یادداشتی در وال استریت جورنال از جان بولتون، سفیر پیشین آمریکا در سازمان ملل متحد
هر چند حامیان توافق هسته ای ایران فرصت دیگری برای پیگیری اصلاح آن پیدا کرده اند، اما هیچ دارویی این «واترلو» دیپلماتیک مذاکره شده توسط باراک اوباما را درمان نخواهد کرد. دموکرات ها هر چیزی که اختراع بین المللی اوباما را به خطر بیاندازد، رد خواهند کرد و اروپایی ها بیش از یک توافق محکم تر به تجارت با ایران علاقمند هستند.
یک مانع اساسی تر هم وجود دارد: مذاکره با کنگره و اروپا شروط خود توافق را که ایران تمایلی به تغییر آن ندارد، تعدیل نخواهد کرد. به عنوان نمونه، افزایش بازرسی ها برای تهران جای مذاکره ندارد. اوباما آن چه ایرانی ها می خواستند را به آن ها داد و آن ها حاضر به پس دادن آن نیستند.
مهم تر این که، هیچ شاهدی از تزلزل در قصد ایران برای دستیابی به جنگ افزار هسته ای دیده نمی شود. هیچ کدام از اصلاحات پیشنهادی به برجام این واقعیت ابتدایی غیرقابل پاسخ را تغییر نمی دهد.
گذراندن ۱۲۰ روز آینده به مذاکره با خودمان غرب را در سکون فرو خواهد برد.
مشاوران پرزیدنت ترامپ به شکلی غیرقابل توضیح از او می خواهند توافق هسته ای را ترک نکند.
پیشنهاد حذف تاریخ انقضای محدودیت های وضع شده بر برنامه هسته ای ایران در برجام، با توجه به روابط ایران و کره شمالی هیچ حاصلی نخواهد داشت.
سیاست اعلان شده آمریکا باید پایان دادن به انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ پیش از چهلمین سالگرد آن باشد. کشورهای عرب در برابر این رویکرد سکوت می کنند، اما از آن استقبال خواهند کرد و ممکن است در تامین هزینه هایش کمک کنند. اسرائیل هم می تواند ساکت بماند، اما برای افزایش اضطراب رژیم این توان را دارد که نیروهای ایران و وابستگان شان در لبنان و سوریه را زیر فشار بگذارد.
به رسمیت شناختن یک رژیم جدید در ایران در سال ۲۰۱۹ شرم دیدن دیپلمات های گروگان گرفته شده ما برای ۴۴۴ روز را از بین می برد. گروگان های سابق می توانند در مراسم افتتاح سفارت جدید آمریکا در تهران حضور بیابند.
* برگردان فارسی این گزارش تنها به منظور آگاهی رسانی منتشر شده و نظرات بیان شده در آن الزاماً بازتاب دیدگاه صدای آمریکا نیست.
