جیسون پوبلت، وکیل شماری از گروگانهای آمریکایی در ایران، با اشاره به مذاکرات غیرمستقیم ایران و آمریکا میگوید باید ابتدا از جمهوری اسلامی خواسته شود که همه گروگانها را از ایران آزاد کند و اگر دوباره چنین کاری کرد، همه توافقهای قبلی با این کشور لغو شود.
جیسون پوبلت در گفتوگویی اختصاصی با کامبیز توانا از بخش فارسی صدای آمریکا تاکید کرد که جمهوری اسلامی ایران، گروگانگیری را به عنوان ابزار استفاده میکند و این جنایت علیه بشریت است.
وکیل شماری از گروگانهای آمریکایی گفت: «چیزی که سریع میتواند انجام شود، توافق در مورد گروگانها است. آنها را آزاد کرده و توافق کنید که اگر از این به بعد به یک شهروند آمریکایی دیگر دست بزنید، هر دستاوردی که در این مذاکرات به دست آورده باشیم، صفر میشود و از آن خارج میشویم.»
از آقای پوبلت پرسیده شد: «در حالی که مذاکرات با ایران در جریان است، شاهد هستیم که حرفی از گروگانهایی که الان در ایران هستند زده نمیشود. آیا باید موضوع گروگانها اولویت اول و مرکز مذاکره باشد؟» وی در پاسخ گفت: «تشکر میکنم از صدای آمریکا برای تمرکز و توجه به این موضوع مهم و بله، این موضعی بود که ما در دولت اوباما و زمانی که من روی برخی از این پروندهها کار میکردم داشتیم، در دولت ترامپ و البته همین امروز. این موضوع باید اولین محور هرگونه گفتوگو با ایران باشد. حتی در مقطعی باید شرط حتی نشستن سر میز مذاکره با ایران باشد چرا که صادقانه بگویم، بازگشت گروگانها به خانه، فقط بحث اراده سیاسی است و نه این که چه زمانی و چگونه. شما شرط را جلویشان میگذارید و بگویید تا وقتی گروگانها آزاد نشدهاند، هیچ خبری از مذاکره در کار نخواهد بود.»
جیسون پوبلت گفت: «در مورد مذاکرات فعلی که در وین در اتریش در جریان است، فکر کنم الان پنج دور از آن در جریان است و امیدوارم این موضوع در آن مطرح شده باشد. میدانم که برخی مقامات رسمی دولت گفتهاند به طور موازی این مسئله را دنبال میکنند که به نظرم اشتباه است. این موضوع باید محور اصلی مذاکرات باشد و راستش را بگویم، چرا ایالات متحده آن طرف خیابان در یک هتل نشسته است؟ تمامی کسانی که بخشی از قضیه هستند باید با هم گفتوگو کنند. تا وقتی که گفتوگو این شکلی باشد و صرف نظر از این که مذاکرات در مورد چیست، دستاوردی از آن بیرون نمیآید. تا وقتی هم که ننشسته و در مورد گروگانها صحبت نکرده باشند، نباید هیچ گفتوگویی در کار باشد.»
او افزود: «ما نیاز به اراده سیاسی و شجاعت اخلاقی برای بازگرداندن این مردان و زنان به خانه داریم و نه فقط شهروندان آمریکایی، (که بقیه آنهایی که در بند هستند). این تجربه من در کار در پرونده نزار زکا و شیوه وانگ بود. الان روی پرونده جمشید شارمهد کار میکنیم که خانواده او در کالیفرنیا هستند. خیلی از خانوادههای دیگر هستند از جمله نمازی و دیگران. این موضوع فقط باید یک محور باشد. این وزارت خارجه ایالات متحده است و توجهشان باید اول روی شهروندان آمریکا باشد.»
«نبايد اجازه داد ایران قواعد بازی را تعیین کند»
جیسون پوبلت در پاسخ به این که وقتی بحث آزادی گروگانها مطرح میشود، برخی ممکن است بگویند این مذاکرات در مورد هستهای است و جای موارد دیگر برای مذاکره نیست. چه پاسخ یا واکنشی به این گفته میتوان داشت؟ گفت: «اولین چیزی که میگویم این است که وقتی نام وزارتخانهای وزارت خارجه ایالات متحده باشد، پس باید کارش روی شهروندان آمریکایی و منافع آمریکایی متمرکز باشد چون اسمش وزارت جهان ایالات متحده نیست. این اولین چیزی است که میگویم و همین را به مقامات رسمی دولت اوباما، مقامات رسمی دولت ترامپ و حالا هم به مقامات رسمی دولت بایدن میگویم.»
او افزود: «نکته دوم این است که ما نباید اجازه بدهیم مذاکرات بر اساس بازی ایران باشد. چند کشور هستند که در مذاکرات هستند. دو کشور از این مجموعه یعنی روسیه و چین، همین حالا شهروندان آمریکایی را در گروگان خود دارند. چون مذاکرات در محورهایی خاص است دلیل نمیشود در مورد همه موارد صحبت نکرد. این باید یک اولویت جهانی و بینالمللی باشد و به نظر من موضوع اراده سیاسی است. شما موضوعات را روی میز میگذارید که فکر میکنید اول روی آن باید صحبت کرد. ایران یک عضو برابر نیست. ایران تحت قوانین ایالات متحده، کشور حامی ترور است. من به عنوان یک شهروند آمریکایی برایم توهینآمیز است که ما با آنها مذاکره میکنیم - به خاطر دستهبندیای که در آن قرار گرفتهاند.»
جیسون پوبلت گفت: «ولی بگذارید از موضوع منحرف نشویم، و به نظرم البته باید درهای دیپلماسی باز باشد. ولی ما باید با ایران طوری رفتار کنیم که هست و نه کشوری که ما دلمان میخواهد باشد. وقتی آنها به درون اتاق میروند تا با دیپلماتهای دیگر کشورها صحبت کنند، من به نظرم برابر نیستند چرا که گروگانگیری میکنند. این جنایت علیه بشریت است. به عنوان وکیل و حامی حقوق دراین گونه موارد میگویم که این بحث که نباید حالا در مورد این حرف زد چون چارچوبش نیست، نادرست است.»
«جدا کردن موضوع گروگانها از دیگر موارد اشتباه است»
او افزود: «و در نهایت، بخشهای مختلف دولت از جمله کنگره و قوه مجریه هر دو در مورد رفتارهای بدخواهانه ایران حرف زدهاند و گفتهاند ایران چه رفتارهای بدی دارد. این رفتارها در همین مذاکرات هم مطرح میشود. گروگانگیری باید بخشی از این مذاکرات و نباید موضوع جدا یا موازی باشد. صادقانه بگویم هر سه دولت آمریکا که صحبتش شد، این اشتباه را کردند و سعی کردند این موضوع را جدا مطرح کنند. دولت بایدن در آخر گفت حقوق بشر، یکی از قویترین یا بالاترین اولویتهای وزارت خارجه خواهد بود. خوب همین حالا دقت کنید که ما وزارت خارجه ایالات متحده داریم و نه وزارت جهان ایالات متحده. شهروندان آمریکایی را گروگان گرفتهاند و به نظر من این تنها موضوعی است که باید در مورد آن حرف زده شود. بازگرداندن شهروندان آمریکایی به خانه کار دشواری نیست. فقط باید آن را در صدر فهرست قرار دهیم. اگر این کار را کنیم، هیچکسی پشت سر نمیماند و هیچکس نباید پشت سر بماند. اگر ما به هرگونه به توافقی به ایران برسیم که البته گفتنی است آن را نقض خواهند کرد و هرچه با امضا کنیم را نقض خواهند کرد. و وقتی میدانیم وارد چنین چیزی داریم میشویم، چرا اول شهروندان آمریکایی را به خانه بازنگردانیم؟ همین امروز.»
این وکیل دادگستری ادامه داد: «اگر حرف کارشناسان درست باشد، مذاکرات هستهای به هیچوجه در نزدیکی راه حل نهایی نیست و آنها تروریسم را هم متوقف نمیکنند. اینها چیزی نیست که امروز بتوانیم برای آن کاری کنیم و پروژهای طولانی مدت است. چیزی که سریع میتواند انجام شود، توافق در مورد گروگانها است. آنها را آزاد کرده و توافق کنید که اگر از این به بعد به یک شهروند آمریکایی دیگر دست بزنید، هر دستاوردی که در این مذاکرات به دست آورده باشیم، صفر میشود و از آن خارج میشویم. مانند کاری که پرزیدنت ترامپ در ۱۸ مه سال ۲۰۱۸ کرد. این باید موضع دولت ایالات متحده باشد. اگر شهروندان آمریکایی را گروگان بگیرید، ما با شما حرف نخواهیم زد. ما در موضع برابر نیستیم؛ اگر ایران میخواهد به جامعه کشورهای آزاد بپیوندد، آنها باید این رفتار را تغییر دهند.»
جیسون پوبلت در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که «روسیه و چین هم شهروندان آمریکایی را گروگان میگیرند ولی در این مذاکرات هم حضور دارند و آیا این که موضوع گروگانها مطرح نمیشود، چه پیامی برای روسیه و چین دارد؟» گفت: «این که با ایران صحبت میکنند و موضوع گروگانها را مطرح نمیکنند در حالی که روسیه و چین بخشی از گفتوگوها هستند و آنها هم شهروندان آمریکایی را گروگان میگیرند، پیام بسیار بدی میفرستد. این همان پیامی است که برخی از ما در حمایت از گروگانهایی که گرفته شدهاند، بارها و بارها گفتهایم. اگر شما غیرقانونی شهروندان آمریکایی را در هر جای این جهان دستگیر کنید، این باید یک اولویت باشد. این مذاکراتی که در آن حاضر هستند بسیار پیچیده است و زمان زیادی خواهد گرفت و امروز یا فردا نهایی نمیشود. شما باید کسانی که با آنها مذاکره میکنید را تحت فشار بگذارید که این یک اولویت است.»
او افزود: «اگر ما نتوانیم از شهروندان آمریکایی در مقابل زورگوی خاورمیانه که ایران است حمایت کنیم، فکر کنید روسیه چه خواهد کرد؟ فکر میکنید وقتی با چینیها دیدار میکنیم تا در موضوعی متفاوت در مورد گروگانها با آنها صحبت کنیم، چه خواهند گفت؟ آنها این را مطرح میکنند و اینها به هم مرتبط هستند. این باید یک اولویت ملی باشد. امروز ابزارهای قانونی مناسبی در اختیار داریم. از جمله قانون گروگانگیری باب لوینسون و کارهای دیگری هم هست که میتوانیم بکنیم. ولی مهمترین کاری که میتوانیم و باید به عنوان مردم و کشور بکنیم، حمایت از این شهروندان آمریکایی است بدون توجه به این که کجا گروگان گرفته شدهاند. و اگر معنایش بشود معامله فعلی در وین برای آزادی گروگانها باشد، خوب است و نتیجه مثبتی از مذاکرات با ایران بیرون میآید.»
جیسون پوبلت در ادامه گفت: «چرا که بار دیگر میگویم من نظر پایینی در مورد ایران دارم و آنها هیچ وقت به تعهدات خود عمل نمیکنند. به محض این که توافق را امضا کردند و پایشان را بیرون گذاشتند، شروع به نقض آن میکنند. این نظر شخصی من است، بقیه با من مخالف هستند ولی ایران دست از گروگانگیری برنداشته است. برعکس، تازه از ان به عنوان تاکتیکی در مذاکرات خود استفاده میکنند. چرا حالا ما این را مطرح نمیکنیم و چرا روسیه و چین را در همین استاندارد نگه نمیداریم؟ ما باید روسیه و چین را هم در همین وضع نگه داشته و درخواست کنیم گروگانهای آمریکایی در روسیه و چین آزاد شوند.»
«اگر رئیس جمهوری ایالات متحده درخواست کند، دولت فدرال میتواند گروگانها را آزاد کند»
جیسون پوبلت در مورد ابزارهای قانونی ممکن برای آزادی گروگانهای آمریکایی گفت: «یک قانون قدیمی وجود دارد که در ادبیات مدرن به آن میشود گفت قانون گروگانها که برمیگردد به سال ۱۸۶۸ که تصویب شد و شاید باورتان نشود ولی در مورد کانادا بود و وارد جزئیات آن نمیشوم. ولی قانونی کوتاه بود و به طور اخص و دقیق به رئیس جمهوری ایالات متحده اجازه میدهد. متن این قانون میگوید رئیس جمهوری وظیفه دارد از دیگر دولتها بخواهد چرا شهروندان آمریکا به شکل غیرقانونی به زندان افتادهاند و باید هر اقدام لازم و مقتضی را بردارد تا آن شهروندان آمریکاییها را آزاد کند. این قانون نمیگوید رئیس جمهوری میتواند اعلان جنگ بدهد چون این حقی است که در اختیار کنگره است ولی رئیس جمهوری ایالات متحده قدرت زیادی دارد که نه فقط قدرتی است که از سوی قانون اساسی به او اعطا شده، که کنگره فضای آن را برای این که میخواهد در مورد گروگانها چه چیز روی دهد، باز کرده است.»
او افزود: «هم من هم خیلی از فعالان حوزه گروگانها از این عبارت و شجاعت اخلاقی استفاده میکنند. این چیزی است که از بالا باید بیاید. ما تفاوتهایی از سوی چند دولت که روشهای متفاوتی در مقابله با این قضیه داشتهاند، شاهد بودیم. این نه یک موضوع مربوط به جمهوریخواهان است و نه دموکراتها. این یک موضوع برای آمریکاییها است که باید در صدر و از سوی رئیس جمهوری بگذاریم. اگر رئیس جمهوری ایالات متحده به تیم خود بگوید این چیزی است که میخواهد انجام شود، آنوقت تمام قدرت دولت فدرال و زنجیره افراد کاری که لازم است را انجام میدهند تا این شهروندان آمریکایی را بازگردانند.»
جیسون پوبلت گفت: «در مورد ایران فکر میکنم این عصبانیکننده است که شهروندان آمریکایی از زمان توافق اولی هستهای برجام آنجا در ایران در بند بودهاند. این خطا است. آنها باید آن را عوض کنند و از بالا میآید. اگر پرزیدنت بایدن به تیم خود بگوید من میخواهم این انجام شود، میخواهم قبل از امضای هرگونه توافقی این آمریکاییها آزاد شوند، همان روی خواهد داد. من آن را تضمین میکنم. من فکر نمیکنم این الان روی داده و این که بگوییم اولویت نیست و موازی با این مذاکرات دنبال میکنیم و نماینده ویژه در امور گروگانها داریم، همه خوب است و ما میخواهیم که انجام شود. ولی باید از بالا به آن اولویت داده شود و فقط هم نباید دیپلماسی باشد.»
«ایران با گروگانگیری شروع کرد، علنی گفته گروگانگیری جوابگو است و به آن ادامه میدهد»
جیسون پوبلت در پاسخ به این پرسش که جمهوری اسلامی ایران در سال ۱۹۷۹ حضور جهانی خود را با گروگانگیری اعلام کرد و گروگانهای آمریکایی را برای ۴۴۴ روز نگه داشت. با گذشت ۴۲ سال هنوز هم همین کار را میکند. در آمریکا قوانین جدید و خوبی مانند قوانین مگنیتسکی وجود دارد ولی علت این که این رفتار ایران عوض نشده چیست؟ گفت: «چون اعضای مسئول جامعه جهانی به آنها اجازه دادهاند این کار را بکنند. برای مثال همین توافق هستهای که اصل و شروع آن از دولت بوش شروع شد و در دولت جمهوریخواهان بود که ایده مطرح شد که میتوان با ایران دیپلماسی داشت و آنها هم انرژی هستهای غیرنظامی داشته باشد و باید با آنها وارد مذاکره شد چون اگر این کار را نکنیم میروند و خودشان نیروگاه هستهای میسازند. تمامی این روند جوابگو نبود و ایران در تمامی آن از ان نفع برد.»
او در ادامه گفت: «به نظرم بخشی از آن این است که موضوع قانون نیست، بحث هم قضیهای حقوقی نیست این یک مسئله سیاسی است و اروپاییها در واقع که برای آنها نسبت به ما، مشکلی نزدیکتر است، بخش زیادی از این به آنها بازمیگردد. آنها با یک انتخاب روبرو هستند آیا میخواهند نفت ارزان از ایران بخرند که تهش همین است و خیلی از آن ریشه در اقتصاد دارد. آنها میخواهند نفت ارزان از ایران بخرند، با روسیه معامله کنند و ثبات منطقه را جدی نگیرند. اگر بخواهند میتوانند آن را انجام دهند ولی چرا آمریکا باید بخشی از آن باشد؟ و فکر میکنم چیزهایی از سال ۱۹۷۹ به بعد عوض شده است و حق با شما است، ایران گروگانگیری را به عنوان یک ابزار تکمیل کرده و البته باید گفت آنها به آن اعتراف هم کردهاند.»
جیسون پوبلت افزود: «ما ویدئوهایی دیدیم از فرماندهان سپاه پاسداران انقلاب اسلامی که علنی میگویند گروگانگیری جواب میدهد و آنها میدانند جواب میدهد. بار دیگر میگویم قانون در این میان مسئله نیست و قانون هم آن را حل نخواهد کرد. چیزی که آن را حل میکند به نظرم، تلاش با رهبری ایالات متحده با همیاری متحدان در منطقه است که این موضوعات را در اولویت قرار میدهد. آینده ایران و این که چه دولتی داشته باشند، برعهده مردم ایران است و ما نمیتوانیم اراده خود را بر آنها تحمیل کنیم. این راهی است که آنها باید انتخاب کنند. خیلی انسانهای شجاعی در خارج و داخل از ایران هستند که میخواهند فردایی نوین برای ایران ایجاد کنند ولی این بر عهده مردم ایران است و نه ایالات متحده، نه اروپاییها و این آنها هستند که باید انتخاب کنند.»
او در ادامه گفت: «ولی در مورد موضوع مهمی مانند گروگانها و فعالیتهای بدخواهانه در نیمکره غربی که میدانیم ایران در آنها دست دارد - مکانهایی مانند ونزوئلا و کوبا - ایران را باید پاسخگو نگه داشت. و به باور من تا وقتی این موضوعها و در این مورد گروگانها، اولویت بندی نشود، این باید یک پیششرط برای هرگونه مذاکره با آنها باید باشد. آنها سزاوار نشستن سر آن میز با آن قدرت یا دستکم چند تای آنها نیستند. من نمیتوانم در مورد چین و روسیه این را بگویم چون آنها هم گروگانهایی در اختیار دارند. ولی ما باید این قدر صادقانه و پیشاپیش با ایران باشیم. اگر این کار را نکنیم، نمیتوانیم گروگانهایمان را به خانه بازگردانیم. و در مورد وضعیت در ایران، این برعهده مردم ایران است و آنها هستند که باید انتخاب کنند و وقتی آن انتخاب را کردند، من اطمینان دارم جهان آزاد پشت آنها میایستد.»