អ្នកស្រី ផាត រដ្ឋា និងស្វាមីរបស់អ្នកស្រី គឺលោក អឿន សុខេង ដែលជាកម្មកររោងចក្រកាត់ដេរ បានស្នាក់នៅក្នុងបន្ទប់ជួលមួយទំហំប្រមាណបួនម៉ែត្របួនជ្រុង ក្នុងភូមិដំណាក់ធំ៤ សង្កាត់ស្ទឹងមានជ័យ២ ខណ្ឌមានជ័យ រាជធានីភ្នំពេញ។ ពួកគេទាំង២នាក់ ត្រូវបានរកឃើញថា មានផ្ទុកវីរុសជំងឺកូវីដ១៩ ហើយបានរង់ចាំក្រុមគ្រូពេទ្យបញ្ជូនទៅសម្រាកព្យាបាល។ ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាការព្រួយបារម្ភរបស់ស្វាមីភរិយា២នាក់ដែលជាកម្មករផ្នែកដេរខោអាវនៅរោងចក្រឌីនហាន់ (Din Han) កន្លែងដែលផ្ទុះឆ្លងកម្មកររាប់រយនាក់ គឺស្ថានភាពសុខភាពរបស់ស្វាមីកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។
អ្នកស្រី ផាត រដ្ឋា អាយុ៣៧ឆ្នាំ ដែលជាកម្មករនៅរោងចក្រ ឌីនហាន់ តាំងពីឆ្នាំ២០១៤ រៀបរាប់ថា ស្វាមីរបស់អ្នកស្រីក្អកខ្លាំង ហើយអ្នកស្រីបារម្ភថា ជំងឺនេះប៉ះពាល់ដល់សួតកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ។
អ្នកស្រីប្រាប់ VOA តាមទូរស័ព្ទថា៖ «ហើយយកឈ្មោះពួកខ្ញុំទៅអស់ហើយ ក៏មិនឃើញមកយក[ទៅព្យាបាល] ហើយនៅតែផ្ទះ។ ប្តីខ្ញុំធ្វើទុក្ខ ក្អកឡើងស្លេះ ឡើងចេញឈាម ឡើងអីហ្នឹង។ ហើយតេ តេទាក់ទងរហូតហ្នឹង នៅតែមិនឃើញមកយករហូតដល់ឥឡូវ»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំបារម្ភប្តីខ្ញុំធ្វើទុក្ខកាន់តែខ្លាំង»។
បន្ទាប់ពីរកឃើញករណីផ្ទុះឆ្លងក្នុងរោងចក្រឌីនហាន់ អ្នកស្រីនិងស្វាមីត្រូវបានយកសំណាកទៅធ្វើតេស្ត កាលពីថ្ងៃទី៦ ខែមេសា ហើយលទ្ធផលបង្ហាញថាវិជ្ជមានជំងឺនេះ កាលពីថ្ងៃទី៨ ខែមេសា។ ប៉ុន្តែពួកគេ មិនត្រូវបានយកទៅមណ្ឌលសម្រាកព្យាបាលភ្លាមៗនោះទេ ដោយសារកម្ពុជាខ្វះកន្លែងសម្រាកព្យាបាល ដូច្នេះពួកគេត្រូវសម្រាកនៅក្នុងបន្ទប់ជួលតម្លៃ២៥ដុល្លារ ហើយលេបថ្នាំដែលពួកគេទិញពីកន្លែងឯកជន។
អ្នកស្រីរៀបរាប់ទៀតថា៖ «ហើយខ្ញុំខលទៅរហូត[លេខ]១១៥អី ឲ្យខ្ញុំរង់ចាំ ឲ្យខ្ញុំនៅផ្ទះព្យាយាមហូបទឹកក្តៅអីសិនទៅ។ ថាគេអត់មានកន្លែងដាក់អីទេ ខ្ញុំអត់ដឹងដែរហ្នឹង»។
កម្មការិនីរូបនោះបារម្ភថា ស្ថានភាពសុខភាពស្វាមីកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ខណៈស្ថានភាពរបស់អ្នកស្រីមិនទាន់មានសញ្ញាធ្ងន់ធ្ងរនោះទេ។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ហើយហ៊ុមឃាំងខ្ញុំ អត់ឲ្យចេញទៅណាទេ ហើយខ្ញុំហូបតែត្រីខ ពងទាទេ។ ហ៊ុំខ្ញុំអត់ឲ្យទៅណាទៅណី ហើយអត់យកខ្ញុំទៅព្យាបាល។ ដឹងគិតម៉េច។ គេផ្សេងៗស្រាលៗយកទៅអស់ហើយ ចំណែកខ្ញុំអត់»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «ខ្ញុំថាខ្វះៗហើយ ចង់និយាយថាវាទុកយូរពេក បើប្តីខ្ញុំអត់ធ្វើទុក្ខ ក៏ខ្ញុំមិនថាទេ។ អ្នកខ្លះអត់មានកើតអីផង ធម្មតា ក៏យកទៅបាត់។ អត់មានធ្វើទុក្ខអីផង យកទៅបាត់ហើយ។ ប្តីខ្ញុំអ្នកធ្វើទុក្ខ អត់ព្រមយកទៅ។ បន្ទប់ជួលក្បែរហ្នឹងពីរនាក់ដែរ ពីរបន្ទប់ដែរ តែគេអត់កើតទេ។ ហើយខ្ញុំមិនចង់នៅក្នុងហ្នឹងទេ ខ្ញុំចង់ចេញទៅព្យាបាលទៅ ហើយម៉េចម៉ាកុំឲ្យឆ្លងដល់គេ ដល់អីទៀតអញ្ចឹងណា»។
កម្ពុជាកំពុងប្រឈមនឹងកង្វះខាតកន្លែងព្យាបាលដោយសារការផ្ទុះជំងឺកូវីដ១៩នេះ បានឆ្លងកាន់តែខ្លាំង ហើយករណីឆ្លងត្រូវបានរាយការណ៍ជារៀងរាល់ថ្ងៃចាប់តាំងពីថ្ងៃទី២០ ខែកុម្ភៈ។ ក្រសួងសុខាភិបាលនៅថ្ងៃព្រហស្បតិ៍នេះ បានប្រកាសថាករណីឆ្លងសរុបមានជាង៤.៦០០នាក់នៅក្នុងព្រឹត្តិការណ៍២០កុម្ភៈ។ ក្រសួងបញ្ជាក់ថា មនុស្សជាង២.៨០០នាក់ កំពុងសម្រាកព្យាបាលនិងរង់ចាំការបញ្ជូនទៅសម្រាកនៅមន្ទីរពេទ្យ។
រដ្ឋាភិបាលក៏បានរៀបចំអគារមួយចំនួននៅកោះពេជ្រ ជាមណ្ឌលព្យាបាលជំងឺកូវីដ១៩ កម្រិតស្រាល ដែលមានប្រមាណ១.៨០០គ្រែ។ នេះបើតាមហ្វេសប៊ុករបស់លោក ហ៊ុន ម៉ាណែត កូនប្រុសច្បងរបស់លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន ដែលទទួលបន្ទុករៀបចំមណ្ឌលសម្រាកព្យាបាល។
ក្រសួងសុខាភិបាលក៏បានរៀបចំឲ្យមានការសម្រាកព្យាបាលនៅតាមផ្ទះ សម្រាប់អ្នកជំងឺក្នុងស្ថានភាពស្រាល ហើយមានផ្ទះសមរម្យ។
បើតាមឯកសាររបស់ក្រសួងសុខាភិបាលស្តីពីនីតិវិធីប្រតិបត្តិស្តង់ដារសម្រាប់គ្រប់គ្រង ថែទាំ និងព្យាបាលអ្នកជំងឺកូវីដ១៩នៅតាមផ្ទះ ចេញផ្សាយកាលពីថ្ងៃទី៧ ខែមេសា តាមការប៉ាន់ស្មាននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា មានអ្នកជំងឺកូវីដចំនួន៨០%ស្ថិតក្នុងកម្រិតគ្មានរោគសញ្ញា និងកម្រិតស្រាល ដូច្នេះអ្នកជំងឺកម្រិតស្រាលដែលគ្មានកត្តាប្រឈមអាចទទួលការព្យាបាលនៅតាមផ្ទះ ក្រោមការគ្រប់គ្រង ថែទាំ និងព្យាបាលជាប់ជាប្រចាំដោយមន្រ្តីបុគ្គលិកសុខាភិបាល និងអ្នកស្ម័គ្រចិត្តដែលទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាលត្រឹមត្រូវ។
ករណីស្រាល មានដូចជាមានផ្តាសាយ ហៀរសំបោរ ឈឺបំពង់ក ឈឺសាច់ដុំ និងសន្លាក់ កម្តៅតិចជាង៣៨អង្សាសេ និងមានចង្វាក់ដង្ហើមធម្មតា គឺ១៨ទៅ២០ដងក្នុងមួយនាទីសម្រាប់មនុស្សពេញវ័យ។
អ្នកស្រី ផាត រដ្ឋា និងស្វាមី មិនដឹងថាត្រូវលេបថ្នាំអ្វីនោះទេ ហើយពួកគេទាំងពីរនាក់បានទិញថ្នាំពីកន្លែងលក់ឯកជន មកលេបបំបាត់ផ្តាសាយ ឈឺក និងក្អក ជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដែលត្រូវចំណាយប្រាក់មួយដងជិត២ម៉ឺនរៀល។
អ្នកស្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «ហ្នឹងហើយខ្ញុំចង់សំណូមពរថាបើខ្ញុំវាស្រាល មិនយកខ្ញុំទៅ ក៏ហីចុះ តែប្តីខ្ញុំវារាងធ្ងន់ដែរ គ្នាចង់ទៅសម្រាកព្យាបាល ឲ្យពេទ្យឲ្យថ្នាំ ឲ្យអីទៅ វាឆាប់បានជា មកផ្ទះវិញ។ បើនៅតែផ្ទះ អត់មានថ្នាំព្យាបាលដដែល នៅយ៉ាងម៉េច?»។
អ្នកស្រីបន្ថែមថា៖ «បើគ្មានកន្លែងស្នាក់ គ្មានកន្លែងព្យាបាល អញ្ចឹងខាងពេទ្យហ្នឹង ត្រូវផ្តល់ថ្នាំហ្នឹង មកឲ្យវិញក៏បានដែរ។ ស្នាក់នៅផ្ទះ ព្យាបាលនៅផ្ទះ ឃុំខ្លួន ក៏បានដែរ។ ឲ្យតែថ្នាំ យកមកឲ្យខ្ញុំ»។
ស្វាមីរបស់អ្នកស្រី គឺលោក អឿន សុខេង អាយុ៣៧ឆ្នាំ ពិបាកនិយាយជាមួយអ្នកសារព័ត៌មាន VOA ដោយលោកឈឺបំពង់ក។ ប៉ុន្តែលោកបញ្ជាក់ថាលោកក្អកញឹកញាប់ ហើយថប់ដង្ហើម។
លោកមានប្រសាសន៍ថា៖ «ក្អកអត់បាត់ ក្អករលាកបំពង់កខ្លាំង ហើយជួនកាលលក្ខណៈថប់ៗដង្ហើម»។
លោកស្រី ឱ វណ្ណឌីន អ្នកនាំពាក្យក្រសួងសុខាភិបាល មិនឆ្លើយតបនឹងសំណួររបស់វីអូអេតាមប្រព័ន្ធតេឡេក្រាមនោះទេ ដោយស្នើឲ្យទាក់ទងទៅលេខរបស់មន្រ្តីផ្សេងទៀត។
លោក ប៉ាវ ស៊ីណា ប្រធានសហភាពចលនាកម្មករកម្ពុជា មានប្រសាសន៍ថាកម្មករត្រូវមានការយកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការព្យាបាលពួកគាត់ឲ្យបានទាន់ពេលវេលា ដើម្បីកុំឲ្យស្ថានភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ និងលទ្ធភាពចម្លងទៅអ្នកដទៃទៀត។
លោកបញ្ជាក់ថា៖ «បើមានកូវីដទាំង២ វាជារឿងចាំបាច់ណាស់ដែលមន្រ្តីជំនាញត្រូវតែយកចិត្តទុកដាក់នៅក្នុងការយកគាត់ទៅព្យាបាល យកគាត់ទៅថែទាំ ដើម្បីការពារជីវិតរបស់ពួកគាត់ ជាពិសេសគឺយើងទប់ស្កាត់ការរីករាលដាលទៅដល់ប្រជាពលរដ្ឋដទៃទៀតនៅក្នុងតំបន់នោះ។ ដូច្នេះអ្វីដែលសំខាន់ យើងមិនអាចបណ្តែតបណ្តោយឲ្យពួកគាត់នៅអញ្ចឹងបានទេ។ អាហ្នឹងបើសិនរឿងហ្នឹង វាជារឿងពិត»។
កាលពីយប់ថ្ងៃពុធ ក្នុងសារជាសំឡេង ស្តីពីការបិទខ្ទប់រាជធានីភ្នំពេញរយៈពេល២សប្តាហ៍ លោកនាយករដ្ឋមន្រ្តី ហ៊ុន សែន បានថ្លែងថាកម្ពុជាខ្វះកន្លែងព្យាបាល ដោយសារអ្នកជំងឺកូវីដ១៩ បានកើនឡើងបន្ថែមទៀត។
លោកថ្លែងថា៖ «យើងកំពុងដំណើរការដឹកជញ្ជូនអ្នកជំងឺចូលទៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យ។ ប្រសិនបើបងប្អូនមិនយកចិត្តទុកដាក់លើសុខភាពខ្លួនឯងទេ បងប្អូននឹងជួបនូវគ្រោះថ្នាក់ ហើយមិនមែនគ្រាន់តែចូលក្នុងមន្ទីរពេទ្យទេ ការស្លាប់មានជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដែលចំនួនអ្នកស្លាប់កើនឡើងគួរឲ្យកត់សម្គាល់។ ចំនួនអ្នកឆ្លងក៏កាន់តែមានចំនួនច្រើន»។
កាលពីថ្ងៃទី១០ ខែមេសា អង្គការសុខភាពពិភពលោក (WHO) ប្រចាំនៅកម្ពុជា បានព្រមានពីគ្រោះមហន្តរាយដែលនឹងកើតឡើង ដោយសារជំងឺកូវីដ១៩ ដោយអំពាវនាវឲ្យពលរដ្ឋកម្ពុជាទាំងអស់ចូលរួមសកម្មភាពប្រកបដោយទំនួលខុសត្រូវ ក្នុងអំឡុងពេលចូលឆ្នាំខ្មែរ និងបន្តទៅមុខទៀត។
អង្គការនេះបញ្ជាក់ថាកម្ពុជា«ឈរនៅមាត់ជ្រោះនៃសោកនាដកម្មមួយក្នុងប្រទេស»នៃការឆ្លងរាលដាលនៃជំងឺកូវីដ១៩។
ដោយសារបារម្ភខ្លាំងអំពីស្ថានភាពសុខភាពរបស់ស្វាមី អ្នកស្រី ផាត រដ្ឋា ដែលមានកូនស្រីម្នាក់អាយុ១០ឆ្នាំ រៀនថ្នាក់ទី៣ និងរស់នៅជាមួយជីដូនជីតាក្នុងខេត្តស្វាយរៀង បានប្រើប្រាស់ហ្វេសប៊ុករបស់ខ្លួនបង្ហោះសារនៅលើបណ្តាញសង្គម រៀបរាប់អំពីការលំបាក កាលពីថ្ងៃទី១៣ ខែមេសា។
អ្នកស្រីប្រាប់ VOA នៅព្រឹកថ្ងៃព្រហស្បតិ៍ ទី១៥ ខែមេសាថាគ្រូពេទ្យបានមកយកអ្នកស្រីនិងស្វាមី នៅម៉ោងប្រមាណ១១យប់ ថ្ងៃទី១៤ ខែមេសា មកដាក់សម្រាកព្យាបាលនៅវិទ្យាល័យហ៊ុន សែន បុរី១០០ខ្នង ដែលពេលនេះ អ្នកស្រីនិងស្វាមីកំពុងសម្រាកលើគ្រែប៉ៅអ៊ី ក្នុងបន្ទប់មួយដែលមានអ្នកជំងឺ៨នាក់ផ្សេងទៀត។
ទោះជាយ៉ាងណា អ្នកស្រីបានបង្ហាញភាពធូរស្បើយក្នុងចិត្ត ដែលបានមកដល់កន្លែងសម្រាកព្យាបាលដែលរៀបចំដោយក្រសួងសុខាភិបាល។
អ្នកស្រីមានប្រសាសន៍ថា៖ «អារម្មណ៍ធូរ រាងអរសប្បាយចិត្តដែរ បានមកដល់ពេទ្យ ព្រោះនៅផ្ទះក៏ពិបាកដែរ។ យើងអត់មានអីហូបដែរហ្នឹង»៕
