آزادی پنج زندانی دوتابعیتی از زندانهای جمهوری اسلامی در ایران و انتقال آنها به دوحه پایتخت قطر، واکنشهای گستردهای در رسانههای اجتماعی داشته است. برخی منتقدان میگویند تبادل زندانیان بدون پرداخت پول به جمهوری اسلامی نیز ممکن است.
روز دوشنبه ۲۷ شهریور، پنج شهروند ایرانیتبار آمریکا که در پی توافق دو کشور در قبال آزاد شدن شش میلیارد دلار دارایی ایران به شرط هزینه شدن برای مصارف بشردوستانه از ایران خارج و به قطر انتقال یافتند، مورد استقبال قرار گرفتند.
در هواپیمای قطری حامل پنج آمریکایی زندانی در ایران سیامک نمازی، عماد شرقی، مراد طاهباز و دو شهروند دیگر که به خاطر مسائل خانوادگی نخواستهاند نامشان رسانهای شود به همراه دو تن از اعضای خانواده نمازی و طاهباز که ممنوعالخروج شده بودند، حضور داشتند.
جو بایدن، رئیس جمهوری ایالات متحده، به مناسبت آزادی پنج شهروند آمریکایی زندانی در ایران با انتشار بیانیهای اعلام کرد سرانجام این پنج شهروند آمریکایی «بیگناه» که در ایران زندانی بودند به خانه بازمیگردند.
سیامک نمازی، یکی از پنج شهروند آمریکایی که بعد از آزادی از زندانهای جمهوری اسلامی وارد قطر شده، در بیانیهای ضمن توصیف شرایط دشوار آنچه در طول هشت سال زندان به او گذشته از جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا تقدیر کرد.
نمازی خطاب به آقای بایدن گفت: «از شما تشکر میکنم که در نهایت جان شهروندان آمریکایی را بالاتر از سیاست قرار دادید. ممنون که به این کابوس پایان دادید. ممنون که ما را به خانه آوردید. متشکرم! متشکرم! متشکرم!»
آنتونی بلینکن، وزیر امور خارجه ایالات متحده در توییتی با اشاره به «آزاد شدن پنج شهروند آمریکایی بهناحق زندانی شده» در ایران، گفت که جمهوری اسلامی «هرگز درباره سرنوشت باب لوینسون پاسخ نداد» و «امروز (دوشنبه) احمدینژاد رئیس جمهوری پیشین ایران و وزارت اطلاعات و امنیت» جمهوری اسلامی را «در اقدامی برای پاسخگو کردن آنا درباره بازداشتهای غیرقانونی تحریم کردیم.»
همچنین، غزاله شارمهد، دختر جمشید شارمهد، با انتقاد شدید از این که برخی زندانیان دوتابعیتی، از جمله پدرش جمشید شارمهد که به اعدام محکوم شده، در این توافق لحاظ نشده بودند، از دولت آمریکا خواست به جای وضع تحریم، آمریکاییهای زندانی را به حال خود رها نکند.
او همچنین پیش از این به صدای آمریکا گفته که خیلی از مقامات کنگره و سنای آمریکا درباره «معامله با جمهوری اسلامی» چیزی نمیدانستند و «وقتی میفهمیدند که چه اتفاقی درباره پدر من دارد میافتد و ربوده شده و الآن دارند او را میکشند»، گفتند که درباره پیگیری وضعیت او «همکاری خواهند کرد.»
حسین آقایی، پژوهشگر روابط بینالملل و امور استراتژیک، درباره آزادی زندانیان ایرانیتبار آمریکایی در گفتوگو با صدای آمریکا و خطاب به دولت ایالات متحده گفته است: «شما چرا پول به جمهوری اسلامی میدهید؟ میتوانید همین تبادل زندانیان را با جمهوری اسلامی انجام دهید بدون این که پول به جمهوری اسلامی بدهید.»
همچنین، اینگر اندرسن، بالاترین مقام محیط زیستی سازمان ملل متحد، پس از آزادی مراد طاهباز، خواستار آن شد که نیلوفر بیانی، کارمند سابق برنامه محیط زیست سازمان ملل، و سایر کنشگران محیط زیستی که در زندان هستند، آزاد شوند.
کاوه مدنی، مدیر اندیشکده آب سازمان ملل، در پیامرسان «ایکس» نوشت: «مراد طاهباز آزاد شد، به امید آزادی دیگر زندانیان بیگناه محیط زیستی.»
آزاده مختاری، روزنامهنگار نیز گفت: «اما هومن جوکار، امیرحسین خالقی، سام رجبی، طاهر قدیریان، نیلوفر بیانی، سپیده کاشانی» دیگر زندانیان این پرونده محیطزیستی «همچنان در حصر هستند» چرا که «آنها دوتابعیتی نیستند.»