مجسمه های زیادی از مصر باستان به جا مانده است که اغلب نشانگر فراعنه، شخصیت های مذهبی، و شهروندان ثروتمند هستند. با وجود اینکه مجسمه ها افراد مختلف در موقعیت های اجتماعی متفاوت را نشان می دهند ولی خیلی از آنها یک وجه مشترک دارند و آن بینی‌های شکسته‌شان است.
به گزارش سایت علمی «لایو ساینس»، برای خیلی ها این سوال ممکن است پیش بیاید، آیا بینی مجسمه ها در اثر حوادث طبیعی یا گذر زمان فرسوده شده اند، یا دلیل رمزآلودتری دارد؟
به گفته آدلا اوپنهایم، مسئول بخش هنر مصر در موزه هنر «متراپالیتن» نیویورک، مردم مصر باستان معتقد بودند مجسمه ها حیات دارند. بنابراین اگر نیروی مخالف یا دشمن با این مجسمه ها مواجه می شد با شکستن بینی‌هایشان حیات را از آنها می گرفت.
برای مثال افرادی که به مقبره ها یا اماکن مقدس بی احترامی می کردند، آنها را خراب کرده و یا به آن دستبرد می زدند، به این مسئله نیز اعتقاد داشتند که مجسمه ها روح دارند و می توانند به نحوی از آنها (مزاحمین) انتقام بگیرند. بنابراین به گفته اوپنهایم «آنها را می کشتند» و یکی از راه های آن شکستن یا بریدن بینی مجسمه ها و نقاشی ها بود تا نتوانند نفس بکشند.
دشمنان گاهی حتی صورت، دست، پا، و اندام دیگر را نیز شکسته و از بین می بردند تا نیروی حیات را به خیال خودشان کاملاً خنثی کنند.
