خلاصه مقاله رابرت فیسک در روزنامه ایندپندنت
ارتش ترکیه پس از ۷۲ روز مقاومت نیروهای حزب کارگران کردستان در حال پاکسازی و تخریب شهرک نُصَیبین است و این منطقه را با کشیدن سیم خاردار ممنوعه اعلام کرده تا نیروهای کرد سوری موسوم به «یگان های مدافع خلق» جایی برای حرکت از شهر قامیشلی در آن سوی مرز به این شهرک نداشته باشند. ترکیه می خواهد سابقه این شهرک را از حافظه تاریخ معاصر پاک کند.
جنگ هولناک در حلب میان نیروهای طرفدار بشار اسد و شورشیان و هزینه های انسانی و سیاسی موج پناهجویی ناشی از آن مشقات وحشتناک کردها را چند صد کیلومتر آنسوتر در سایه قرار داده است.
هر چند مقامات ترکیه برنده این جنگ بوده اند، اما نگاهی به اطراف، از دیاربکر تا روستاهای چنار و حکاری، نشان دهنده آسیب های جدی پ ک ک به پاسگاه های پلیس منطقه و کشتن ده ها نیروی نظامی و انتظامی از طریق انفجارهای انتحاری است.
مردم منطقه می گویند رجب طیب اردوغان پرچمدار ملی گرایی است و تعمدا صلح با کردها را زیر پا گذاشته است. جنگ پ ک ک نتیجه ای جز تخریب شهرهای کردنشین ندارد، اما باعث ادامه حیات شبه نظامیان کرد می شود.
احزاب دموکراتیک کرد ترکیه در زیر سایه این جنگ به حاشیه رانده شده اند.
مردم می پرسند چه چیزی هزینه های سنگین این نبرد بی حاصل با کردها را برای ترکیه توجیه می کند؟ برای همه روشن است که کودتای ترکیه نیم انقلابی توسط نظامیان علیه دولت اردوغان بود. در ماه های قبل از کودتا ارتش متحمل هزینه های زیادی در یک جنگ غیر ضروری شده بود که هدفی سیاسی جز نابودی روند صلح ترکیه با کردها نداشت.