یادداشتی در واشنگتن اگزمنر از آلن مکاوسکی، کارشناس ارشد «مرکز پیشرفت آمریکا» و پرسنل ارشد پیشین کمیته امور خارجی مجلس نمایندگان آمریکا، و مایکل مکاوسکی، رئیس «انستیتو یهودی برای امنیت ملی آمریکا» و مقام پیشین پنتاگون
آمریکا چگونه می تواند به طور همزمان از اختیارات بشار اسد، جنایتکار جمعی سوریه کاسته، روسیه را برای خلع اسد تحت فشار بگذارد و توسعه طلبی ایران را مهار کند، ضمن این که از ظهور دوباره داعش پرهیز کرده و عزم خود را به رجب طیب اردوغان، رئیس جمهوری ترکیه، نشان بدهد؟
یک راه وجود دارد: حمایت بیشتر و در صورت لزوم حفاظت از کردها در مناطق تحت کنترل شان در شمال شرقی سوریه.
کردها از آغاز حرکت داعش در عراق و سوریه در خط مقدم نبرد بوده اند. وقتی ارتش عراق در موصل زمین گیر شد، پیشمرگه های کرد مانع پیشرفت داعش شدند. زمانی که داعش قتل عام ایزدی ها و دیگر اقلیت ها را آغاز کرد، کردها به سوی حفاظت از آن ها شتافته و برایشان سرپناه درست کردند. آن زمان که داعش روستای کردنشین کوبانی را زیر حمله گرفته بود و ترکیه فقط نگاه می کرد، آمریکا متوجه جنگندگی کردهای سوریه شد.
کردها در نوک پیکان ائتلاف جهانی علیه داعش قرار داشته اند. منطقه تحت کنترل کردها در سوریه که مملو از منابع انرژی است از جمله معدود مناطق دور از تسلط نیروهای سوری مورد حمایت روسیه و ایران بوده است.
کانتون های کردهای سوری تنها مانع جغرافیایی در برابر هلال شیعی ایران است که قرار است از تنگه هرمز تا دریای مدیترانه کشیده شود. ایجاد چنین پل زمینی به ایران امکان انتقال راحت تر تسلیحات پیشرفته و نیرو به مرز اسرائیل و اردن را می دهد.
از این رو، آمریکا باید اطمینان حاصل کند که منطقه خودمختار کردنشین شمال شرقی سوریه در پایان جنگ داخلی آن کشور برقرار خواهد ماند. آمریکا در صورت لزوم می تواند این مهم را با کمک ۲ هزار نیروی مستقر خود در سوریه تامین کند.
ترکیه ادامه حضور نیروهای آمریکا در آن منطقه برای حفظ ثبات را ترجیح می دهد.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
