یادداشتی از ریموند تنتر در نیوزمکس
شنبه بیست و چهارم تیر ماه دومین سالروز توافق هسته ای است. آن چه در سیاست آمریکا تغییر کرده است تغییر رژیم از درون به دست مخالفان ایرانی دموکراسی خواه است.
ایده تغییر رژیم از درون با کمک «شورای ملی مقاومت ایران» با ماهیت تغییر رژیم در عملیات اطلاعاتی سی آی ای و بریتانیا در سرنگونی دولت محمد مصدق در دهه سی تفاوت دارد. «شورای ملی مقاومت» در بهترین موقعیت برای رهبری ائتلافی فراگیر از سازمان های اپوزیسیون قرار دارد که حاکمیت روحانیون را رد کرده و خواهان حمایت از تغییر رژیم از درون ایران هستند.
شورای ملی مقاومت از قرار گرفتن در صف ایالات متحده نفع می برد زیرا در اردوگاه کشورهای متمدنی است که هرگز به وحشی گری متوسل نشده اند. احتمال این که پرزیدنت ترامپ به این نتیجه برسد که با اپوزیسیون دموکراسی خواه ایران تماس برقرار کند بیش از باراک اوباما است زیرا اوباما برای حفظ توافق هسته ای ارزش بسیاری قائل بود و تماس با اپوزیسیون را در این راه خطرناک می دید.
«شورای ملی مقاومت ایران» برای تغییر رژیم ایران از درون نیازی به نیروهای آمریکایی ندارد، تنها حمایت سیاسی و اقتصادی لازم است. حتی اگر پرزیدنت ترامپ قصد سرنگونی رژیم را نداشته باشد می تواند فشار بر ملاها را با حمایت از این گروه به شرط ادامه اجتناب از روش های تروریستی افزایش بدهد.
* ریموند تنتر از اعضای شورای امنیت ملی کاخ سفید در دولت ریگان بود.
* برگردان فارسی این مقاله تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
