دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی از تشکیل ۴ ستاد «علم و فناوری»، «تعلیم و تربیت»، «فرهنگی اجتماعی» و «خانواده و زن» در این شورا و ۱۰۰ «میز کارشناسی» ذیل این ستادها خبر داده است.
عبدالحسین خسروپناه همچنین تاکید کرده که شورای عالی انقلاب فرهنگی مد نظر دارد تا راهبری دستگاه‌ها و نظارت و اثرسنجی سیاست‌ها را بررسی کند. به گفته او باید «با مدل حکمرانی حکمی و الهی که شبکه نخبگانی را درگیر می‌کند کار را پیش برد.»
شورای عالی انقلاب فرهنگی یکی از نهادهای حاشیه ساز در طول عمر جمهوری اسلامی بوده است و از عملکرد این شورا گرفته تا سهم آن از بودجه سالانه کشور همواره محل بحث و جدل بوده است.
در سال جاری نیز اختصاص بودجه ۴۳۸ میلیارد تومانی به دبیرخانه شورای عالی انقلاب اسلامی که نسبت به سال قبل از رشد ۳۳ درصدی برخوردار بود مورد بحث و انتقاد بود.
انتقادی که از دیرباز مطرح بوده است. بطور مثال در تیرماه سال ۱۳۹۶ وب‌سایت «انتخاب» عملکرد این مجموعه را نقد کرد و نوشته بود که شورای عالی انقلاب فرهنگی «صرفا سندهای بالادستی غیر عملگرایانه تدوین می‌کند» که عمدتا به دلیل «عدم انطباق با واقعیت‌های اجرایی و واقعیت‌های میدانی، خروجی ندارند.» این وب‌سایت همچنین این مجموعه را یکی از «شوراهای بی خاصیت دانسته بود که صرفاً برای «تکمیل رزومه و اشتعال برخی‌ها» وجود دارد.
وب‌سایت اصولگرای مشرق نیز در نقد این شورا در بهمن ماه ۱۳۹۳ نوشته است که تشکیل شورای عالی انقلاب فرهنگی از اساس بر «ایده‌ای نادرست» شکل گرفته و «از همان بدو تولد، نوزادی گورزاد بوده» است. به نوشته این وب‌سایت، این «نوزاد» نه تنها نتوانسته است نقشی مثبت در حوزه فرهنگ کشور ایفا کند، بلکه حتی برعکس همواره «بحران‌زا و معضل‌آفرین» نیز بوده است.
