نشریه هافینگتن پست در مقالهای به قلم گیل رز نوشت شهروندان آمریکایی، با آن که در زندگی روزمره خود با مشکلاتی دست به گریبان هستند، اما باید به نتیجه گفتگوهای هستهای جاری بین ایران و غرب اهمیت دهند، زیرا در صورت شکست این گفتگوها، بدون شک گزینه جنگ – مانند جنگ عراق – گزینه بعدی خواهد بود.
به نوشته این روزنامه، در آن صورت این جنگ نیازمند ۵۰۰ هزار نیرو خواهد بود که در بازه زمانی ۱۰ ساله حدود ۲ هزار میلیارد دلار بر مالیات دهندگان آمریکایی هزینه خواهد داشت، و همینطور اقتصاد را با کسری بودجه، منابع کشور را هدر، بیکاری را افزایش و از همه مهمتر با شمار دیگری از سربازان کشته شده، ما را مواجه خواهد کرد.
حالا برخی از سیاستمداران ایران و آمریکایی در تلاش برای خارج کردن مذاکرات از میسر آن هستند. اینجا در آمریکا، برخی از اعضای کنگره به دنبال اعمال تحریمهای بیشتر پیش از اتمام مذاکرات هستند.
نویسنده مقاله در ادامه مینویسد، بنابراین شهروندان آمریکایی باید از نمایندگان منتخب خود، مانند سناتور کورکر که نقش کلیدی در سنا با اکثریت جمهوریخواه دارد، بخواهند که به ادامه روند کنونی برای یافتن راه حل دیپلماتیک فرصت دهند.
در همین حال، با توجه به آغاز بکار دوره جدید کنگره آمریکا، نشریه هیل نیز در مطلبی به قلم راین کاستلو به توضیح محتوایی مذاکرات اتمی ایران، پرداخته و نوشته است ایران تاکنون به کلیه مفاد توافق موقت هستهای ژنو، موسوم به برنامه اقدام مشترک که در نوامبر ۲۰۱۳ (آذر ۱۳۹۲) به امضای نمایندگان شش قدرت جهانی گروه ۱+۵ و ایران رسید، پایبند بوده است.
توافقی که شامل عدم گسترش برنامه جنجال برانگیز اتمی تهران، در ازای کاهش بخشی از تحریمهای اتمی علیه آن کشور بوده است و التزام ایران به این توافق، توسط آژانس بینالمللی انرژی اتمی در طول این دوره تایید شده است.
به نوشته این نشریه، تصویب تحریمهای جدید توسط کنگره با توافق موقت منافات دارد، زیرا طبق برنامه اقدام مشترک قرار شد که در طول مذاکرات، تحریمهای جدیدی علیه تهران اعمال نشود. بنابراین کنگره نباید وارد این مسیر شود، زیرا عملا به یکپارچگی اعضای گروه مذاکره کننده آسیب میرساند.
ایران و آمریکا در مبارزه با گروه موسوم به دولت اسلامی (داعش) هدف مشترکی را دنبال میکنند. اگر چه واشنگتن گفته است که فعلا برنامهای برای همکاری مستقیم با تهران در این کارزار ندارد، اما دستیابی به توافق جامع میتواند این راه را باز کند و حتی در برگیرنده همکاری امنیتی بین دو کشور در افغانستان نیز باشد.
به باور نویسنده این مقاله، در صورتی که راه دیپماتیک کار به جایی نبرد، با گزینه جنگ و احتمالا ایران هستهای مواجه خواهیم بود که برای منطقه و جهان هزینههای زیادی به بار خواهد آورد.
روزنامه واشنگتن پست، دیگر نشریه مطرح آمریکایی نیز، در مقالهای به قلم دیوید اگنیشس نوشت، تهران و واشنگتن در صورتی که گفتگوهای هستهای به شکست منجر شود، برای خود سلاحهای پنهانی دست و پا کردهاند که طبیعتا علنی نمیشود.
نویسنده مقاله در توضیح بیشتر نوشت، از سوی واشنگتن، اجرای عملیات جنگ سایبری بر تاسیسات اتمی ایران، مانند ارسال بدافزار استاکس نت به مراکز هستهای، میتواند از جمله سلاحهایی باشد که در اختیار آمریکا خواهد بود و باراک اوباما رئیس جمهوری ایالات متحده میتواند، بسته به میزان پیشرفت یا پسرفت مذاکرات، دستور استفاده از آن را صادر کند.
در مقابل، تهران میتواند به راحتی جنگ نیابتی در خاورمیانه راه بیندازد، و برای آن مثلا از حزب الله در لبنان، رژیم بشار اسد در سوریه و حوثیها در یمن استفاده کند. اما قویترین اهرم ایران، هدف قرار دادن بیش از ۲ هزار و ۲۰۰ نیروی نظامی آمریکا در عراق است؛ جایی که قاسم سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، هدایت شبه نظامیان شیعه در جنگ با داعش را بر عهده دارد.