داریوش عمران، پدر امید عمران دانشآموز بازداشتشده در مشهد، میگوید مقامات قضایی جمهوری اسلامی به پسرش اتهام واهی «آتش زدن ماشین پلیس» زدهاند؛ در صورتی که به گفته او «همه میدانیم» این اقدامها کار خود «عوامل نفوذی» حکومت است تا بتوانند مردم را سرکوب کنند.
آقای عمران، زندانی سیاسی پیشین که اکنون خارج از ایران زندگی میکند، در گفتوگو با بخش فارسی صدای آمریکا از خانوادههای بازداشتشدگان میخواهد سکوت نکنند و نام بچههایشان را رسانهای کنند.
با گذشت بیش از ۵۰ روز از بازداشت امید عمران، مقامات قضایی اجازه نمیدهند وکیل انتخابی پرونده را به عهده بگیرد و به گفته آقای عمران، با وجود تهیه وثیقه تعیینشده و ارائه آن به «شعبه ۹۰۱ دادگاه انقلاب» مشهد، وثیقه پذیرفته نشده و بازداشت فرزند نوجوانش ادامه دارد.
او در شرح نحوه بازداشت پسرش میگوید، مدیر در مدرسه سرود «سلام فرمانده» را پخش کرد و موجب واکنش دانشآموزان و شعار دادن آنها شد و دانشآموزان به طور «دستهجمعی» حین شعار دادن «در راه مدرسه» بازداشت شدند. شماری از آنها روز بعد «با سند و جریمه» آزاد شدند و عدهای، از جمله امید عمران را به «اطلاعات سپاه» تحویل دادهاند و «پس از ۲۰ روز با قرار وثیقه خیلی سنگین به زندان وکیلآباد» بردهاند.
آقای عمران با بیان این که «حدود چهار هزار و ۸۰۰ نفر در قرنطینه زندان وکیلآباد هستند»، میگوید: «شپش و ساس در آن جا بیداد میکند» و بازداشتشدگان را «در یک سوله نگه میدارند و «از نمازخانه و سالنهای ورودی و حتی سرویسهای بهداشتی برای خواب زندانیان استفاده میشود.»
به گفته داریوش عمران، «قرنطینه محیط بستهای است و امکانات بند عمومی را ندارد»؛ از جمله «امکان شستوشو ندارند» و «باید هر بار که لباس آلوده به شپش میشود، لباس نو بخرند» و به خانوادهها اجازه داده نمیشود برای بازداشتشدگان لباس ببرند.
پدر این نوجوان بازداشتشده میگوید که امکان تماس مستقیم با فرزندش را ندارد و تا مدتی پیش مادر ۸۰ سالهاش دوشنبهها «از ساعت ۶ صبح» برای گرفتن وقت ملاقات به زندان مراجعه میکرد تا بتواند «مثلا ساعت ۱۱» او را ملاقات کند؛ اما او نیز سالخورده است و شرایط جسمی مناسبی ندارد.
داریوش عمران با تأکید بر این که «هزاران و صدها نفر مثل پسر من هستند»، گفت که به بازداشتشدگان «اتهامات واهی» میزنند و «به محض این که یکی جلویشان مقاومت میکند میگویند تو لیدر اغتشاشات هستی» و به پسرش هم چنین اتهامی زدهاند.
او ضمن «واهی» دانستن اتهام نسبت داده شده به فرزندش، میگوید: «آن روز که پسرم آن جا بوده، چند ماشین پلیس آتش گرفته بوده و میگویند شما عامل آتش زدن این ماشینهای پلیس هستی» در حالی که «چنین چیزی وجود ندارد و همه میدانیم که آتش زدن بانک و این جور کارها» توسط «عوامل نفوذی رژیم» صورت میگیرد «تا بتوانند جو را سرکوب کنند.»
این زندانی سیاسی پیشین، میافزاید: «از تمام خانوادهها خواهش میکنم اسم بچههایشان خانوادههایشان را رسانهای کنند و به حرف رژیم گوش نکنند. وکیلهایی که آنها در اختیار خانوادهها قرار میدهند آنها همه مورد تأیید خود سیستم هستند. وکیل به شما میگوید سکوت کنید، سکوت نکننید. بیایید صحبت کنید تا جوامع بینالملل همه دنیا بفهمد چه دارد بر ما میگذرد.»
امید عمران، نوجوان ۱۸ ساله ساکن مشهد، رشته ورزشی پارکور را دنبال میکند و به گفته پدرش، وقتی بازداشت شده، همزمان با جریان داشتن اعتراضات، در حال رفتن به کلاس پارکور بود.
ارگان خبری مجموعه فعالان حقوق بشر در ایران اعلام کرده است که از ۲۶ شهریور تا ۱۵ آذر، ۴۷۳ نفر در اعتراضات سراسری ایران جان خود را از دست دادهاند که ۶۴ نفر از آنها کمتر از ۱۸ سال سن داشتند.
بنا بر این گزارش، شمار بازداشتشدگان در این بازه زمانی ۱۸ هزار و ۲۲۷ تن بوده است که تنها هویت سه هزار و ۶۰۳ تن از آنها مشخص شده است.