از زمان ساخته شدن پل گلدین گیت در سانفرانسیسکو در سال ۱۹۳۷، بیش از ۱۶۰۰ نفر از آن پریده اند و جانسپرده اند. این پل یکی از داغ‌ترین جاها از بی‌شمار اماکن محبوب خودکشی در سطح جهان است.
یک بررسی تحلیلی جدید چند نوع مداخله مختلف را که می تواند به کاهش خطر خودکشی از این نقاط داغ کمک کند پیشنهاد می کند.
به گزارش سی ان ان، سه پژوهشگر در استرالیا و هنگ کنگ به بررسی مطالعاتی که در مورد تعداد خودکشی پیش از و پس از مداخله در ۱۸ نقطه مختلف در آمریکا، کانادا، استرالیا، نیوزلند، چین و اروپا انجام گرفته است پرداختند.
آنها دریافتتد نصب موانع در پل‌ها و سکوهای راه آهن خطر خودکشی را تا ۹۳ درصد کاهش می‌دهد. پژوهشگران این رقم را بسیار مهم می‌دانند اما یادآور می‌شوند که مداخله در نقاط داغ خودکشی تاثیر بزرگی بر نرخ کلی آن نخواهد داشت زیرا فقط درصد کوچکی از خودکشی ها را شامل می شود.
از حدود ۴۰ هزار نفری که هر سال در آمریکا خودکشی می کنند، اکثرا از تفنگ استفاده می کنند، حلق‌آویز کردن ۲۵ درصد و مسمومیت ۱۶ درصد است، اما فقط دو درصد خود را از ارتفاع پرت می کنند.
یکی از پژوهشگران می‌گوید گرچه مداخله در مکان‌های عادی خودکشی مهم است، ولی به تهیه یک استراتژی نیاز است که افراد کمتری در صدد خودکشی بر آیند، زیرا وقتی کسی تصمیم می‌گیرد بمیرد، مداخله سخت‌تر می‌شود. این استراتژی باید چند رویه باشد و بهبود خدمات بهداشت روانی و کمک به افراد مورد سوء‌استفاده را در برگیرد.
تحلیل جاری، سه نوع استراتژی را که می تواند تاثیر زیادی داشته باشد پیشنهاد می‌کند: کاهش دسترسی به محل‌های مناسب خودکشی، ارائه اطلاعاتی در مورد چگونگی گرفتن کمک و آسانتر ساختن مداخله برای فردی دیگر.
ا