វ៉ាស៊ីនតោន៖ បញ្ហាលំបាកដែលពលរដ្ឋកម្ពុជាកំពុងជួបប្រទះក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃដូចជាការកាប់បំផ្លាញព្រៃធម្មជាតិ ការនេសាទត្រីច្រើនហួសប្រមាណ និងការជំពាក់បំណុលវ័ណ្ឌករនឹងត្រូវបង្ហាញដល់អន្តរជាតិឱ្យបានដឹងជាលើកដំបូងតាមរយៈខ្សែភាពយន្តឯកសាររឿង «ក្បង់ទឹកទន្លេ»។
ភាពយន្តនេះនឹងត្រូវប្រកួតប្រជែងនៅឯមហោស្រពភាពយន្តទីក្រុងសាន់ដាន ក្នុងរដ្ឋយូតា សហរដ្ឋអាមេរិកពីថ្ងៃទី២១ដល់២៦ខែមករាឆ្នាំ២០១៣នេះ។ នេះជាមហោស្រពភាពយន្តប្រចាំឆ្នាំដ៏មានកិត្តិយសបំផុតនៅ សហរដ្ឋអាមេរិកដែលអនុញ្ញាតឱ្យផលិតករភាពយន្តបរទេសអាចយកខ្សែភាពយន្តរបស់ខ្លួនមកចូលរួមប្រកួតបាន។
រឿង«ក្បង់ទឹកទន្លេ»បានចំណាយពេលថតអស់រយៈពេលបួនឆ្នាំដោយតាមដានជីវិតពលរដ្ឋខ្មែរស្រករក្រោយចំនួនបីនាក់ដែលខិតខំពុះពារតស៊ូប្រឈមមុខនឹងឧបសគ្គដែលបណ្តាលមកពីការអភិវឌ្ឍរបស់កម្ពុជា។
នាង ម៉ម កល្យាណនី ជាផលិតករខ្សែភាពយន្តបានបញ្ជាក់ប្រាប់វីអូអេថា៖
«ខ្សែភាពយន្តនេះរៀបរាប់អំពីការរីកចម្រើននៅក្នុងស្រុកខ្មែរយើងបានប៉ះពាល់ទៅលើជីវិតប្រជាជនយើង បរិស្ថានស្រុកខ្មែរប៉ុន្តែជាពិសេសខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បង្ហាញថាបានប៉ះពាល់ទៅលើជីវិតប្រជាជនយើងយ៉ាងម៉េចទៅជាពិសេសនៅក្នុងព្រៃនិងនៅ ជាមួយជនជាតិភាគតិចនៅតាមព្រៃ ហើយមួយទៀតនៅ ជាមួយជនជាតិរបស់យើងជាពិសេសចាមនៅតាមទន្លេយើងហើយប្រជាជនយើងនៅតាមខេត្តតាមអីបានកូនគេបានបញ្ជូនទៅភ្នំពេញទៅធ្វើការនៅក្នុងរោងចក្រ។ ខ្ញុំចង់មើលថាជីវិតរបស់គាត់បានផ្លាស់ប្តូរយ៉ាងម៉េច»។
នាងម៉ម កល្យាណនីធ្លាប់ជាអ្នកដឹកនាំផ្នែករូបភាពនៃខ្សែភាពយន្ត រឿង«កិច្ចការអ្នកផ្ទៃក្នុង» ឬ «Inside Job»ដែលទទួលបានពានរង្វាន់អូស្កាកាលពីឆ្នាំ២០១១។
មានខ្សែភាពយន្តខ្នាតវែងចំនួន១១៩ដែលមកពីប្រទេសចំនួន៣២ត្រូវបានជ្រើសរើសចេញពីខ្សែភាពយន្តចំនួនជាង៤.០០០ដែលបានដាក់ចូលរួមប្រកួតសម្រាប់មហោស្រពភាពយន្តឆ្នាំនេះ។
យោងតាមសេចក្តីប្រកាសព័ត៌មានរបស់ក្រុមអ្នករៀបចំមហោស្រពនេះឱ្យដឹងថាមានខ្សែភាពយន្តបរទេសចំនួន១១ផ្សេងទៀតនឹងត្រូវប្រកួតជាមួយខ្សែភាពយន្តរឿង«ក្បង់ទឹកទន្លេ»នៅក្នុងប្រភេទ«ភាពយន្តឯកសារពិភពលោក»។ ខ្សែភាពយន្តទាំងនោះ មានមកពីឥណ្ឌា ចិន ចក្រភពអង់គ្លេស រុស្ស៊ី និងអេហ្ស៊ីបជាដើម។
សំឡេងម៉ាស៊ីនដេរបានទាក់ទាញស្រ្តីក្មេងៗជនបទខ្មែររាប់សែននាក់ឱ្យចាកចេញពីលំនៅដ្ឋានមកធ្វើការនៅទីក្រុងដើម្បីយកប្រាក់ផ្គត់ផ្គង់ដល់ជីវភាពក្រីក្រដែលគ្រួសារជួបប្រទះ ក្នុងនោះ មានទាំងនាង ខៀវផងដែលបានចាកចេញពីផ្ទះសម្បែងមកធ្វើការជាកម្មករកាត់ដេរនៅ រោងចក្រនៅទីក្រុងភ្នំពេញដើម្បីយកប្រាក់ទៅដោះបំណុលគ្រួសារ។ នាងខៀវបង្ខំចិត្តធ្វើដូចនេះបើទោះបីជាអារម្មណ៍របស់គេនៅ ផ្តោតជាប់នឹងការងារស្រែក៏ដោយ។
«ជីវិតខ្ញុំដូចបែកជាពីរ ...និយាយទៅស្រ្តីខ្មែរមួយរោងចក្រហ្មង ទូទៅហ្មងហ្នឹងតែងតែបែកជាពីរ...ព្រោះ អីយើងនៅ ស្រែវាគ្មានដីស្រែអីគ្រប់គ្រាន់»។
ប៉ុន្តែសំឡេងត្រាក់ទ័រឈូសដីនៅតាមដងភ្នំភាគឥសានប្រទេសប្រៀបបានជាស្នូផ្តាច់ព្រលឹងមួយសម្រាប់នាងសាវ សាមួនដោយសារវាកាត់ផ្តាច់ទំនៀមទម្លាប់ប្រពៃណីបុរាណនិងព្រៃធម្មជាតិរបស់ពួកគេ។ នាងសាមួននិងក្រុមគ្រួសារដែលជាក្រុមជនជាតិភាគតិចមួយក្នុងចំណោមជនជាតិភាគតិច២៤រស់នៅដោយពឹងពាក់ដីនិងព្រៃឈើសម្រាប់រកអាហារនិងជីវភាពរស់នៅ។ ប៉ុន្តែការអភិវឌ្ឍបានធ្វើឱ្យផ្លាស់ប្តូរ។
«រាល់ដងអត់ហ៊ានដើរតាមនេះទេ...សុទ្ធតែខ្លាសុទ្ធតែខ្លាឃ្មុំសុទ្ធតែដំរី...ឥឡូវនេះទេអត់មានសត្វដូចសត្វព្រៃដូចជាខ្មោចអីគេអត់ខ្លាចទេឥឡូវនេះគេខ្លាចតែមនុស្សវិញទេ។ អ្នកចាស់ៗថាខ្លាចមនុស្សគេកាប់ចម្ការពេញព្រៃ»។
ផលប៉ះពាល់នេះបានបន្តធ្លាក់មកដល់ជីវភាពអ្នកនេសាទត្រីវ័យក្មេងដូចជាសារីដែលបានបង្ខំចិត្តឈប់រៀនដើម្បីមកជួយនេសាទចិញ្ចឹមគ្រួសារហើយត្រូវទៅស៊ីឈ្នួលក្រុមហ៊ុនចិនធ្វើចម្ការដោយសារតែផលនេសាទកាន់តែតិចទៅៗ។
ខ្សែភាពយន្តរឿង«ក្បង់ទឹកទន្លេ»នេះជារបស់ផលិតកម្មភាពយន្តMigrant Films សហការជាមួយនឹង មជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជា ។
លោកឆាង យុនាយកមជ្ឈមណ្ឌលឯកសារកម្ពុជាដែលបានស្រាវជ្រាវពីរបបខ្មែរក្រហមបានបញ្ជាក់ពីបំណងនៃការថតខ្សែភាពយន្តនេះថា៖
«ទីមួយគឺយើងមិនអាចហើយយើងក៏មិនមែនជាជនរងគ្រោះនៃរបបខ្មែរក្រហមអស់មួយជីវិតទេហើយការធ្វើឯកសារនេះបង្ហាញថាយើងលែងជាជនរងគ្រោះ។ យើងបានរស់យើងបានកសាងស្រាវជ្រាវប្រវត្តិសាស្រ្តនៃការកាប់សម្លាប់ ចាប់មេដឹកនាំខ្មែរក្រហមដាក់គុក បានបង្រៀនកូនចៅរបស់យើងហើយនឹងបន្តបង្រៀននឹងចងចាំហើយនឹងបន្តការពារមិនឱ្យអំពើនេះកើតឡើងមកវិញ។ហើយការដែលយើងសំឡឹងទៅលើបញ្ហានេះព្រោះថាយើងលែងជាជនរងគ្រោះ ទៀតហើយ។ យើងជាប្រជាជនកម្ពុជាយើងប្រកួតប្រជែងនៅ ក្នុងសាកលភាវូបនីយកម្មដើម្បី ជីវិតប្រសើរឡើងដើម្បី កសាងអនាគតកូនចៅ របស់យើង»។
លោកឆាង យុបន្ថែមថាក្នុងខណៈដែលខិតខំប្រឹងប្រែងដើម្បីរស់ឡើងវិញគឺពលរដ្ឋបានជួបប្រទះនូវបញ្ហាទាំងអស់នេះដែលជាបញ្ហាមួយមិនត្រឹមតែកើតមាននៅកម្ពុជាទេ។
ឧស្សាហកម្មកាត់ដេរកម្ពុជាបានផ្តល់ការងារធ្វើដល់ពលរដ្ឋកម្ពុជាប្រហែលជាង៤០០,០០០នាក់ហើយផលិតផល៧៥ភាគរយនាំមកទីផ្សារសហរដ្ឋអាមេរិកប៉ុន្តែកម្មករទទួលបានប្រាក់ខែជាមធ្យមតែ៦១ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះដោយត្រូវធ្វើការប្រឈមមុខនឹងស្ថានភាពលំបាកជាច្រើន។ រីឯការចាប់យកដីធ្លីប្រជាពលរដ្ឋក្នុងប្រទេសកម្ពុជាសម្រាប់ក្រុមហ៊ុនអភិវឌ្ឍន៍ត្រូវបានសកម្មជនសិទ្ធិលំនៅដ្ឋានឱ្យដឹងថាបានប៉ះពាល់ដល់ប្រពៃណីជនជាតិដើមហើយនឹងការជម្លៀសពលរដ្ឋក្រីក្រចេញជាដើម។
មហោស្រពភាពយន្តទីក្រុងសាន់ដានឆ្នាំ២០១៣នេះបានចាប់ផ្តើមតាំងពីថ្ងៃទី១៧ហើយនឹងបន្តរហូតដល់ថ្ងៃទី២៧ខែមករាមុននឹងប្រកាសពីជ័យលាភី។ សម្រាប់ខ្សែភាពយន្តនានា ការឈ្នះបានរង្វាន់គឺជាកិត្តិយសមួយប៉ុន្តែចំពោះផលិតករជាច្រើនក៏ដូចជានាងម៉ម កល្យាណនី ការដែលខ្សែភាពយន្តរបស់ពួកគេបានឈានមកដល់ចូលរួមប្រកួតប្រជែងនៅ មហោស្រពនេះគឺជាកិត្តិយសដ៏ធំមួយរួចស្រេចទៅហើយដែលជួយឱ្យគេបង្ហាញបញ្ហាដែលគេចាប់អារម្មណ៍ទៅផ្សព្វផ្សាយនៅឯវេទិកាផ្សេងៗទៀត៕
