یادداشتی از ریموند تنتر، از اعضای ارشد میز خاورمیانه در تیم شورای امنیت ملی دولت رونالد ریگان، در وبسایت روزنامه هیل
سیاست تغییر رژیم در مورد پیونگ یانگ به دلیل نبود یک اپوزیسیون خودکفا اشتباه است، اما سیاست تغییر رژیم تهران به دلیل ائتلاف معتبری از مخالفان در جهت تامین منافع ملی ایالات متحده است. در کره شمالی نشانه هایی آشکار از مخالفت با رژیم چون اعتراضات سراسری در ایران دیده نشده است.
یک اپوزیسیون سازمان یافته علیه رژیم ایران وجود دارد و «شورای ملی مقاومت ایران» می تواند در راس سیاست تغییر رژیم عمل کند.
تیم ترامپ می تواند این اقدامات را در دستور کار قرار دهد:
تحریم ها بر پیونگ یانگ و تهران را گسترش بدهد و به تیم مشاورانشان دستور بدهد شرکای اروپایی را برای اجرای تحریم های مضاعف بر این رژیم های یاغی مجاب کنند.
ایران را برای پذیرش تمدید تاریخ انقضای برجام تحت فشار بگذارد؛ این امر زمان لازم برای دسترسی ایران به جنگ افزار هسته ای را طولانی تر می کند. در ازای این امر لازم است مشوق های مرسوم در جهان کنترل تسلیحات ارائه شود.
برنامه موشک های بالیستیک این رژیم های یاغی محدود شود. همانطور که مایک پمپئو در مقام مدیر سازمان مرکزی اطلاعات آمریکا گفته بود: «میان کره شمالی و ایران تاریخی طولانی از گسترش و تکثیر جنگ افزار هسته ای وجود دارد.» ما می دانیم که انتقال این فناوری ها حفظ و رشد برنامه جنگ افزار هسته ای را ساده تر می کند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
