شامگاه چهارشنبه دوم فروردین ماه ۱۴۰۲، پرتاب اولین موشک ساخته شده با استفاده از چاپگر سه بعدی از یک پایگاه موشکی در فلوریدا انجام شد.
البته تنها سه دقیقه پس از شلیک، این موشک در حالی که هنوز فاصله زیادی با مدار زمین داشت در اقیانوس اطلس سقوط کرد، به گفته شرکت سازنده تمام قطعات این موشک توسط نخستین دستگاه چاپگر سه بعدی فلزی که پیشتر توسط همین شرکت و شش سال پیش ساخته شده بود تولید شدهاند.
این سومین تلاش ناکام برای پرتاب این موشک ۳۳متری بود که حتی موتورهایش هم با استفاده از چاپگر سهبعدی ساخته شده بودند.
اما چاپگرهای سه بعدی در طول سالهای گذشته سر و صدای زیادی را به پا کردهاند، تقریباً با تکامل این نوع از چاپگرها همه چیز حتی در خانهها هم قابل ساخت است، اما چیزی که در طول سالهای گذشته سبب نگرانیهای امنیتی شده است در بعضی از ویدئوهای یوتیوبی، قابل مشاهده است.
مثلا ویدئویی که یک شلیککننده راکت که با استفاده از یک چاپگر سهبعدی ساخته شده است به نمایش میگذارد.
حتی انواع کوچکتر این چاپگرها توانایی ساخت قطعات مختلف اسلحه را هم دارند، اسلحههایی که تا کنون با نام ارواح یعنی اسلحههایی که شماره سریال خاصی ندارند و قابل پیگیری نیستند به یکی از معضلات امنیتی تبدیل شده بودند حالا دیگر خیلی راحت تنها با داشتن یکی از این چاپگرها قابلیت تولید انبوه را دارند.
برای همین هم جو بایدن رئیس جمهوری ایالات متحده تمام تلاش خود را برای کنترل این مدل از اسلحهها به کار بسته و دولت فدرال آمریکا از اوت ۲۰۲۲ تمامی اسلحههایی را که به اصطلاح پرینت هم شدهاند را مستلزم داشتن شماره سریال کرده است.
البته قطعا کسی که میخواهد جرمی را مرتکب شود از هیچ قانونی هم پیروی نمیکند اما سعی دولت فدرال این است تا با وضع قوانینی بتواند بر این بازار کنترل داشته باشد.
هدف از ساخت چاپگرهای سه بعدی دست یافتن سریعتر به الزاماتی بوده که پیشتر هم نیاز به نیروی انسانی بیشتر داشتند و هم زمانبر بودهاند، از تجهیزات و پروتزهای پزشکی گرفته تا خلق آثار هنری ولی حالا به نظر میرسد باید نگران این بود که مبادا یکی از این چاپگرها در اختیار یک گروه تروریستی قرار بگیرد، چرا که امکان ساخت اسلحه دستی تا موشک قارهپیما را برای آنها فراهم میکند.