម្ព័ន្ធ Maasai ដែល​នៅ​ជិត​ខាង​ក្នុង​ស្រុក Laikipia នេះ​ដែរ។

លោក​តា Letiko បាន​ប្រើ​ប្រពៃណី​ផ្ទេរ​ចំណេះដឹង​ភាសា និង​វប្បធម៌​ផ្ទាល់​មាត់​ទៅ​ឲ្យ​កូន​ប្រុស​របស់​លោក​តា និង​ជនជាតិ Yaakus ផ្សេង​ទៀត។

លោក​តា​និយាយ​ថា វិធី​តែ​មួយ​គត់​ដើម្បី​រក្សា​ភាសា Yakunte គឺ​ការ​បង្រៀន​ភាសា​នេះ​នៅ​តាម​សាលារៀន​នានា​នៅ​ក្នុង​ស្រុក។

លោក​តា Letiko បញ្ជាក់​ដូច្នេះ​ថា៖ «នៅ​ពេល​ឥឡូវ​នេះ យើង​មាន​សាលារៀន និង​ការ​អប់រំ។ ប្រសិនបើ​ភាសា​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​បង្រៀន​នៅ​តាម​សាលា​នៅ​ក្នុង​តំបន់​នេះ ហើយ​គ្រូ​បង្រៀន និង​ជនជាតិ Yaakus វ័យ​ចំណាស់​នានា​ចូលរួម នោះ​ខ្ញុំ​មាន​ជំនឿ​មុតមាំ​ថា ភាសា Yakunte នេះ អាច​រស់រាន​មាន​ជីវិត​ឡើង​វិញ​បាន»។

ក្រុម​អង្គការ​សង្គម​ស៊ីវិល​នានា និង​ក្រសួង​កីឡា វប្បធម៌ និង​សិល្បៈ​នៃ​ប្រទេស​កេនយ៉ា បាន​ព្រាង​ច្បាប់​មួយ​ដើម្បី​កត់ត្រា និង​លើក​តម្កើង​ភាសា​ភាគ​តិច​នៅ​ក្នុង​ប្រទេស​កេនយ៉ា។

លោក Josephta Mukobe គឺជា​រដ្ឋលេខាធិការ​ចម្បង​នៃ​នាយកដ្ឋាន​វប្បធម៌ និង​បេតិកភណ្ឌ​រដ្ឋ​នៃ​ក្រសួង​កីឡា វប្បធម៌ និង​សិល្បៈ​ប្រទេស​កេនយ៉ា។

លោក​និយាយ​ដូច្នេះ​ថា៖ «នាយកដ្ឋាន​របស់​ខ្ញុំ​ទទួល​បន្ទុក​ផ្នែក​ភាសា ដូច្នេះ​យើង​បង្កើត​គោល​នយោបាយ​មួយ​ដើម្បី​មើល​ថា​តើ​យើង​អាច​រក្សា​ភាសា​ទាំង​នេះ​មួយ​ចំនួន​បាន​ដែរ​ឬ​ក៏​យ៉ាង​ណា​នោះ។ ប៉ុន្តែ ដូច​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​និយាយ​រួច​មក​ហើយ ភាសា​មួយ​មាន​សារៈសំខាន់​នៅ​ពេល​ដែល​គេ​ប្រើ​វា​តែ​ប៉ុណ្ណោះ។ ទោះបីជា​យើង​អភិវឌ្ឍ​ភាសា​នោះ​ក៏​ដោយ ប្រសិនបើ​គ្មាន​អ្នក​និយាយ​វា នោះ​យើង​នឹង​មិន​ដែល​ឭ​ភាសា​នេះ​ទេ»។

លោក Kimani Njogu អ្នក​ភាសា​វិទ្យា​ដែល​ជា​សមាជិក​ម្នាក់​នៃ​បណ្ឌិត​សភា​ភាសា​អាហ្វ្រិក បាន​និយាយ​ថា ភាសា​អាច​ស្លាប់​ដូច​អ្វីៗ​ដទៃ​ទៀត​ដែរ។

លោក Njogu បញ្ជាក់​ដូច្នេះ​ថា៖ «ភាសា​មួយ​ចំនួន​អាច​បាត់បង់ ដោយសារ​តែ​សកលភាវូបនីយកម្ម និង​នគររូបនីយកម្ម និង​ដោយសារតែ​យើង​គ្មាន​ការ​ផ្ទេរ​ភាសា​ជា​ប្រព័ន្ធ​ពី​ជំនាន់​មួយ​ទៅ​ជំនាន់​មួយ។ មនុស្ស​វ័យ​ចំណាស់​មិន​ផ្ទេរ​ភាសា​របស់​ខ្លួន​ដល់​យុវជន​ក្មេងៗ ហើយ​ប្រព័ន្ធ​អប់រំ​កំណត់​ឲ្យ​ភាសា​មួយ​ចំនួន​មាន​ប្រៀប​ជាង​ភាសា​ដទៃ​ទៀត»។

លោក Njogu បាន​បន្ថែម​ថា គេ​គួរ​ប្រើ​បច្ចេកវិទ្យា​ព័ត៌មាន​ដើម្បី​កត់ត្រា​ទុក​ភាសា​ទាំង​នេះ​មុន​ពេល​វា​បាត់បង់។

នេះ​គឺ​ជា​គោល​បំណង​ដែល​អង្គការ Yaku Laikipia Trust ដែល​ជា​អង្គការ​ធ្វើ​ការ​ជា​ចម្បង​លើ​បញ្ហា​តស៊ូ​មតិ​នានា​នៅ​ជុំវិញ​តំបន់ Yiaku កំពុង​ជ្រោមជ្រែង។ អ្នកស្រី Jennifer Konate គឺ​ជា​ប្រធាន​អង្គការ Yaku Laikipia Trust នេះ។

អ្នកស្រី​និយាយ​ដូច្នេះ​ថា៖ «អ្វី​ដែល​យើង​ចង់​ចាប់ផ្ដើម​ធ្វើ​គឺ​ការ​កត់ត្រា​សំឡេង​របស់​មនុស្ស​វ័យ​ចំណាស់​ដែល​ចេះ​ភាសា​នេះ ដោយ​ប្រមូល​ផ្ដុំ​ពួកគេ​ឲ្យ​បន្ត​និយាយ​ភាសា​នេះ។ ដូច្នេះ យើង​ចង់​មាន​កន្លែង​មួយ​សម្រាប់​ពួកគេ​និយាយ​ភាសា​នេះ ហើយ​យើង​នឹង​កត់ត្រា​ភាសា​ដែល​ពួកគេ​និយាយ»។

ប្រសិនបើ​ករណី​នេះ​អាច​ទៅ​រួច ហើយ​សំណើ​ច្បាប់​អំពី​គោល​នយោបាយ​ភាសា​នេះ​ត្រូវ​បាន​គេ​អនុម័ត នោះ​ភាសា Yakunte និង​ភាសា​ភាគ​តិច​ផ្សេង​ទៀត​អាច​នៅ​រស់រាន​មាន​ជីវិត​ទៅ​មុខ​បាន ដែល​នេះ​គឺ​ជា​អ្វី​ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​លោក​តា Leriman Letiko គិត​ថា ការ​ប្រឹងប្រែង​របស់​គាត់​មិន​មែន​អត់​ប្រយោជន៍​នោះ​ទេ៕

ប្រែ​សម្រួល​ដោយ ភី សុភាដា

XS
SM
MD
LG