معاون وزیر بهداشت ایران میگوید که نظام دارو و درمان ایران با کمبود دستکم ۱۰۰هزار پرستار مواجه است.
عباس عبادی، معاون پرستاری وزارت بهداشت ایران با اشاره به تلاشهای صورتگرفته جهت جذب نیروی پرستاری در سالهای گذشته، میگوید که با توجه به «کمبود حداقل ۱۰۰ هزار نفر کادر پرستار» در کشور، اینگونه جذب ها تنها «مُسَکن» است.
مسئولان وزارت بهداشت و درمان جمهوری اسلامی، بارها اعلام کردهاند که همزمان با تداوم موجهای مختلف بیماری کرونا و افزایش مهاجرت کادر پزشکی و درمانی، با کمبود چشمگیر تعداد پرستار در کشور مواجه است.
دبیرکل خانه پرستار ایران اسفندماه ۱۴۰۰، با اشاره روند افزایش مهاجرت پرستاران و عدم جایگزینی این نیروها گفته بود که «امسال خروجی داشتیم اما ورودی نداشتیم؛ یعنی علیرغم اینکه به دلیل بازنشستگی، مهاجرت و ترک کار تعدادی از نیروها رفتند اما هیچ استخدامی انجام نشد.»
شریفیمقدم اذعان کرده بود که این کمبود تعداد پرستار موجب کاهش سطح ارائه خدمات به بیماران شده است. او گفته است: «کمبود نیروی پرستار باعث افزایش فشار بر نیروهای موجود میشود؛ در حال حاضر پرستاران تمام توان خود را برای کار میگذارند اما باز مردم نصف مراقبتی را که باید نمیگیرند.»
بسیاری از پرستاران از شرایط کار در ایران ناراضیاند. دریافتیهای پایین و نبود امنیت شغلی بسیاری از پرستاران را به سمت مهاجرت سوق داده در حالیکه بسیاری از کشورها همزمان با وقوع پاندمی، شرایط مهاجرت و استخدام پرستاران را تسهیل کردهاند.
این موضوعی است که از نظر دستاندرکاران امر نیز دور نمانده است.
رئیس سازمان نظام پرستاری، آذرماه ۱۴۰۰ در واکنش به موج مهاجرت نخبگان و متخصصان، موضوعی که پیشتر مسئولان جمهوری اسلامی تکذیب یا کتمان میکردند، گفته بود «کشورهای دنیا دنبال پرستاران ما هستند».
این درحالی است که روزنامه دنیای اقتصاد در شهریور ماه همان سال با انتشار گزارشی در این باره به نقل ازدبیر شورای عالی نظام پرستاری، نوشت که خروجی پرستاران «۵۰۰ نفر در ماه برآورد میشود.»
شرایط نامتناسب پرداختها و نبود امنیت شغلی یکی از دغدغههای همیشگی این قشر بودهاست.
پرستاران شهرهای مختلف ایران در سالهای گذشته بارها نسبت به سطح حقوق پایین، قراردادهای ۸۹ روزه و شرایط نامناسب صنفی خود اعتراض کردهاند و آن را «استثمار دولتی» دانستهاند.
شیوع و همهگیری ویروس کرونا در دو سال اخیر نیز موجب تشدید مشکلات بخش کادر درمانی ایران شده، تا آنجا که چندين تجمع اعتراضی از سوی آنها طی سال گذشته برای بیان مطالبات صنفی برگزار شد. این درحالی است که همهگیری ضربات سختی نیز بر پیکره نظام درمان ایران وارد آورده است.
بر اساس گزارش شهریورماه ۱۴۰۰ روزنامه «دنیای اقتصاد» چاپ تهران، «در دو سالی که از شیوع کرونا در ایران میگذرد، حدود ۸۰ هزار پرستار به کووید مبتلا شده اند و بیش از ۱۱۰ نفرشان جان خود را از دست داده اند.»
تمام اینها درحالی است که مسئولان امیدوارند بتوانند راهی برای خروج از این بحران بیابند.
عباس عبادی در صحبتهای سهشنبه خود در جمع پرستاران بیمارستان گنجویان شهر دزفول اظهار امیدواری کرده که بتواند بر این مشکلات فائق آید. او گفته است که «با کمک معاونت توسعه و سازمان اداری و استخدامی، مجلس شورای اسلامی و سازمان نظام پرستاری در سال جاری علاوه بر جذب پرستاران فعال در بحران کرونا، تعداد قابل توجهی نیروی پرستاری جذب و نسبت پرستار به تخت را به استاندارد نزدیک کنیم.»
معاون وزیر بهداشت ایران با تایید واقعیت وضعیت بدمعیشتی پرستاران به صورت تلویحی، به اقدامات انجام شده در حوزه «تامین معیشت» پرستاران اشاره و وعده داده است که «امیدواریم قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری ضمن کمک به اجرای عدالت در پرداختها، گلایه پرستاران در این حوزه را تا حدودی کاهش دهد.»
کمبود پرسنل پرستار باعث فشار مضاعف بر بدنه پرستاری شده به گونهای که سخنگوی کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی، سال گذشته گفته بود که پرستاران کشور مجبور به انجام «۱۵۰ ساعت اضافهکاری اجباری» هستند تا این کمبود را جبران کنند.