در روستای وکیفلی، تنها روستای ارمنینشین باقیمانده در ترکیه، سالخوردگان شاکرند که در جریان زلزلههای ویرانگری که منطقه را لرزاند حتی یک نفر از آنان کشته نشد، ولی آنها نگران آینده هستند.
به گزارش رویترز، سی ساختمان از چهل ساختمان سنگی این روستا که یک طبقه یا دو طبقه هستند و با باغهای پرتقال و لیمو احاطه شدهاند، آسیب زیادی دیدهاند و از زمان وقوع سومین زلزله بزرگ، ۱۳۰ نفر از اهالی روستا برق ندارند. آنها برای سرپناه و گرما در یک چایخانه جمع میشوند.
ماسیس، جواهر فروش بازنشسته ۶۷ ساله که پس از گذراندن ۱۷ سال در استانبول به زادگاه خود بازگشته، گفت: «وکیفلی تنها روستای ارمنینشین در ترکیه است. این روستا خانه ما است. دیدن آن در چنین وضعیتی قلبم را می شکند.»
او افزود: «این دهکده کوچک است و بچههای ما بیشتر ترجیح میدهند در استانبول زندگی کنند... این تنها خانهای است که تا به حال میشناسیم. بعد از این فاجعه، نمیدانم چقدر طول خواهد کشید تا روستا بازسازی شود. از این خیلی میترسم که بیشتر مردم روستا را ترک کنند و متروکه شود.»
ماسیس میگوید عهد کرده است که هر چقدر بازسازی طول بکشد در وکیفلی بماند.
وکیفلی در دامنه «موسی داغ» یا کوه موسی در استان هاتای در لبه غربی مرز ترکیه با سوریه قرار دارد. روستاییان به گویش محلی ارمنی که به ارمنی موسی داغ معروف است و با کلمات عربی و ترکی آمیخته شده با یکدیگر صحبت میکنند.
ترکیه هرچند عمدتاً مسلمان است اما میزبان برخی از جوامع مسیحی باستانی نیز هست - بقایای جمعیت قابل توجهی که در دوران امپراتوری عثمانی، که یک امپراتوری چند قومیتی ولی تحت رهبری مسلمانان بود، زندگی می کردند.
امروز، ترکیه و ارمنستان بر سر ۱.۵ میلیون نفری که به گفته ارمنستان در سال ۱۹۱۵ توسط امپراتوری عثمانی کشته شدند، اختلاف نظر دارند. ارمنستان آن را یک نسل کشی میداند.
ترکیه میپذیرد که بسیاری از ارامنه ساکن امپراتوری عثمانی در درگیری با نیروهای عثمانی در طول جنگ جهانی اول کشته شدند، اما این آمار را به چالش میکشد و سیستماتیک بودن آن را رد میکند.
هفته گذشته، مولود چاووش اوغلو، وزیر امور خارجه ترکیه گفت که کمکهای بشردوستانه ارمنستان برای زلزله زدگان میتواند تلاشها برای عادیسازی روابط بین دو کشور را تقویت کند.