با وجود هشدارهای پیشین درباره وقوع «فاجعه انسانی» با واگذاری بخشی از زندان قزلحصار به زندان مرکزی کرج، گزارش‌های رسیده به صدای آمریکا حاکی از آغاز روند انتقال زندانیان «با هدف نامشخص» است و احتمال دارد این جابه‌جایی شامل حال زندانیان سیاسی نیز بشود.
بنا بر این گزارش ارسالی به صدای آمریکا در روز سه‌شنبه دوم بهمن، در شرایطی، «از چند روز گذشته روند جابه‌جایی و انتقال زندانیان واحد چهار قزلحصار به سایر واحدها و واگذاری این واحد به ندامتگاه مرکزی کرج آغاز شده است» که آنها با هزینه شخصی خود این واحد را تعمیر کرده بودند.
یک منبع آگاه، تصمیم مقامات سازمان زندان‌های جمهوری اسلامی ایران مبنی بر جابه‌جایی زندانیان قزلحصار در استان البرز را «به خاک سیاه نشاندن» آنان توصیف کرد.
بنا بر این گزارش، اقدام به جابه‌جایی زندانیان «تحت فشار و اعمال نفوذ» مدیرکل زندان‌های استان البرز صورت گرفته و «انتقال حدود ۹۷۰ زندانی» شروع شده است.
این منبع مطلع همچنین تأکید کرد که این جابه‌جایی‌ها در حالی است که «انجام تعمیرات ضروری در سالن‌های ۲۲ الف و ب در واحد چهار» زندان قزلحصار با صرف «هزینه‌ای حدود ۲۰۰ میلیون تومان، تماما از جیب خود زندانیان تأمین شده بود» اما «پس از پایان تعمیرات، زندانیان با صدور یک دستور فوری مجبور به جمع‌آوری لباس‌ها و وسایل خود شدند» و «به واحدهای دیگر قزلحصار منتقل شدند، جایی که زندانیان حاضر نیز با کمبود شدید فضا و امکانات اولیه دست‌وپنجه نرم می‌کنند.»
در این گزارش همچنین تأکید شده که هدف مقامات از جابه‌جایی زندانیان این بند، «همچنان نامشخص است» و «این جابه‌جایی زندانیان را در شرایطی قرار داد که در فضایی بسیار محدودتر از قبل تلنبار شوند» و «انتقال وسایل شخصی زندانیان نیز ممنوع اعلام شد و وسایل آنان در سالن‌ها باقی ماند.»
به گفته این منبع، وسایل مورد اشاره که زندانیان اجازه نیافته‌اند آنها را با خود ببرند، به «ارزش تقریبی ۵۰۰ میلیون تومان، شامل ۲۴ یخچال، ۱۵ تلویزیون، ۱۲ کولر، حدود ۳۵ فرش و حجم زیادی از وسایل شخصی دیگر» است که به گفته منبع مطلع «مانند خرابه‌های جنگی رها شده بودند» و «به اصطلاح "ملّاخور" شد و به هزینه‌های ناترازی بودجه استانداری و مدیریت زندان‌های کرج اختصاص یافت.»
این منبع همچنین اعلام کرد که بسیاری از زندانیان مذکور «به خاطر جرایم خُرد مواد مخدر» تحت بازداشت هستند و در حال حاضر «حتی از حداقل امکانات نظیر جایی برای خوابیدن، لباسی برای پوشیدن، و فضایی برای نفس کشیدن نیز محروم» شده‌اند.
در این گزارش همچنین تأکید شده است که «احتمال جابه‌جایی زندانیان سیاسی بند ۲۱ واحد ۴ زندان قزلحصار به مکانی نامعلوم وجود دارد» در حالی که «این زندانیان طی ۱۸ ماه گذشته تاکنون سه بار از زندان گوهردشت به اوین، از اوین به بند امن قزلحصار، و از بند امن به واحد ۴ قزلحصار تبعید و منتقل شده‌اند و وسایل آنان در هر جابه‌جایی به غارت رفته است.»
منبع مطلع همچنین تأکید کرد که گویی برای استاندار البرز و مدیرکل زندان‌های این استان«این وضعیت اهمیتی ندارد، چرا که حقوق انسانی زندانیان به وضوح نادیده گرفته می‌شود» و «با سوءاستفاده از شرایط زندانیان، به دنبال منافع شخصی و مالی خود هستند.»
در روزهای گذشته، گروهی از زندانیان سیاسی درباره وقوع «فاجعه انسانی دیگری در زندان قزلحصار» و «پیامدهای فاجعه‌بار» واگذاری واحد ۴ این زندان، به زندان مرکزی کرج هشدار داده و فاش کرده بودند که تنها در یک واحد از قزلحصار، «۱۶۰۰ محکوم به اعدام» نگهداری می‌شوند.
پس از تأیید تخلیه زندان رجایی‌شهر و خارج کردن زندانیان از آن، هدیه کیمیایی، روزنامه‌نگار و تحلیلگر مسائل ایران، به صدای آمریکا گفته بود که این زندان «کارنامه جنایت‌های جمهوری اسلامی» است و حکومت «دارد اسناد جرم را نابود می‌کند.»
در این حال، مجتبی عبداللهی، استاندار البرز، مدعی شده بود که انتقال زندان‌های رجایی‌شهر و سپس قزلحصار از استان البرز به استان تهران به دلیل «دغدغه مسئولان و مطالبه مردم» صورت گرفته است.
