یک مقام آموزشی گفت که «بحران کمبود معلم» یکی از چالشهای جدی آموزش و پرورش است و تاثیر مستقیمی بر کیفیت آموزش در سراسر کشور دارد.
به گزارش خبرگزاری حکومتی ایسنا، نادر کریمی بیرانوند، مدیرکل دفتر آموزش دوره دوم متوسطه نظری وزارت آموزش و پرورش، میگوید که «این مسئله دیگر محدود به مناطق محروم نیست و حتی استانهایی مانند تهران نیز با کمبود شدید معلمان مواجه هستند.»
به گفته او، با وجود استخدام معلمان جدید در دو سال اخیر، افزایش تعداد دانشآموزان در مقطع متوسطه باعث شده این کمبود بیش از پیش احساس شود و جبران آن همچنان یکی از مشکلات اصلی آموزش و پرورش باشد.
کریمی بیرانوند با اشاره به تأثیر این بحران بر سطح تحصیلی دانشآموزان، توضیح میدهد که در برخی مدارس، دانشآموزان به معلمان توانمند دسترسی کافی ندارند و این مسئله بر عملکرد تحصیلی آنها اثر منفی گذاشته است.
او تأکید میکند که میانگین نمرات امتحانات نهایی در «سطح مطلوبی» نیست و مشکلات آموزشی، کمبود معلم و نبود امکانات کافی در برخی مدارس، از «عوامل مؤثر در افت تحصیلی» محسوب میشوند.
مدیرکل دفتر آموزش، همچنین به موضوع بازماندگان از تحصیل اشاره کرده و میگوید که برخی از دانشآموزان به دلیل نگذرانده دورههای ابتدایی یا متوسطه اول، امکان ورود به «دوره متوسطه نظری» را ندارند و «این موضوع باعث خروج آنها از سیستم آموزشی میشود.»
یکی دیگر از چالشهای مهم، نابرابری آموزشی در مدارس دولتی است. کریمی بیرانوند تأکید میکند که برخی از این مدارس «به دلیل کمبود حمایت مدیریتی و اعتبارات کافی، امکان ارتقای سطح آموزشی» را ندارند و این موضوع موجب «شکاف کیفی میان مدارس دولتی و غیردولتی» شده است.
«مدارس مناطق محروم و حاشیهای» نیز همچنان با «کمبود امکانات و نیروی انسانی» مواجه هستند. به گفته کریمی بیرانوند، بسیاری از این مدارس در شرایطی قرار دارند که نیاز به توجه فوری دارند، اما همچنان در «اولویتهای پایینتری نسبت به سایر مسائل آموزشی قرار گرفتهاند.»
«بحران فضای آموزشی» حتی در پایتخت هم نمود پیدا کرده، پیش از این خبرگزاری حکومتی تسنیم، اعلام کرده بود که مسئولان آموزش و پرورش تاکید دارند که ۶۹۵ مدرسه ۱۵ کلاسه در شهرستانهای استان تهران مورد نیاز است تا از تراکم بیش از حد کلاسها جلوگیری شود.
خبرگزاری تسنیم آبان ماه سال جاری در گزارشی به این موضوع پرداخته و نوشته بود که برخی کلاسهای درس در تهران با ۴۰ تا ۵۰ دانشآموز برگزار میشوند که باعث افت کیفیت آموزش شده است.
نداشتن منابع مالی برای پروژههایی همچون ایمنسازی مدارس، ساخت مدارس در مناطق محروم، تامین نیازهای اولیه از جمله آب آشامیدنی و بهداشت در بسیاری از مناطق ایران در حالی مطرح میشود که هر سال میلیاردها دلار توسط نهادهای مختلف جمهوری اسلامی، از وزارتخانهها گرفته تا شهرداریها و ارگانهای محلی، صرف اهداف ایدئولوژیک حکومت از جمله نمایشهایی همچون راهپیمایی «اربعین» یا اردوهای «راهیان نور» میشود.