۹ تن از فعالان سیاسی و روشنفکران سرشناس ایرانی در بیانیه‌‌ای حجاب اجباری را دست‌آویزی «برای هتک حرمت و کرامت زن ایرانی و پایمال‌کردن حقوق او» خوانده و «خواستار پایان‌دادن به سیاست‌های ستم‌گرانه علیه زنان در حوزه‌های گوناگون فردی و اجتماعی» شدند.
هاشم آقاجری، زهرا رهنورد، ناصر زرافشان، نسرین ستوده، عالیه مطلّب‌زاده، مصطفی ملکیان، فرهاد میثمی، لطف‌الله میثمی، صدیقه وسمقی در بیانیه می‌گویند در «روزگاری که گفتمان برابری حقوق انسان‌ها صرف‌نظر از جنسیت، نژاد، قومیت، عقیده و دین به دالّ مرکزی گفتمان بشریت مترقی تبدیل شده، حکومت اسلامی موضوع حجاب را برای اعمال تبعیض مضاعف علیه زنان ابداع کرده‌است.»
امضاکنندگان بیانیه می‌گویند اعمال حجاب اجباری و محرومیت زنانی که آن را رعایت نمی‌کنند از اکثر حقوق انسانی و شهروندی خود مانند اشتغال، تحصیل و دریافت خدمات اجتماعی، اداری و درمانی «تاکنون هزینه‌های سنگینی را بر کشور و ملت به‌ویژه زنان و دختران عزیز ایران تحمیل کرده و طی یک‌سال گذشته نیز خون‌هایی از مهسا تا آرمیتا را بر زمین ریخته‌است.»
بیانیه ضمن اشاره به نامه محرمانه وزیر کشور که اخیراً توسط روزنامه اعتماد افشا شد می‌گوید که این نامه « فقط دروغ‌گویی وزیر را برملا نمی‌کند بلکه نشان‌دهنده اتخاذ سیاست‌های پنهان‌کارانه‌ای است که تصمیم‌گیرندگانِ آن، جرأت پذیرش مسئولیت مربوطه را ندارند. هماهنگی نیروهای مراکز مختلف و نیز مکاتبات بینِ‌نهادی نشان می‌دهد که پدیده حجاب‌بانی، نه یک حرکت خودجوش و مردمی بلکه یک سیاست سازمان‌یافته حکومتی است. این سیاست مخاطره‌آمیز و غیرشفاف نه‌تنها جان شهروندان را تهدید می‌کند بلکه می‌تواند برای نیروهای بی‌نام‌ونشان حکومت که مجری آن هستند نیز خطرآفرین باشد.»
بیانیه در خاتمه می‌گوید «ما امضاکنندگان این بیانیه خواستار پایان‌دادن به کلیه سیاست‌های ستم‌گرانه علیه زنان در حوزه‌های گوناگون فردی و اجتماعی هستیم. ما مجدّانه از مطالبه‌ی آنان در امر حجاب اختیاری پشتیبانی می‌کنیم. ما ستم مضاعفی که از طریق تحمیل حجاب اجباری بر نیمی از جامعه اِعمال می‌شود را محکوم می‌کنیم».
منصوره حسینی یگانه، روزنامه‌نگار و فعال حقوق زنان در مصاحبه با صدای آمریکا درباره اهمیت این بیانیه گفت که این بیانیه نشان داد که «مساله حجاب اجباری پاشنه آشیل حکومت جمهوری اسلامی است.» او این بیانیه را همگام با اعتراضاتی خواند که در کشور علیه حجاب اجباری و تبعیض و ستم علیه زنان جریان دارد.
به گفته این فعال حقوق زنان نکته بسیار مهم در این بیانیه این است که «این ۹ نفر در داخل ایران و در معرض خطر بازداشت و فشار هستند و «بعضی از آنها همین الان با قرار وثیقه آزادند و بعضی حتی هم اکنون در زندان هستند.«
او همچنین تاکید کرد که نویسندگان این بیانیه «از لحاظ نظری و شاید عملی با هم هم سلیقه نیستند اما همگی با یک چیز موافقند و آن محکوم کردن حجاب اجباری و تبعیض سیستماتیک حکومت علیه زنان در ایران است.»
