سناتور مارشا بلکبرن، از ایالت تنسی در گفتگویی با صدای آمریکا، گفت که ایران در کنار روسیه، چین و کره شمالی بخشی از «محور جدید شرارت» است. کامبیز توانا مصاحبهای با او کرده است که در زیر میخوانید.
چندی قبل در جریان بررسی حضور نیروهای دریایی آمریکا در کمیته سنا، بیشتر به تهدید چین اشاره شد ولی حرفی از ایران به میان نیامد. با توجه به حرکتهای دریایی اخیر ایران و حتی گزارشها در مورد تلاش برای فروش تسلیحات به ونزوئلا، آیا ایران را هم در این فهرست تهدید قرار میدهید؟ و اگر آری در مورد آن چه باید کرد؟
اول از همه ما باید به ایران به عنوان بخشی از محور جدید شرارت نگاه کنیم. اگر به روسیه، چین، ایران و کره شمالی نگاه کنیم، درمییابیم که آنها محور جدید شرارت هستند. همان طور که گفتید در مورد چیدمان نیروهای دریایی که دیروز در مورد آن جلسه داشتیم، تمرکز زیادی روی چین و روی نیروی دریایی و متحدان آنها بود و این که چطور از دیپلماسی استفاده کرده و آبراهی راه انداختهاند تا حوزه دستیابی خود را به لحاظ نظامی افزایش دهند. پس شما بیشتر در مورد کاری که با همکاری هستههای غیرنظامی مرتبط با ارتش خود، متحدان نزدیک و شرکا خود از جمله روسیه، کره شمالی و ایران میکنند، خواهید شنید.
فکر میکنید آمریکا به مذاکرات با دولت جدید ایران باید ادامه دهد؟
وقتی در مورد ایران بحث میشود و با توجه به آمدن رئیسی، رئیس جمهوری منتخب، ما خیلی نگران هستیم. ما میدانیم از او به عنوان «قصاب تهران» یاد میشود، میدانیم هزاران تن را کشته است، افرادی زیر سن قانونی که به دستور او کشته شدهاند، و به قطع میدانیم او قصد ندارد به هیچ شکلی از مذاکره و رسیدن به نوعی توافق، پیروی کند. از این رو به نظرم جایز نیست که این گفتوگوها ادامه پیدا کند.
نظرتان در مورد رفع تحریمها چیست؟ اگر دولت جو بایدن بخواهد به توافقی با ایران برسد، ناگزیر به رفع تحریمها خواهد بود و ضمن این که تحریمهای ایران فقط به موضوع هستهای محدود نمیشود و حوزههایی مانند نقض حقوق بشر و یا حمایت از تروریسم را در برمیگیرد.
تحریمهایی که علیه ایران وضع شده، در حال حاضر باید به همان شکل باقی بمانند. باید بررسیها برای افزایش دامنه تحریمها و با توجه به فعالیتهای دولت ایران، دنبال شود. به نظرم مهم است که دولت ایران و آیتالله و یکپارچگی قدرت که در ایران در حال شکلگیری است را از مردم ایران که به واقع تحت این رژیم زجر میکشند، جدا کنیم.
با توجه به این که شما یکی از حامیان کارزار فشارحداکثری علیه ایران بودید، نظرتان در مورد آن چیست؟ درست است فشار زیادی به نظام جمهوری اسلامی وارد کرد ولی در ابعاد فعالیت هستهای و حمایت از نیروهای نیابتی ایران فعالیت خود را بیشتر کرد. آیا فکر میکنید کارزار فشار حداکثری دستاوردی هم داشت؟
مناسب است که تحریمها را ادامه داد و دامنه آن را گستردهتر کرد. ایران متخاصمترین حامی حکومتی تروریسم در جهان است. کافی است به ارتباطهایشان با حماس و حزبالله نگاه کنید. این چیزی است که برای ما مایه نگرانی است. روند متخاصم یکپارچگی قدرت در ایران چیزی است که باید مایه نگرانی هرکسی و نه فقط در خاورمیانه که برای متحدان ایالات متحده در سرتاسر جهان باشد.
در مورد مذاکرات غیرمستقیم فعلی آمریکا و ایران، ما در رسانهها خیلی خبر خاصی در این مورد نمیشنویم. ولی شما در جایگاهتان به عنوان سناتور آیا اخباری دریافت میکنید و اگر آری، میتوانید چیزی از آن را با ما در میان بگذارید؟
من خبری ندارم که با شما همرسان کنم ولی میخواهم این نکته را بگویم که به نظرم این مذاکرات نامناسب است. من و شماری از همکارانم طرحی مطرح کردهایم که دولت جو بایدن موظف میشود در مورد هرگونه توافقی که با دولت ایران به دست میآورد، مانند رفع تحریم که به ایران میدهند، به سنای ایالات متحده بازگردد. ما فکر میکنیم این مهم است که انجام شود. ما همچنین فکر میکنیم دولت بایدن باید پا پیش گذاشته و این انتخابات خطا را که در ایران روی داده، محکوم کند.
در مورد طرحهای پیشنهادی خود در سنا در مورد ایران گفتید. آیا مطمئن هستید این طرحها به موقع تصویب خواهند شد تا هرگونه توافقی با ایران را به لحاظی بتوانید تحت نوعی کنترل قرار دهید؟
ما امیدواریم طرح ما جلو برود. ما آگاه هستیم که نوعی ناامیدی از سوی دموکراتها و جمهوریخواهان و به قطع شمار زیادی از شهروندان آمریکا که از فعالیتهای ایران ناامید شدهاند، وجود دارد.
نظرتان در مورد خروج نیروهای نظامی آمریکایی از افغانستان و نحوه آرایش نظامی که دولت جو بایدن دنبال میکند، چیست؟
من در مورد کاری که دولت دارد میکند و یک تاریخ دقیق میدهند، مخالف هستم. ما میدانیم که وقتی ما مکانی را ترک کنیم، چالشهایی شکل میگیرد تا آن خلاء را پر کنند. نگرانیهای خیلی زیادی در مورد طالبان و تخاصم آنها در افغانستان وجود دارد.
به عنوان سوال آخر و در مورد افغانستان، این کشور مرز بزرگی با ایران دارد ولی ما چیزی در مورد نقش ایران در آینده افغانستان از سوی دولت جو بایدن نمیشنویم. آیا فکر میکنید رفع تحریم یا مذاکره با ایران کمکی به خروج نظامی آمریکا از افغانستان میکند؟
نه. ما فکر نمیکنیم که هرگونه نزدیکی با ایران به نفع ایالات متحده باشد. در واقع ما بسیار نگران چین و ایران و رابطه آنها در مورد افغانستان هستیم. چرا که چین هیچ چیزی بیشتر از این نمیخواهد که راهی به تهران داشته باشد و برای داشتن چنین راهی، باید از افغانستان گذر کرد. پس ما به دقت به نظاره این وضعیت ادامه میدهیم.