اغلب تحلیلگران و ناظران امور ایران، و به احتمال قوی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری ایران می دانند که به رغم آنچه ممکن است گفته شود، رهبر جمهوری اسلامی مسئول نهایی تصمیم گیری در خصوص پرونده هسته ای ایران است و در واقع مذاکره کننده ارشد ایران آیت الله خامنه ای است.
حتی اگر قدرت تصمیم گیری و موضع گیری بیشتری در قبال پرونده هسته ای ایران به رییس جمهوری آينده این کشور تفویض شود، دیدگاه ها و مواضع نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در مورد پرونده هسته ای ایران و مذاکرات و حواشی آن کاملا متفاوت با یکدیگر به نظر می رسد، دست کم بر اساس آنچه در مناظرات تلویزیونی دیده شده است.
مناظرات تلویزیونی میان نامزدهای ریاست جمهوری ایران حاکی است که مواضع حسن روحانی با مواضع سعید جلیلی که طی چند سال اخیر مسئولیت مذاکرات هسته ای را به عهده داشته، تفاوتی آشکار دارد و روحانی با موضع و لحنی معتدل تر و ملایم تر، قاعدتا با غرب رابطه ای بهتر برقرار خواهد کرد و شاید موفق شود مذاکرات هسته ای را به نحوی پیش ببرد.
در مقابل، نامزدی چون سعید جلیلی که مورد حمایت روحانیان تندرو و محافظه کاری چون مصباح یزدی است، طی مناظرات تلویزیونی نیز موضع تند خود در برابر غرب را در مورد فعالیت های هسته ای ایران حفظ کرده و بر ادامه روشی که تاکنون در پیش گرفته، پای فشرده است. و این همه البته، در گرو تایید آیت الله خامنه ای است، صرفنظر از آن که چه موضع یا تصمیمی باشد.
وزارت خزانه داری آمریکا روز سوم (ژوئن) ماه جاری میلادی، فرمانی را که به دست رییس جمهوری این کشور تایید و امضا شده بود، لازم الاجرا کرد. این فرمان ۸ شرکت پتروشیمی ایران را به فهرست شرکت های مورد تحریم آمریکا افزوده است. این همه به اضافه تمامی تحریم هایی که تاکنون علیه ایران اعمال شده اند، از سویی ارزش ریال را بسیار کمتر کرده و از سوی دیگر صنایعی چون صنعت خودروسازی ایران را حتی بیش از گذشته مورد تهدید قرار می دهد.
دریافت یا گمانه زنی پیرامون موضع ایران در ادامه مذاکرات هسته ای مربوط به فعالیت های اتمی آن کشور دشوار است. با این وصف، آنچه محرز به نظر می رسد، آن است که آیت الله خامنه ای برای پذیرفتن کاهش فعالیت های هسته ای و پایان دادن به غنی سازی اورانیم تا میزان ۲۰ درصد انعطاف چندانی نسبت به غرب نشان نداده و همواره بر حق ایران برای غنی سازی اورانیم تاکید ورزیده است.
یکی از موارد دیگری که خامنه ای نسبت به آن اکراه نشان می دهد و جلیلی نیز دست کم تاکنون موضعی برخاسته از این اکراه در قبال آن اتخاذ کرده، صدور اجازه بازدید از سایت های فعالیت هسته ای ایران توسط بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی است.
افزون بر این همه، اگر ایران تصمیم خود در خصوص فعال کردن تاسیسات پلوتونیم خود را تقویت کند، نگرانی نسبت به فعالیت های هسته ای آن کشور تشدید می شود و شرایطی حتی پیچیده تر از شرایط کنونی بر مذاکرات هسته ای حاکم خواهد شد.
باید منتظر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران ماند. اما حتی پس از برگزاری این انتخابات و روشن شدن برنده آن، پیش بینی یا گمانه زنی پیرامون مواضع و سیاست های دولت جمهوری اسلامی در خصوص مذاکرات مربوط به فعالیت های هسته ای اگر نه ناممکن، بسیار دشوار است.
حتی اگر قدرت تصمیم گیری و موضع گیری بیشتری در قبال پرونده هسته ای ایران به رییس جمهوری آينده این کشور تفویض شود، دیدگاه ها و مواضع نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری در مورد پرونده هسته ای ایران و مذاکرات و حواشی آن کاملا متفاوت با یکدیگر به نظر می رسد، دست کم بر اساس آنچه در مناظرات تلویزیونی دیده شده است.
مناظرات تلویزیونی میان نامزدهای ریاست جمهوری ایران حاکی است که مواضع حسن روحانی با مواضع سعید جلیلی که طی چند سال اخیر مسئولیت مذاکرات هسته ای را به عهده داشته، تفاوتی آشکار دارد و روحانی با موضع و لحنی معتدل تر و ملایم تر، قاعدتا با غرب رابطه ای بهتر برقرار خواهد کرد و شاید موفق شود مذاکرات هسته ای را به نحوی پیش ببرد.
در مقابل، نامزدی چون سعید جلیلی که مورد حمایت روحانیان تندرو و محافظه کاری چون مصباح یزدی است، طی مناظرات تلویزیونی نیز موضع تند خود در برابر غرب را در مورد فعالیت های هسته ای ایران حفظ کرده و بر ادامه روشی که تاکنون در پیش گرفته، پای فشرده است. و این همه البته، در گرو تایید آیت الله خامنه ای است، صرفنظر از آن که چه موضع یا تصمیمی باشد.
وزارت خزانه داری آمریکا روز سوم (ژوئن) ماه جاری میلادی، فرمانی را که به دست رییس جمهوری این کشور تایید و امضا شده بود، لازم الاجرا کرد. این فرمان ۸ شرکت پتروشیمی ایران را به فهرست شرکت های مورد تحریم آمریکا افزوده است. این همه به اضافه تمامی تحریم هایی که تاکنون علیه ایران اعمال شده اند، از سویی ارزش ریال را بسیار کمتر کرده و از سوی دیگر صنایعی چون صنعت خودروسازی ایران را حتی بیش از گذشته مورد تهدید قرار می دهد.
دریافت یا گمانه زنی پیرامون موضع ایران در ادامه مذاکرات هسته ای مربوط به فعالیت های اتمی آن کشور دشوار است. با این وصف، آنچه محرز به نظر می رسد، آن است که آیت الله خامنه ای برای پذیرفتن کاهش فعالیت های هسته ای و پایان دادن به غنی سازی اورانیم تا میزان ۲۰ درصد انعطاف چندانی نسبت به غرب نشان نداده و همواره بر حق ایران برای غنی سازی اورانیم تاکید ورزیده است.
یکی از موارد دیگری که خامنه ای نسبت به آن اکراه نشان می دهد و جلیلی نیز دست کم تاکنون موضعی برخاسته از این اکراه در قبال آن اتخاذ کرده، صدور اجازه بازدید از سایت های فعالیت هسته ای ایران توسط بازرسان آژانس بین المللی انرژی اتمی است.
افزون بر این همه، اگر ایران تصمیم خود در خصوص فعال کردن تاسیسات پلوتونیم خود را تقویت کند، نگرانی نسبت به فعالیت های هسته ای آن کشور تشدید می شود و شرایطی حتی پیچیده تر از شرایط کنونی بر مذاکرات هسته ای حاکم خواهد شد.
باید منتظر نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ایران ماند. اما حتی پس از برگزاری این انتخابات و روشن شدن برنده آن، پیش بینی یا گمانه زنی پیرامون مواضع و سیاست های دولت جمهوری اسلامی در خصوص مذاکرات مربوط به فعالیت های هسته ای اگر نه ناممکن، بسیار دشوار است.
