یادداشتی در نشنال اینترست از زیوی کان، پژوهشگر «بنیاد دفاع از دموکراسی ها»
یازده روز پس از آن که سارو قهرمانی در اعتراضات سراسری ۲۹ دی ماه بازداشت شد، ماموران وزارت اطلاعات جسد او را با نشانه هایی از شکنجه و ضرب و شتم بر بدنش به والدینش تحویل دادند. ماموران پدرش را بازداشت کردند. او چند ساعت بعد در یک اعتراف تلویزیونی اجباری گفت پسرش در یک تیراندازی با نیروهای امنیتی کشته شده است، نه در بازداشتگاه وزارت اطلاعات.
وزارت اطلاعات از آغاز انقلاب ۵۷ مخالفان سیاسی رژیم را در ایران و خارج از ایران با توسل به خشونت حذف کرده است. دو وزیر پیشین اطلاعات ایران و خود وزارت اطلاعات جمهوری اسلامی تحت تحریم هستند، اما تا کنون نسبت به محمود علوی، وزیر اطلاعات دولت روحانی، غفلت شده است. تظاهرات اخیر در ایران ضرورت توجه دوباره آمریکا در این باره را دو چندان می کند. تحریم علوی به ایرانیان در به چالش کشیدن مشروعیت رژیم کمک می کند.
قوه قضاییه اخیرا «سینا درویش عمران» و «علی مظفری» دانشجویان معترض، را بر مبنای اعتراف های اجباری گرفته شده توسط بازجویان وزارت اطلاعات به اتهام اقدام علیه امنیت ملی به هشت سال زندان محکوم کرد. وزارت اطلاعات در اردیبهشت ماه در یک رشته بازداشت ها بهاییان را هدف گرفت.
وزارت اطلاعات رژیم عناد ویژه ای با ایرانیان دو تابعیتی دارد. تازه ترین نمونه ها در سال ۲۰۱۶، بازداشت ارس امیری، دانشجوی دانشگاه کینگستون بریتانیا، و دکتر احمد رضا جلالی، ایرانی دارای اقامت سوئد، است که به اقدام علیه امنیت ملی و جاسوسی متهم شده اند.
تحریم محمود علوی بر مبنای طیف وسیعی از اقدامات بدخواهانه وزارت اطلاعات، مکمل دیگر اقدامات دولت ترامپ در تحریم سپاه پاسداران و نیروی قدس است و پیامی به تهران و مردم ایران در بر دارد؛ این پیام که واشنگتن کماکان به ناکام گذاشتن بازیگران مسئول پیشبرد سیاست های مخرب رژیم جمهوری اسلامی متعهد است.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
