مقاله‌ای از امانوئل اتولنگی در نشریه فوربس
با وجود مخالفت های کنگره با فروش هواپیماهای ساخت شرکت بوئینگ به ایران به دلیل حمایت های دولت اوباما انتظار می رود قرارداد این شرکت آمریکایی با "سازمان هواپیمایی کشوری جمهوری اسلامی ایران" به انجام برسد.
مشکل خرید هواپیما توسط جمهوری اسلامی این است که تنها خریدار رسمی شرکت دولتی "ایران ایر" خواهد بود. ناوگان هوایی ایران ایر در حال حاضر شامل ۳۶ هواپیما است؛ شرکت تابعه آن "ایران ایر تور" ۱۴ هواپیما در اختیار دارد. از آن جایی که ایران ایر به تعداد زیادی هواپیما نیاز ندارد، احتمالا به عنوان شرکت صوری برای دیگر شرکت های هواپیمایی چون "ماهان ایر" عمل خواهد کرد که به دلیل نقش اش در انتقال تجهیزات و پرسنل نظامی به سوریه تحت تحریم آمریکا قرار دارد.
"ماهان ایر" خط هوایی اصلی فعالیت های غیرقانونی به دمشق است و از فرودگاه آبادان برای این منظور استفاده می کند. کمک ها به دست سه گروه طرف تخاصم با آمریکا می رسد که از رژیم بی رحم بشار اسد در جنگی که نیم میلیون کشته داشته است حمایت می کنند: نیروهای نظامی سوریه، حزب الله، و سپاه پاسداران.
هواپیماهای جدیدی که ایران خریداری کند دیر یا زود در این مسیر به کار گرفته خواهد شد.
در پی توافق هسته ای، ایران ایر که به دلیل فعالیت های مشابهی تحت تحریم وزارت دارایی آمریکا قرار داشت از لیست تحریم ها خارج شد تا ایران بتواند به خرید هواپیماهای مسافری از شرکت های غربی اقدام کند.
اما تضمینی وجود ندارد که ایران ایر با ایفای نقشی دوباره در فعالیت های غیرقانونی تحت تحریم مجدد قرار نگیرد.
ایران ایر در چند هفته گذشته پروازهایش به سوریه را افزایش داده است و برای پروازهایی از آبادان و یزد به مقصد دمشق از شماره پرواز تهران دمشق استفاده می کند.
ایران در گذشته هم اقتصاد را فدای اهداف انقلابی کرده و از شرکت های دولتی و خصوصی برای حمایت از فعالیت های غیرقانونی اش کمک گرفته است.
با وجود نقش خطوط هواپیمایی مسافربری ایران در تشدید فاجعه انسانی در سوریه، بویینگ باید پیش از دست زدن به معامله با عمده ترین کشور حامی تروریسم در جهان جدی تر بیاندیشد.