در پی انتقاد از سفر ابراهیم رئیسی به کشورهای آفریقایی روزنامه هم‌میهن در یادداشتی به این موضوع پرداخت و نوشت که حجم مبادلات تجاری ایران و زیمبابوه از هزینه سفر رئیسی به این کشور کمتر است.
به نوشته این روزنامه «حتی سفر ناصرالدین شاه به فرنگ، دستاورد داشت اما سفر ابراهیم رئیسی نه.»
به باور نویسنده مطلب این امر «نشان از انزوا، سیکل معیوب و در نهایت ظلم به کشور باعظمتی مثل ایران است.»
نویسنده روزنامه هم‌میهن تاکید کرده که در یکی از سفرهای ناصرالدین شاه دوربین عکاسی که پدیده‌ای جدید بود، وارد ایران شد، درحالی‌که در این سفر تنها هزینه و تعهدات بی‌نتیجه بر ایران تحمیل شد.
ابراهیم رئیسی در بازگشت از سفر به کشورهای آفریقایی گفته بود که «آفریقا سرزمین فرصت‌ها است.»
در همین رابطه چند روز پیش عبدالناصر همتی رئیس کل اسبق بانک مرکزی جمهوری اسلامی و رقیب ابراهیم رئیسی در انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در توییتی از دیپلماسی دولت و صحبت‌های رئیس‌جمهور درباره ارتباط با کشورهای آفریقایی انتقاد کرده بود.
همتی در این توییت به این جمله رئیسی که «دنیا فقط آمریکا و اروپا نیست» پرداخت و نوشت: ایران کشوری در حال توسعه است و نیازمند سرمایه و تکنولوژی، آمریکا و اروپا ۴۳ درصد تولید دنیا را دارند و آفریقا ۳ درصد.
وب‌سایت خبری آفتاب‌نیوز در گزارشی در مورد رویکرد دولت ابراهیم رئیسی نوشته است که با «تهاتر» ممکن است همان اتفاقات ناگوار دوره احمدی‌نژاد رخ دهد که حاصلش یا ظهور بابک زنجانی‌هاست، یا تخلفاتی همچون آنچه در خرید نفت توسط نیروی انتظامی و سایر دستگاه‌ها در آن دوره صورت گرفت.
خبرگزاری ایسنا نیز به بهانه سفر ابراهیم رئیسی به کشورهای آفریقایی نوشت که بررسی آمارهای رسمی منتشر شده نشان می‌دهد که تجارت ایران و اوگاندا در سال ۱۴۰۱ کاهش جزئی در قیاس با سال ۱۴۰۰ داشته اما این کشور آفریقایی نیز مانند کنیا عمدتا خریدار فرآورده‌های نفتی، ماشین‌آلات و غیره بوده و قهوه، میمون آزمایشگاهی و مواد عطرسازی به ایران فروخته است.
در پی سفر رئیسی به کشورهای آفریقایی در دیدار تجار و بازرگانان کنیایی با ابراهیم رئیسی، دو قرارداد همکاری امضا شد. یکی برای فروش نیسان زامیاد ایرانی به کنیا و دیگری برای واردات گوشت قرمز به ایران. ابراهیم رئیسی همچنین پس از اتمام این سفر تاکید کرده است که «آفریقا زمینه خوبی برای تولید کالاهای اساسی دارد و ما کار تهاتری را برنامه‌ریزی کردیم که در ازای مواد پتروشیمی، کالاهای اساسی را از آنها بگیریم.»
