تحلیلی در تایمز اسرائیل از آوی ایساخاروف
چند ساعت پس از ثبت یک لرزش ۲.۶ دهم در مقیاس ریشتری توسط «مرکز لرزه نگاری اروپایی مدیترانه»، حواشی یک رشته انفجارها که سوریه را در یکشنبه شب تکان داد روشن تر شد.
شمار فزاینده ای از سازمان های رسانه ای مرتبط با رژیم سوریه و حزب الله به اسرائیل به عنوان مسئول حمله اشاره کردند. به گزارش روزنامه الاخبار که منتسب به حزب الله است، موشک های بتن شکن که در عمق زمین منفجر می شود، به پایگاه هایی در حما و حلب برخورد کرده است.
پایگاه هدف قرار گرفته به «تیپ ۴۷» ارتش بشار اسد تعلق دارد، اما ظاهرا شیعیان و ایرانی های بسیاری آنجا بودند. «دیده بان حقوق بشر سوریه»، مستقر در بریتانیا، می گوید ۲۶ نفر در این حمله کشته شدند و ایرانی هایی در میان شان بوده اند. گزارشی دیگر آمار تلفات را ۳۸ نفر اعلام کرده است. روشن است که حمله از جنبه های متعددی فوق العاده غیرمعمول بوده است:
نخست؛ تصاویر و صداها و شمار بالای آسیب دیدگان از حمله ای بزرگتر از آن چه پیشتر عادت داشتیم، خبر می دهد. اسرائیل اوایل ماه جاری میلادی هم پایگاه هوایی «تی ۴» سوریه را هدف قرار داد که ایران در ماه فوریه از آن برای پرواز پهباد به درون حریم هوایی اسرائیل استفاده کرده بود. حمله یکشنبه شب از سطحی جدید از رو در رویی نظامی میان ایران و اسرائیل حکایت دارد.
دوم؛ نه نیروی حمله کننده و نه آن ها که مورد حمله قرارگرفته اند، تعجیلی در قبول مسئولیت یا انتقاد از حمله کننده نشان نمی دهند. این امر حاکی از نقش احتمالی اسرائیل است، اما اتهام مستقیمی علیه آن وارد نشده است.
یک روزنامه نزدیک به رژیم اسد نوشته است حمله توسط آمریکا و بریتانیا با شلیک موشک های بالیستیک از اردن صورت گرفته است. این سناریو بعید به نظر می رسد، اما ماجرا از این قرار است که دمشق، تهران و مسکو در این مرحله نمی خواهند چیزی را اعلام کنند که مستلزم اقدامی تلافی جویانه علیه اسرائیل باشد یا باعث شود با توجه به اظهارات مکرر مقام های ایران، تهدیدهای توخالی دوباره ای عنوان کنند.
سوم؛ حمله یکشنبه شب به سوریه در حالی انجام گرفت که مایک پمپئو، وزیر خارجه آمریکا، در منطقه بود و چند ساعت پس از آن با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل، ملاقات کرد. گزارش ها در یکشنبه شب همچنین از تماس تلفنی نتانیاهو با پرزیدنت ترامپ حکایت داشت. آویگدور لیبرمن، وزیر دفاع اسرائیل، هم در واشنگتن در حال دیدار با همتای آمریکایی اش ژنرال جیم متیس بوده است.
کمتر از یک هفته پیش، ژنرال جوزف ووتل، رئیس ستاد فرماندهی مرکزی نیروهای آمریکا، بی سر و صدا به اسرائیل رفته بود.
نشانه ها هم از نوعی هماهنگی حکایت دارد.