یک استاد دانشگاه تهران از مهاجرت ۵۰ عضو هیات علمی در دانشگاه تهران خبر داده و گفته که «شرایط چندان مساعد نیست» و یک نمونه آن بودجه پژوهشی است که در حال حاضر این بودجه به اندازه «چند شب کار کردن در اسنپ» هم نیست.
وب‌سایت «خبرآنلاین» به نقل از حسین آخانی نوشته است که چند برابر اعضای هیات علمی که مهاجرت کرده‌اند در حال تدارک رفتن هستند و عملا هیچ فارغ التحصیلی از دانشگاه‌های معتبر خارجی تمایل به بازگشت به ایران ندارد.
این استاد دانشگاه عملکرد حکومت در مواجه با نیروی انسانی را به ارتشی تشبیه کرده که سربازانش را به دشمن می‌بخشد.
آخانی با انتقاد از «سیستم جذب هیات علمی» در ایران گفته است که اگر افرادی چون مریم میرزاخانی متقاضی استخدام در دانشگاه‌های کشور بودند ممکن بود به دلیل کم بودن مقالات، شانسی برای استخدام و تبدیل وضعیت نداشته باشند.
مهاجرت در ایران به یک موضوع فراگیر تبدیل شده است بطوریکه ۷ مرداد ماه روزنامه «اطلاعات» که مدیر آن منصوب مستقیم علی خامنه‌ای است با انتقاد از شرایط اقتصادی کشور خطاب به دولت نوشته بود که میل به مهاجرت، به «نیروی کار ساده» هم کشیده شده و «این نتیجه یک روند چند ساله است.»
رئیس دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز ۲۴ مرداد ماه نسبت به تشدید مهاجرت کادر درمان هشدار داده و گفته بود که زنگ خطر در این حوزه به صدا در آمده است و سیستم آموزشی و بهداشتی کشور عملا برای خارجی‌ها پزشک تربیت می‌کند.
فروردین ماه سال جاری نیز رصدخانه مهاجرت ایران، در گزارشی با اتکا به آمارهای بین‌المللی نوشت: «ایران در رتبه هشتم بدترین کشورهای جهان برای زندگی قرار دارد» و علت این اتفاق هم تداوم چند ساله مشکلات اقتصادی در ایران است که در کنار وضعیت نامناسب سیاسی و اجتماعی باعث افزایش میل به مهاجرت شده است.
