سازمان ملل متحد در گزارشی که روز دوشنبه ۱۵ آوریل منتشر کرد از افزایش کشت خشخاش در افغانستان برای سومین سال متوالی خبر داد.
گزارش فوق می گوید خشخاش بیشتر در جنوب افغانستان که طالبان قدرت بیشتری دارد و سربازان بین المللی آنجا را ترک کرده اند یا در حال خروج هستند، کشت می شود. خبرگزاری آسوشیتدپرس در گزارشی می گوید تلاش‌های بین المللی برای متقاعد ساختن کشاورزان محلی به توقف کشت خشخاش، چندان موفقیت آمیز نبوده است.
افغانستان تولید کننده عمده تریاک در جهان است و سال گذشته حدود ۷۵ درصد خشخاش جهان را تامین کرد. آسوشیتدپرس میگوید این رقم ممکن است امسال به ۹۰ درصد برسد.
کارشناسان غربی می گوید پول حاصل از خرید و فروش خشخاش اغلب به جیب دلالان عمده محلی و باندهای خلافکار در افغانستان می رود و بخش کمتری از درآمد آن نیز نصیب طالبان می شود.
گزارش دفتر مبارزه با مواد مخدر و جنایات سازمان ملل متحد از دو بخش تشکیل شده است. یک بخش از دسامبر تا ژانویه ۲۰۱۳ در مناطق مرکزی، شرقی، جنوبی و غرب افغانستان را دربرمی گیرد- که در پاییز ۲۰۱۲ زیر کشت خشخاش رفتند - و دیگری یک دوره زمانی از فوریه تا مارس در مناطق شمال و شمال غربی افغانستان را بررسی می کند، که معمولا در بهار بذر خشخاش را کشت می کنند.
بهای بالای تریاک یک عامل دیگر محرک برای کشاورزان است. با آن که قیمت تریاک نسبت به سه سال پیش پایین آمده اما همچنان برای کشاورزان جذاب و سودآور است. قیمت تریاک در سال ۲۰۱۰ پس از آن که آفت بیشتر کشتزارهای خشخاش را از بین برد، بالا رفت و از ۶۰ الی ۸۵ دلار برای هر کیلوگرم به ۳۰۰ دلار در سال ۲۰۱۱ رسید. امسال این رقم بین ۱۶۰ تا ۲۰۰ دلار برای هر کیلوگرم تریاک است.
هروئین افغانی نیز به کشورهای منطقه، اروپا، و روسیه راه می یابد. آشیتا میتال، معاون دفتر مبارزه با مواد مخدر سازمان ملل متحد می گوید اگر یک برنامه همه جانبه و فوری درنظر گرفته نشود، افغانستان به کشوری بدل خواهد شد که کارش تولید مواد مخدر است.
طبق گزارش ملل متحد، کشت خشخاش در ولایت‌های جنوبی هلمند و قندهار از همه بیشتر بود که با به سر رسیدن دوره سه ساله عملیات آمریکا در افغانستان، نیروهای بین المللی آنجا را ترک کردند. این گزارش پیش بینی می کند که در سال ۲۰۱۳ هلمند و قندهار کشت خشخاش را از این هم بیشتر کنند.
آسوشیتدپرس می گوید کشاورزان این مناطق حتی تلاشی برای پنهان کردن کشت خشخاش نمی کنند زیرا طالبان به آنان گفته که دولت نمی تواند مانع آنان شود.
بخش عمده تولید ناخالص ملی افغانستان از سرمایه گزاری خارجی تامین می شود و پیش بینی‌ها حاکی از سقوط اقتصاد واقعی این کشور پس از سال ۲۰۱۴ است، زمانی که نیروهای خارجی افغانستان را ترک می کنند و کمک‌های خارجی قطع می شود.
کشورهای عمده بین المللی که به افغانستان کمک مالی می کنند توافق کرده اند که تا چند سال پس از ۲۰۱۴، سالی ۴ میلیارد دلار به این کشور اهدا کنند. آمریکا و برخی کشورهایی که سرباز در افغانستان دارند نیز در همین دوره قرار است ۴ میلیارد دلار دیگر به نیروهای امنیت ملی افغانستان بدهند.
